بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟

سیستم استاپ-استارت چیست و در بلندمدت چه تاثیری بر میزان استهلاک دارد؟

تکنولوژی خاموش و روشن کردن خودکار موتور یا استاپ-استارت (stop-start) یکی از فناوری‌هایی است که با هدف کاهش مصرف سوخت خودروها و در نتیجه کاهش میزان آلودگی شهرها توسعه پیدا کرده است. اگر چه این .

در دیجیاتو ثبت‌نام کنید

جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.

تازه‌های تکنولوژی

تکنولوژی خاموش و روشن کردن خودکار موتور یا استاپ-استارت (stop-start) یکی از فناوری‌هایی است که با هدف کاهش مصرف سوخت خودروها و در نتیجه کاهش میزان آلودگی شهرها توسعه پیدا کرده است. اگر چه این تکنولوژی می‌تواند در دستیابی به هوای پاک نقشی مثبت داشته باشد، اما آیا عملکرد آن در بلندمدت سلامت موتور را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟ با ما همراه باشید تا در نوشتار حاضر این موضوع را بررسی کرده و در نهایت به پاسخ سوال برسیم.

سیستم استاپ-استارت چیست؟

استاپ-استارت سیستمی است که در اکثر خودروهای روز وجود دارد و هنگام توقف خودرو، بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ با خاموش کردن موتور از مصرف سوخت بی‌مورد جلوگیری می‌کند. در برخی از خودروهای هیبریدی این سیستم به گونه‌ای تنظیم شده که در صورت عدم نیاز به فشردن پدال گاز – مثل حرکت در سرازیری یا کاهش سرعت – هم موتور درون‌سوز را از مدار خارج می‌کند. با فشردن پدال کلاچ، رها شدن پدال ترمز و یا تمایل راننده برای شتابگیری، موتور مجددا روشن شده و به مدار باز می‌گردد.

استاپ-استارت چگونه کار می‌کند؟

در مدل‌های مجهز به سیستم استاپ-استارت، کامپیوتر خودرو طوری بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ برنامه‌ریزی شده که ثابت باقی ماندن، خلاصی دنده و یا حرکت در شرایط آرام را تشخیص می‌دهد. در این مواقع ارسال سوخت به موتور و جرقه‌زنی متوقف می‌شود. در خودروهای هیبریدی، زمانی که موتور بنزینی خاموش است، موتور الکتریکی وظیفه تامین نیرو و گشتاور را بر عهده می‌گیرد. میزان گشتاور تولیدی توسط موتور الکتریکی این خودروها معمولا محدود بوده و برای حرکت آرام در محیط شهری و سطوح صاف کفایت می‌کند. اگر راننده با فشردن پدال کلاچ یا پدال گاز نیاز به شتابگیری سریع داشته باشد، موتور بنزینی بلافاصله روشن شده و به مدار باز می‌گردد.

تمامی فرایندهای سیستم استاپ-استارت به طور اتوماتیک رخ می‌دهند، با این حال راننده می‌تواند با یک دکمه آن را روشن یا خاموش کند. این دکمه معمولا با حرف A و فلشی که جهت موافق عقربه ساعت دور آن را فرا گرفته، مشخص می‌شود.

استارترهای رایج کنونی از طریق درگیر کردن یک دنده پینیون کوچک با چرخ دنده حلقوی متصل به چرخ طیار (فلای‌ویل/flywheel) موتور را روشن می‌کنند. آخرین نسخه از تکنولوژی استاپ-استارت هم مکانیسم کمابیش مشابهی دارد، اما موتورهای به کار رفته در این تکنولوژی دارای قدرت بیشتری بوده و از واکنش‌های سریع‌تری برخوردار هستند؛ همچنین اجزای این تکنولوژی توسط سیستم‌های الکتریکی با ولتاژ بالا و باتری‌هایی پرظرفیت‌تر پشتیبانی می‌شوند.

آیا استاپ-استارت باعث افزایش استهلاک موتور می‌شود؟

وقتی بحث دوام و عمر طولانی مطرح باشد، باید تمامی مکانیسم‌های مرتبط با دنده استارتر بررسی شوند. اما به طور کلی می‌توان گفت که هر چه دفعات تکرار چرخه استاپ-استارت بیشتر باشد، میزان استهلاک موتور نیز افزایش پیدا می‌کند، مگر اینکه گام‌هایی در راستای کاهش استهلاک برداشته شود.

گرهارد آرنولد (Gerhard Arnold) از کارشناسان شرکت آمریکایی Federal Mogul که در زمینه تامین و تولید قطعات خودرویی فعالیت می‌کند، در این باره گفته یک خودروی معمولی فاقد سیستم استاپ-استارت در عمر خود حدود 50,000 بار روشن و خاموش می‌شود. وی این رقم را برای خودروهای مجهز به سیستم استاپ-استارت خودکار حدود 500,000 بار تخمین زده است.

همانطور که مشاهده می‌کنید اختلاف بسیار قابل توجهی بین تعداد دفعاتی که موتور خودروهای عادی و موتور خودروهای دارای سیستم استاپ-استارت روشن می‌شوند، وجود دارد. این امر هم طبیعتا به معنای آن است که استاپ-استارت فشار مضاعفی به موتور و قطعات متحرک آن تحمیل می‌کند.

اگر با ساختار و قطعات موتور آشنا باشید، حتما می‌دانید که میل‌لنگ یکی از بنیادی‌ترین و سنگین‌ترین اجزای موجود بوده و با چند یاتاقان و بلبرینگ در ارتباط است. وقتی موتور کار می‌کند، میزان تماس میل‌لنگ با بلبرینگ‌های اصلی به حداقل می‌رسد، چرا که لایه‌ بسیار نازکی از روغن تحت فشار بین آنها قرار می‌گیرد. از این فرایند با نام «روغن‌کاری هیدرودینامیک» یاد می‌شود.

اما در مواقعی که موتور خاموش است، فرایند روغن‌کاری هیدرودینامیک متوقف شده و به تبع آن میل‌لنگ با یاتاقان و بلبرینگ‌ها تماس پیدا می‌کند. هنگام استارت زدن موتور، قبل از شروع و بهینه شدن فرایند مذکور، برای لحظاتی سطوح میل‌لنگ با یاتاقان‌ها و بلبرینگ‌ها برخورد کرده و ساییدگی رخ می‌دهد. بیشترین میزان فرسودگی و استهلاک در این لحظات اتفاق می‌افتد.

با در نظر گرفتن نکاتی که ذکر شد، می‌توان نتیجه گرفت استفاده از سیستم استاپ-استارت سبب می‌شود تعداد تماس سطوح میل‌لنگ و سایر اجزا به جای 50,000 بار به 500,000 مرتبه در چرخه عمر موتور افزایش پیدا کند که آن هم به نوبه خود خوردگی و خرابی زودتر از موعد را در پی دارد.

مساله حائز اهمیت اینکه شرکت‌های خودروساز و قطعه‌سازان با علم به این مساله، از دو راهکار برای پیشگیری از صدمات سیستم استاپ-استارت استفاده می‌کنند. اولین راهکار بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ بهره‌گیری از بلبرینگ‌هایی با جنسی متفاوت است. این بلبرینگ‌ها خاصیت خود-روغن‌کاری بیشتری داشته و تقریبا همیشه بخشی از روغن را روی سطوح خود حفظ می‌کنند.

برای نمونه شرکت Federal Mogul ماده‌ای به نام ایروکس (Irox) توسعه داده که از پوشش پلیمری برخوردار است. این پوشش دارای اجزایی از اکسید آهن بوده و در مقیاس میکروسکوپی نیز خاصیت لغزندگی بالایی دارد.

ایروکس به حدی لغزندگی دارد که ضریب اصطکاک آن در مقایسه با آلومینیوم بلبرینگ‌های عادی 50 درصد کمتر بوده و تا پایان عمر یک موتور مجهز به سیستم استاپ-استارت دوام می‌آورد.

بهبود کیفیت روغن موتور دومین راهکار برای کاهش آسیب‌های احتمالی سیستم استاپ-استارت است. روغن موتورهای مدرن دارای مواد افزودنی و ساختار شیمیایی پیچیده‌تری هستند. به گفته مارتین مان (Martyn Mann) کارشناس شرکت Millers Oils انگلستان، فرمولاسیون مواد افزودنی اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا آنها نقشی کلیدی در کاهش میزان اصطکاک ایفا نموده و پایداری روغن را افزایش می‌دهند. همچنین به لطف فرمولاسیون پیشرفته، روغن‌های جدید از نظر جذب گرما، افت قدرت موتور، میزان مصرف سوخت و جلوگیری از فرسودگی نیز در وضعیت به مراتب بهتری قرار دارند.

با احتساب دو راهکاری که برشمردیم، به لحاظ تئوری نباید تکنولوژی استاپ-استارت را تهدیدی برای سلامتی موتور دانست. ولی با وجود این، این تکنولوژی نسبتا جدید بوده و زمان مشخص خواهد کرد که آیا تمامی خودروسازان آن را به درستی پیاده کرده‌اند یا خیر.

در هر حال، زمانی که خودرو در جایی ثابت باقی مانده و موتور آن روشن است، مثل ترافیک سنگین یا ایستادن در پشت چراغ قرمز، تکنولوژی استاپ-استارت از هدر رفتن سوخت جلوگیری می‌کند. اینکه میزان سوخت صرفه‌جویی شده چقدر است، مستقیما به شرایط رانندگی و دفعات مداخله استاپ-استارت بستگی دارد. روشن است که هر چه زمان توقف بیشتر باشد، میزان صرفه‌جویی در مصرف سوخت نیز بالاتر خواهد بود.

شایان ذکر است مواقعی هم وجود دارد که سیستم استاپ-استارت وارد عمل نمی‌شود. برای مثال اگر موتور به اندازه کافی گرم نشده باشد، تا زمان رسیدن به دمای مطلوب استاپ-استارت غیرفعال باقی می‌ماند؛ چنانچه میزان شارژ بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ باتری هم به پایین‌تر از حد معینی برسد، و یا مثل محصولات ولوو راننده کمربند ایمنی را نبسته و از سیستم تهویه مطبوع استفاده کند، سیستم استاپ-استارت دخالتی در عملکرد موتور درون‌سوز نخواهد داشت.

تفاوت سفارش های استاپ و لیمیت چیست؟ انواع سفارش های خرید و فروش در بازار رمزارز

گستردگی بازار ارزهای دیجیتال باعث شده است امکانات متنوعی از سوی ارائه کنندگان خدمات در اختیار کاربران قرار گیرد. این خدمات با توجه به انواع نیازها و سلیقه های موجود در بازار تنوع می یابد. در این بازار گسترده و در میان امکانات متنوع، برای خرید و فروش رمزارزها راه های مختلفی وجود دارد. یکی از محبوب ترین و گسترده ترین ابزارهای خرید و فروش رمزارزها، صرافی ها هستند.

صرافی ها انواع مختلفی از سفارش های خرید و فروش را برای انجام معاملات در اختیار کاربران قرار می دهند که یادگیری آن ها برای معامله گران ضروری است. در این مقاله به بررسی تفاوت سفارش های استاپ و لیمیت (stop order / limit order) در سفارش های خرید و فروش می پردازیم.

در بازار ارزهای دیجیتال همه چیز بر روی یک عمل ساده بنا شده است: خرید و فروش رمزارزها. اما همین عمل ساده در بازاری به گستردگی جهان و با صدها میلیون کاربر با افکار و سلیقه های مختلف پیچیدگی های خاصی پیدا می کند. صرافی ها با توجه به ماهیت پرنوسان رمزارزها و شبانه روزی بودن معاملات رمزارزی، بسته به سیاست خود و نیاز کاربرانشان امکانات ویژه ای برای معامله گران فراهم می کنند.

همه امکانات صرافی ها نیز در نهایت به همان عمل خرید و فروش برمی گردد که براساس سفارش معامله گران انجام می پذیرد. اما برای تامین نیازهای معامله گران، قابلیت های خاصی به امکان سفارش دهی خرید و فروش افزوده شده است.

معامله گران، به ویژه کسانی که معاملات متعدد روزانه انجام می دهند، باید با این قابلیت ها و مفاهیمی که برای کار به آن ها نیاز است به صورت کامل آشنایی داشته باشند تا دچار زیان نگردند؛ چراکه هر یک از این قابلیت ها و مفاهیم سفارش خرید و فروش در وضعیت خاصی از بازار و برای هدف ویژه ای استفاده می شود.

انواع سفارش ها

در یک دسته بندی کلی، همه سفارش های خرید و فروش را می توان به دو نوع تقسیم کرد. سفارش های بازار (Market Order) و سفارش های مشروط. سفارش های بازار در واقع ساده ترین نوع معامله است. در این نوع سفارش، معامله گر سفارش خرید یا فروش یک رمزارز خاص را ثبت می کند و صرافی در همان لحظه بهترین گزینه موجود را براساس آخرین قیمت معامله شده آن رمزارز انجام می دهد.

این نوع سفارش ها بیشتر زمانی کاربرد دارد که معامله گر شخصا در حال رصد بازار و بررسی نمودارها است و زمانی که ورود به بازار یا خروج از آن را تشخیص می دهد، فورا اقدام به انجام معامله می کند. یکی دیگر از کاربردهای این روش زمانی است که کسی قصد سرمایه گذاری طولانی مدت، مثلا چند ماهه یا حتی چند ساله دارد، و نوسانات کوتاه مدت برای او اهمیتی ندارد.

اما گاهی اوقات معامله گران پرکار به دلیل شرایط خاصی نیاز به ثبت سفارش های مشروط پیدا می کنند. بازار رمزارزها یک بازار شبانه روزی است و زمانی که معامله گر در خواب است، ممکن است دارایی رمزارزی او ناگهان دهها درصد سقوط کند. یا اینکه رمزارز مورد رصد او ناگهان صعود کند و او از فرصت خرید جا بماند. همچنین گاهی ممکن است معامله گران به دلیل مسافرت یا تعطیلات امکان رصد بازار را نداشته باشند.

در چنین مواقعی، معامله گران برای اینکه از کسب سود افزایش قیمت عقب نمانند و یا در سقوط های ناگهانی دچار زیان های جبران ناپذیر نگردند، اقدام به ثبت سفارش های مشروط می کنند.

سفارش های استاپ و لیمیت

سفارش های مشروط نیز به نوبه خود دو دسته بندی کلی دارند: استاپ (stop order) و لیمیت (limit order).

سفارش های استاپ به این صورت است که معامله گر قیمت خاصی را به عنوان قیمت استاپ (stop price) تعیین می کند. وقتی رمزارز مورد نظر به آن قیمت رسید، سفارش استاپ فعال و تبدیل به یک سفارش بازار می شود. بیشترین کاربرد این نوع سفارش، برای جلوگیری از ضرر بیشتر است.

سفارش لیمیت نیز به این صورت است که معامله گر یک قیمت (limit price) را برای محدود کردن سفارش خود تعیین می کند. سفارش زمانی اجرا می شود که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده و یا قیمتی بهتر از آن رسیده باشد. اگر سفارش خرید باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا کمتر از قیمت لیمیت باشد.

اما اگر سفارش فروش باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا بیشتر از قیمت لیمیت باشد.

سفارش های لیمیت و استاپ دو تفاوت اساسی دارد. تفاوت اول این است که سفارش های استاپ در دفتر سفارشات صرافی قابل مشاهده نیست تا زمانی که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده برسد. آنگاه این سفارش فعال شده و در دفتر سفارشات مشاهده می شود. اما سفارش های بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ لیمیت از لحظه ای که ثبت می شود به عنوان سفارش فعال وارد دفتر سفارشات شده و قابل مشاهده است.

تفاوت دوم این است که سفارش استاپ از یک قیمت تعیین شده برای فعال شدن سفارش استفاده می کند. یعنی وقتی رمزارز به قیمت تعیین شده رسید، این سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود. اما در سفارش لیمیت، یک قیمت به عنوان حداقل قیمت مطلوب تعیین می گردد. یعنی وقتی رمزارز به آن قیمت یا بهتر از آن رسید سفارش انجام می شود.

انواع سفارش های خرید

با توضیحاتی که در بالا گفته شد، درک تفاوت سفارش های Buy Stop و Buy Limit آسان تر می شود. برای درک بهتر مطلب باید به هدف سفارش خرید نیز توجه داشت. اساسا خرید رمزارز با هدف کسب سود انجام می گیرد. یعنی معامله گر یک رمزارز را خریداری می کند تا در قیمت بالاتر بفروشد و از تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش سود کند.

با این توصیف، روند بازار در تعیین قیمت خرید بسیار موثر است. یعنی اگر بازار رو به صعود باشد، نوع خرید معامله گر به یک شکل خواهد بود، وقتی بازار نزولی باشد به شکلی دیگر. معامله گران برای تشخیص صعودی یا نزولی بودن بازار از سطوح مقاومت و حمایت استفاده می کنند.

به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا بازار در حال صعود و تبدیل به بازار گاوی است. اما اگر قیمت از سطح حمایت افت کرد، به این معنا است که احتمالا بازار نزولی و وارد وضعیت خرسی می شود.

درک این مسئله در سفارش های استاپ و لیمیت که بیشتر توسط معامله گران حرفه ای استفاده می شود، بسیار مهم است. چرا که اساسا این نوع سفارش ها برای عقب نماندن از بازار، جلوگیری از زیان و یا جا نماندن از کسب سود بیشتر طراحی شده است.

تفاوت Buy Stop و Buy Limit

تفاوت این دو نوع سفارش در این است که سفارش Buy Stop در حالت عادی فعال نیست، اما وقتی قیمت به میزان تعیین شده توسط معامله گر رسید، سفارش فعال شده و در اولین معامله قابل دسترس انجام می شود.

سفارش Buy Limit نیز به این شکل است که وقتی معامله گر قیمت لیمیت مورد نظر خود را تعیین می کند و سفارش ثبت می شود، از همان لحظه این سفارش فعال است. وقتی قیمت رمزارز به قیمت مورد نظر یا کمتر از آن رسید، معامله انجام می شود.

یک تفاوت مهم در این دو نوع سفارش این است که در سفارش استاپ ممکن است قیمتی که معامله در آن انجام می شود بالاتر از قیمت استاپ باشد. علت این مسئله این است که قیمت استاپ در واقع فعال کننده سفارش است. یعنی وقتی رمزارز موردنظر به قیمت تعیین شده رسید، سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود.

ممکن است از لحظه فعال شدن سفارش Buy Stop تا لحظه انجام آن، قیمت رمزارز موردنظر کمی بالاتر رود.

اما سفارش Buy Limit مشروط به این است که قیمت رمزارز در سطح تعیین شده یا پایین تر بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ از آن باشد. یعنی وقتی قیمت ارز دیجیتال موردنظر به سطح تعیین شده یا پایین تر از آن افت کرد، آنگاه معامله انجام می شود و در غیر این صورت انجام نخواهد شد.

تفاوت دیگر این دو سفارش در وضعیت بازار است. سفارش Buy Stop زمانی استفاده می شود که احتمال صعودی شدن بازار وجود دارد. معامله گر یک سطح مقاومت در نظر دارد و معتقد است که اگر قیمت رمزارز مورد نظر بتواند آن سطح را شکسته و بالاتر برود، احتمالا تا قیمت خاصی نیز افزایش خواهد یافت.

به عنوان مثال، رمزارز X اکنون در سطح قیمتی 50 دلار است، و نظر معامله گر این است که اگر این ارز سطح مقاومت 52 دلار را بشکند، تا 65 دلار بالا خواهد رفت. آنگاه معامله گر یک سفارش Buy Stop تنظیم می کند که قیمت استاپ در آن 52 دلار است. اگر قیمت بالاتر از 52 دلار برود، آنگاه سفارش او فعال و اجرا می شود. چنین وضعیتی بیشتر زمانی است که احتمال صعودی بودن بازار بیشتر است و معامله گر نمی خواهد فرصت سود را از دست بدهد.

سفارش Buy Limit نیز زمانی ثبت می شود که احتمال برگشت بازار از حالت نزولی وجود دارد. معامله گر قیمتی را به عنوان لیمیت تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا پایین تر از آن رسید، معامله انجام می شود.

انواع سفارش های فروش

توضیحاتی که درباره سفارش های خرید ارائه شد، با اندک تفاوتی در جزئیات برای سفارش خرید نیز صدق می کند. معامله گران معمولا از فروش رمزارز دو هدف را دنبال می کنند. گاهی اوقات فروش زمانی صورت می گیرد که رمزارز از قیمت خرید آن به مقدار مطلوب معامله گر بالاتر رفته و او آن را می فروشد تا از تفاوت قیمت خرید و فروش سود کند که به این نوع معامله لانگ (long) می گویند.

اما هدف دیگری هم توسط معامله گران از فروش ارزهای دیجیتال دنبال می شود که البته بیشتر مختص معامله گران باتجربه و حرفه ای است. در این روش که به آن شورت (short) می گویند، معامله گر با این پیش بینی که قیمت رمزارز مورد نظر افت خواهد کرد، دارایی رمزارزی خود یا بخشی از آن را می فروشد و سپس، زمانی که قیمت به میزان مطلوبی پایین آمد، بار دیگر اقدام به خرید همان رمزارز می کند تا مقدار بیشتری از همان رمزارز را به دست آورد. یعنی سود او از این معامله، واحدهای بیشتری از آن رمزارز بوده است.

همانطور که می توان از بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ توضیح این دو نوع معامله فهمید، هر یک از این معاملات بیشتر ویژه یکی از انواع بازارهای صعودی یا نزولی است. معاملات لانگ بیشتر در بازار صعودی (گاوی) و شورت در بازار نزولی (خرسی) انجام می شود. با این حال، ممکن است معامله گران از صعود کوتاه مدت در بازار خرسی یا نزول کوتاه مدت در بازار گاوی نیز برای این معاملات استفاده کنند.

پیشتر درباره نحوه تشخیص روند صعودی و نزولی توضیح دادیم. معامله گران در سفارش های خرید نیز پس از تشخیص سطوح مقاومت و حمایت اقدام به تنظیم سفارش خود می کنند. به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا روند صعودی در پیش است و اگر قیمت از سطح حمایت افت کند، روند نزولی محتمل است.

تفاوت Sell Stop و Sell Limit

تفاوت سفارش های Sell Stop و Sell Limit نیز مانند تفاوت سفارش های خرید است. Sell Stop در زمان ثبت سفارش فعال نمی شود، بلکه وقتی قیمت به حد تعیین شده رسید، فعال و تبدیل به سفارش بازار می شود. اما سفارش Sell Limit از همان لحظه ثبت فعال می شود و وقتی قیمت به حد تعیین شده یا کمتر از آن رسید معامله انجام می شود.

سفارش Sell Stop که به آن Stop-Loss یا توقف ضرر هم می گویند، زمانی به کار می رود که معامله گر تشخیص داده احتمالا یک روند نزولی در پیش است و برای جلوگیری از ضرر اقدام به تنظیم این سفارش می کند.

برای این کار، معامله گر یک قیمت استاپ تعیین می کند که به تشخیص او سطح حمایت است. اگر قیمت رمزارز موردنظر به آن حد رسید، سفارش فعال می شود و اولین معامله در دسترس انجام می گیرد. باید توجه داشت که در این نوع سفارش این احتمال وجود دارد که قیمت فروش انجام شده کمی پایین تر از قیمت استاپ تعیین شده باشد.

سفارش Sell Limit نیز به این صورت است که معامله گر یک قیمت را به عنوان لیمیت تعیین می کند. قیمت لیمیت می تواند قیمت هدفی باشد که از نظر معامله گر سقف میزان رشد رمزارز مورد نظر است. پس از آنکه سفارش ثبت شد، وقتی قیمت به حد لیمیت یا بالاتر از آن برسد، فروش انجام می شود. این سفارش بیشتر در روندهای صعودی مورد استفاده قرار می گیرد.

به عنوان مثال، رمزارز X اکنون در سطح قیمتی 50 دلار است، و نظر معامله گر این است که اگر این ارز سطح حمایت 48 دلار را نقض کند تا 35 دلار افت خواهد کرد. آنگاه بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ معامله گر برای جلوگیری از ضرر بیشتر و یا با هدف انجام یک معامله شورت، یک سفارش Sell Stop تنظیم می کند که قیمت استاپ آن 48 دلار یا کمی پایین تر است. وقتی رمزارز X به آن قیمت برسد، معامله فروش با اولین قیمت در دسترس انجام می شود.

در مورد Sell Limit هم می توان این مثال را تصور کرد که معامله گر احتمال می دهد رمزارز X تا قیمت خاصی رشد خواهد کرد که به آن قیمت هدف می گویند. آنگاه معامله گر یک سفارش Sell Limit تنظیم می کند و قیمت لیمیت را کمی پایین تر از قیمت هدف تنظیم می کند. وقتی رمزارز X به قیمت لیمیت برسد، معامله فروش در آن قیمت یا بالاتر از آن انجام می گیرد.

نتیجه گیری

سفارش های خرید و فروش رمزارز در صرافی ها به طور کلی دو دسته هستند. سفارش بازار به سفارش هایی گفته می شود که در همان لحظه ثبت، معامله در بهترین قیمت موجود انجام می شود. اما سفارش های محدود وقتی انجام می شود که شرایط قیمتی تعیین شده توسط معامله گر وجود داشته باشد.

سفارش های مشروط دو نوع است. سفارش های لیمیت به این شکل است که معامله گر یک قیمت لیمیت را تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا بهتر از آن رسید معامله انجام می شود.

اما سفارش های استاپ به این صورت است که سفارش تنها زمانی فعال می شود که قیمت رمزارز به قیمت استاپ تعیین شده توسط بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ معامله گر رسیده باشد. در این هنگام سفارش فعال شده و مانند سفارش بازار با اولین قیمت موجود انجام می شود.

وقتی معامله گر سفارش Buy Stop ثبت می کند، وقتی رمزارز به قیمت استاپ برسد، سفارش فعال شده و اولین پیشنهاد در دسترس که البته ممکن است قیمتش بالاتر از قیمت استاپ باشد، انجام می شود. اما اگر سفارش Buy Limit ثبت شود، وقتی قیمت رمزارز به قیمت لیمیت یا پایین تر از آن برسد معامله انجام می شود.

سفارش Buy Stop بیشتر زمانی انجام می شود که احتمال صعودی شدت و شکست سطح مقاومت وجود دارد.

اما سفارش Buy Limit بیشتر برای مواقعی است که بازار نزولی است و احتمال بازگشت به روند صعودی وجود دارد.

در سفارش Sell Stop، وقتی رمزارز مورد نظر به قیمت استاپ برسد، سفارش فعال شده و با اولین قیمت در دسترس معامله انجام می گیرد. این نوع سفارش بیشتر در بازار نزولی کاربرد دارد.

سفارش Sell Limit همان زمانی استفاده می شود که معامله یک قیمت هدف را در نظر گرفته و در ثبت سفارش آن را به عنوان قیمت لیمیت انتخاب می کند. وقتی رمزارز به این قیمت یا بالاتر از آن برسد، فروش انجام می شود.

منابع: Investopedia.com، tradingview.com، perfecttrendssystem.com، diffen.com

سیستم استاپ/استارت خودکار چیست؟

شرکت‌های خودروسازی همواره به دنبال کاهش مصرف سوخت خودروهای خود با روش‌های گوناگون هستند. یکی از این روش‌ها سیستم استاپ/استارت خودکار است.

اگر به‌تازگی به سراغ خرید یک خودرو رفته باشید، احتمالاً نام سیستم جدید استاپ/استارت از سوی شرکت‌های خودروسازی را خواهید شنید که به گفته‌ی آن‌ها به کاهش مصرف سوخت خودروی شما کمک می‌کند. طرز کار این سیستم نیز ساده است؛ زمانی که در پشت چراغ‌قرمز یا خط عابر پیاده توقف می‌کنید، به قوای پیشرانه احتیاجی نخواهید داشت؛ زمانی هم که پیشرانه‌ی خودرو روشن نباشد، مسلماً سوخت کمتری مصرف می‌کنید؛ اما این سیستم دقیقاً چگونه کار می‌کند؟

همان‌طور که از نام آن مشخص است، سیستم استاپ/استارت پیشرانه‌ی خودرو را به‌جای درجا کار کردن در حال توقف، خاموش کرده و زمانی که قصد حرکت داشته باشید، به‌سرعت آن را روشن می‌کند. اگر شما در حین رانندگی توقف و حرکت زیادی انجام دهید، میزان آلایندگی خودروی شما کاهش یافته و مصرف سوخت نیز در دوره‌های طولانی‌مدت کم می‌شود. چیزی که برای خودروسازها بیشتر اهمیت دارد، بهبود میانگین کاهش مصرف سوخت است که به فروش بهتر شاسی‌بلندهای بزرگ کمک می‌کند.

سیستم‌های استاپ/استارت خودکار نیز با چالش‌های مهندسی همراه هستند. سیستم استارت الکتریکی که برای روشن کردن خودروی شما برای چند مرتبه در روز طراحی شده بود، حالا مجبور است تا این کار را هرلحظه و در هر توقف انجام دهد. مشخصاً، یک سیستم استارت که برای ۵۰ هزار بار راه‌اندازی طراحی شده بود، نمی‌تواند ۵۰۰ هزار بار این کار را انجام دهد. ازاین‌رو خودروسازان به سراغ معرفی استارترهای مخصوص با توانایی بالاتر رفتند.

استارت زدن پی‌درپی همچنین به قطعات داخلی موتور نیز آسیب می‌رساند. اکثر تنش‌ها و خوردگی‌های رخ‌داده در پیشرانه‌ها در زمان استارت زدن اتفاق می‌افتند، ازاین‌رو مهندسان دست به طراحی یاتاقان‌های خود روان‌کننده‌ای زده‌اند که در مقایسه با یاتاقان‌های معمولی عملکرد بهتری دارند. قابلیت خود روان‌کنندگی بهتر به این معنی است که پیشرانه در زمان نرسیدن روغن تحت‌فشار به یاتاقان‌ها، کاملاً در محافظت قرار دارد. حتی بدون وجود یاتاقان‌های مخصوص، فناوری روغن موتور به چنان پیشرفتی دست یافته است که تمامی یاتاقان‌ها را با یک لایه‌ی محافظ از روغن به‌منظور جلوگیری از خوردگی پوشش می‌دهد.

باوجود یک سیستم استاپ/استارت و یک جعبه‌دنده‌ی اتوماتیک، ترمز گیری قبل از توقف کامل، منجر به خاموش شدن موتور می‌شود. با برداشتن پا از روی پدال ترمز (در برخی سیستم‌ها، با گرداندن فرمان)، موتور مجدداً استارت خورده و زمانی که پای خود را روی پدال گاز قرار دهید شتاب می‌گیرد. در جعبه‌دنده‌های دستی، خلاص کردن دنده و رها کردن پدال کلاچ منجر به خاموش شدن پیشرانه می‌شود؛ گرفتن کلاچ منجر به استارت مجدد شده و خودرو با جا زدن دنده آماده‌ی حرکت می‌شود. پیشرانه‌ی خودرو بستگی به نوع آن، ممکن است با توجه به نیاز سیستم کنترل دما برای گرما یا خنک کاری بیشتر، مجدداً استارت بخورد؛ این سیستم همچنین درصورتی‌که دمای محیط بالا یا پایین‌تر از درجه حرارت مدنظر باشد، خودرو را غیرفعال می‌کند.

آیا این سیستم به صرفه‌جویی در هزینه‌های شما کمک می‌کند؟ به نظر نمی‌رسد؛ اما اگر شما در منطقه‌ای پرترافیک زندگی می‌کنید، طی کردن چند کیلومتر در این مسیرها به ذخیره‌ی سوخت بیشتر در باک کمک کرده و احتمالاً آلایندگی کمتری نیز در پی داشته باشد. مهم‌تر اینکه، نیازی نیست تا نسبت به وارد شدن فشار بیشتر به خودرو در پشت ترافیک نگران باشید؛ این سیستم منطبق با فناوری‌های جدید مهندسی شده است.

وبسایت پدال مرجع اخبار روز دنیای خودرو، بررسی و مقالات آموزشی و مکانی برای تبادل نظر دوستداران خودرو است.

ساخت استاپ موشن – آموزش و کاربردهای آن در تبلیغات

ساخت استاپ موشن با عکسبرداری از حرکت های کوچک و فریم به فریم اجسام بی جان انجام می شود. این نوع از فرایند ساخت انیمیشن در واقع ترکیبی از عکاسی و پویا نمایی است.

برای ساخت این سبک انیمشن ها از یک سناریوی از پیش تهیه شده استفاده می شود. بعد از تهیه سناریو باید اجزا و آبجکت های استاپ موشن را تهیه یا تولید کنید. شخصیت ها و آبجکت های هر استاپ موشنی نسبت به سناریوی در نظر گرفته شده متفاوت است. پس از تهیه داستان نوبت متحرک سازی عناصر صحنه و عکسبرداری است.

باید شخصیت و آبجکت های صحنه را به شکلی هدفمند حرکت داده و از هر حرکت یک عکس تهیه شود. پس از تهیه عکسهای متعدد و پایان سناریو، عکسها توسط نرم افزارهای معرفی شده در این مطلب تدوین و تبدیل به ویدئو می شود. استاپ موشن ها امروزه ابزارهایی جذاب برای ساخت تیزرهای تبلیغاتی هستند.

بیشتر بخوانید: چطور تیزر تبلیغاتی افزایش فروش می آورد؟

استاپ موشن چیست؟

stop motion نوعی انیمیشن‌ ویدئویی بسیار کوتاه است که داستانی را بصورت جذاب به تصویر می کشد. استاپ موشن ها پتانسیل بالایی برای انتقال پیام های مختلف به بینندگان دارند. ویژگی های استاپ موشن باعث می شود مخاطبان در هر سنی جذب این سبک انیمیشن ها شوند. به همین دلیل امروزه این سبک انیمیشن ها در فرآیند تبلیغات، کاربردهای زیادی دارند. در سالهای اخیر ساخت استاپ موشن‌ها برای تبلیغ محصولات و برندها رواج یافته است.

استاپ موشنها چه کاربردی در تبلیغات دارد؟

استاپ موشن‌ها به دلیل محبوبیت در بین انواع تبلیغات ویدئویی توانسته‌اند تاثیرگذاری بیشتری را در تبلیغات داشته باشد. شرکت های تولید کننده محصولات باز خورد بسیار خوبی از این سبک انیمیشن در معرفی و فروش محصولات خود به دست آورده اند. با استفاده از این سبک پویا نمایی می توان به شکلی متفاوت و جذاب محصولات و یا خدمات شرکت ها را به مخاطبان معرفی نمود.

استاپ موشن ها ابزارهای جذاب و تاثیرگذار برای تبلیغات در شبکه های اجتماعی هستند. نکته ای که باعث موفقیت این ویدئوها در تبلیغات می شود بکارگیری خلاقیت در ساخت استاپ موشن ها است. بوسیله استاپ موشن ها ایده های مختلفی را برای تبلیغات محصول می توان پیاده سازی کرد. هر چه ایده و اجرا خلاقانه تر و خاص تر باشد تاثیرگذاری آن در تبلیغ بیشتر خواهد بود.

برای ساخت استاپ موشن به چه تخصص‌هایی نیاز است؟

برای طراحی و ساخت انواع مختلف استاپ موشن‌ها به تخصص های مختلفی نیاز دارید.

• عکاسی از اجسام بی جان
• نورپردازی
• متحرک سازی اجسام بصورت دستی
• کارگردانی صحنه
• دکور و ماکت سازی آبجکت ها
• سناریو یا داستان نویسی
• تسلط به نرم افزار ساخت استاپ موشن
• صداگذاری و تدوین

موارد بالا برای ساخت پویا نمایی های حرفه ای لازم و البته ضروری است. اما اگر قصد ساخت استاپ موشن های سرگرم کننده و ساده دارید با کمترین دانش و ابزارها هم می توانید شروع کنید.

مهمترین تخصص در ساخت این سبک انیمیشن ها، دانش‌ عکسبرداری و متحرک سازی اجسام بی جان است. نورپردازی فاکتور مهم دیگر برای ساخت این نوع از انیمیشن‌ها است. نکته مهم برای طراحی و اجرا استاپ موشن استفاده از یک سناریو یا داستان است. پویا نمایی شما اگر خیلی ساده هم باشد لازم است یک داستان ساده داشته باشد. استاپ موشن های بدون سناریو جذابیتی ندارند، چون شخصیت ها و عناصر بی هدف صرفا جابجا می شوند.

برای طراحی و تولید استاپ موشن‌های حرفه ای به دانش ساخت عروسک، ماکت و آبجکت ها نیاز دارید. البته برای ساخت استاپ موشن تجاری بهتر است یک همکار با این تخصص ها در کنار خود داشته باشید. گاهی اوقات هم عناصر و شخصیت های صحنه، محصول یک شرکت (مثلا یک شیشه روغن زیتون) و اکسسوار مرتبط با آن است که با اهداف تبلیغاتی استفاده می شود.

دکور و بک‌گراند برای ساخت استاپ موشن هم بسیار مهم است. در مرحله پایانی باید توانایی کار با نرم افزارهای مرتبط با تولید استاپ موشن و همچنین تدوین این سبک ویدئوها را داشته باشید. البته گاهی اوقات هم از ابتدای پروژه عکسها توسط نرم افزارهای تولید استاپ موشن کنترل و آماده می شوند.

ساخت استاپ موشن به چه تجهیزات و ابزارهایی نیاز دارد؟

برای ساخت استاپ موشن به لوازم و تجهیزات مختلفی نیاز دارید. اگر استاپ موشن را برای سرگرمی بسازید استفاده از دوربین تلفن همراه و یک پایه نگهدارنده هم کفایت می کند. اما اگر قصد ساخت استاپ موشن حرفه ای دارید باید از تجهیزات مختلفی استفاده کنید.

• دوربین عکاسی
• سه پایه دوربین
• تجهیزات نورپردازی صحنه
• پس زمینه و دکور صحنه
• نرم افزارهای ساخت و تدوین استاپ موشن

برای ساخت این دسته از انیمیشن‌ها می‌توانید از ابزارهای دست‌ساز و یا لوازم موجود در خانه استفاده کنید و یا می‌توانید کار ساخت استاپ موشن‌ها بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ را با استفاده از ابزارهای حرفه‌ای و کامل‌تر انجام دهید. اگر این انیمیشن‌ها را برای اهداف تجاری و تبلیغاتی تولید می کنید لازم است از تجهیزات حرفه ای استفاده کنید.

برای مثال، برای ساخت و حرکت عروسک خمیری به اسکلتی نیاز دارید که محکم و انعطاف پذیر باشد و خمیر بازی را بر روی خودش نگه دارد. یا برای معلق نگه داشتن سایر عناصر صحنه به هولدر هایی نیاز دارید تا بتوانید آبجکت های صحنه را توسط نخ نامرئی معلق نگه دارید.

دوربین عکاسی

دوربین یکی از وسایل مورد نیاز شما برای طراحی این دسته از متحرک‌سازی ها است. لازم به ذکر است که کیفیت تصاویر در ساخت این دسته از محصولات تصویری بسیار اهمیت دارد. در حقیقت می‌توان گفت کیفیت فریم به فریم عکسهای تهیه شده نقش بسیار مهمی در خروجی نهایی انیمیشن دارد. برای ساخت استاپ موشن های معمولی از دوربین تلفن همراه هم می توانید استفاده کنید.

سه ‌پایه ثابت دوربین

هنگام ساخت استاپ موشن نباید زاویه و جهت دوربین را تغییر دهید. برای ثابت ماندن دوربین از ابتدا تا انتهای تولید عکسهای مورد نیاز باید از یک سه پایه مناسب استفاده کنید.

ابزارهای نورپردازی

برای ساخت هر نوع ویدئویی نورپردازی نیاز است. استاپ موشن هم از این قاعده مستثنی نیست. برای پروژه های معمولی از لامپ های کم مصرف و برای سفارشات تجاری این انیمشن ها باید از نورهای ثابت سینمایی استفاده کنید. باید دقت کنید زاویه نورهای شما تا پایان مراحل عکسبرداری ثابت بماند.

لوازم ساخت آبجکت های انیمیشن

برای ساخت عناصر و شخصیت های استاپ موشن به لوازم مختلفی نیاز دارید.از جمله این موارد می‌توان به مقوای رنگی، لگو، خمیر بازی، چسب گرم، حروف آهن‌ربایی، اسکلت منعطف شخصیت و … اشاره کرد. با استفاده از این لوازم می توانید عناصر مورد نیاز هر پروژه را بصورت اختصاصی بسازید.

برنامه‌ها و اپلیکیشن‌ها

از دیگر امکاناتی که برای ساخت این نوع از انیمیشن‌ها، نیاز دارید می توان نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌هایی را نام برد که به ‌طور ویژه برای این کار طراحی شده‌اند.

آموزش مراحل ساخت استاپ موشن ها

برای شروع ساخت ابتدا باید لوازم و تجهیزات مورد نیاز را تهیه کنید. پس از تهیه این موارد باید یک سناریو تنظیم کنید، حتی برای استاپ موشن های معمولی به یک سناریو نیاز دارید. پس از مشخص شدن داستان باید عناصر و شخصیت های انیمشن را تهیه کنید. در حالت ساده شاید شخصیت داستان یک عروسک باشد، اما در پروژه های تجاری شخصیت اصلی محصولی مثل یک بطری آبمیوه باشد.

داستان یا سناریو مشخص می کند به چه عناصر و آبجکت هایی نیاز دارید. برای اولین مرحله باید دکور را آماده کنید. دکور می تواند کاملا ساده و یک مقوای رنگی بعنوان پس زمینه باشد. اما دکور تیزرهای تجاری بسیار پیچیده و پر هزینه هستند. ما یک دکور ساده با استفاده از یک مقوای رنگی را فرض می کنیم و شخصیت انیمیشن را یک عروسک کوچک با قابلیت فرم پذیری در نظر می گیریم. سناریو هم در ساده ترین حالت اینطور فرض می کنیم که شخصیت داستان از نقطه A به نقطه B حرکت می کند. نورپردازی لازم را بوسیله حداقل ۲ منبع نور انجام دهید. منابع نور می تواند ۲ لامپ کم مصرف یا ال ای دی باشد. نورها را باید از ۲ زاویه مخالف و سطح بالاتر به سوژه بتابانید. سپس دوربین خود را توسط سه پایه و نگهدارنده در نقطه ای مناسب از صحنه ثابت کنید.

متحرک سازی در استاپ موشن

پس از انجام این مراحل باید عروسک را در نقطه A قرار داده و عکس اول را بگیرید. بعد عروسک را کمی بسمت نقطه B جابجا کرده و عکس دوم را بگیرید. برای واقعی جلوه دادن حرکت بهتر است اندام عروسک را هم به شکلی مناسب در هر فریم تغییر دهید. حرکت نقطه به نقطه و عکسبرداری فریم به فریم را تا جایی ادامه دهید که شخصیت داستان به نقطه B برسد.

لازم به توضیح هست که برای ساخت هر ثانیه استاپ موشن به حداقل ۲۴ عکس نیاز دارید. یعنی عروسک شما باید ۲۴ حرکت کوچک بسمت نقطه B داشته باشد تا یک ثانیه ویدئو تولید شود. برای ساخت یک استاپ موشن ۲۰ ثانیه ای به ۴۸۰ فریم عکس نیاز دارید. پس دقت کنید جابجایی عروسک نباید در هر فریم خیلی زیاد باشد، چون در این صورت ویدئوی نهایی شما خیلی کوتاه خواهد شد.

پس از انجام مراحل عکسبرداری باید عکسها را توسط نرم افزار یا اپلیکیشن هایی که در ادامه معرفی می کنم تدوین و ویرایش کنید.

نرم‌افزارهای قدرتمند برای ساخت استاپ موشن

امروزه اکثر انیمیشن ها توسط نرم افزارها ساخته می شود. اما ساخت انیمیشن‌های استاپ موشن در ۲ مرحله انجام می شود. اول متحرک سازی عناصر صحنه و عکسبرداری و در مرحله بعد تولید انیمیشن توسط عکسها و در نهایت تدوین ویدئوی تهیه شده. در ادامه چند نرم‌ افزار قدرتمند ساخت استاپ موشن‌ها را معرفی می کنیم.

بیشتر بخوانید: لوگو موشن چیست؟ کاربردهای متحرک سازی لوگو

دراگون فریم Dragon frame

دراگون فریم از نرم ‌افزارهای کاملی است که برای ساخت استاپ موشن استفاده می‌شود. سیستم‌ عامل مورد نیاز برای این نرم ‌افزار، مک و ویندوز است. این نرم‌افزار می‌تواند با دوربین‌های مبتدی تا حرفه‌ای هماهنگ شود و قابلیت‌های بسیار زیادی را برای شما ایجاد نماید. این نرم ‌افزار در عین پیشرفته بودن و قابلیت‌های منحصر به ‌فرد بسیار ساده است. بنابراین شما می‌توانید به‌ راحتی آن را نصب نمایید و سپس به دوربین متصل کنید و استاپ موشن مورد نظر خود را تولید نمایید. در محیط این نرم ‌افزار می‌توانید به ‌سرعت، عکسها را دریافت کنید و سپس ویرایش کنید.

آی کیت مووی IkitMovie

آی کیت مووی از دیگر نرم افزارهای پیشرفته‌ای است که می‌توانید با استفاده از آن به ساخت انیمیشن و استاپ موشن مورد نظر خود اقدام کنید. این برنامه به‌ طور کلی با هدف ضبط و ساخت استاپ موشن طراحی و تولید شده ‌است. آی کیت مووی امکانات و گزینه های مختلفی را در اختیار شما قرار می دهد. از جمله این امکانات می‌توان به دسترسی به آرشیوی از ۲۲۰۰ افکت صوتی اشاره کرد.

با استفاده از قابلیت‌های نرم‌افزار آی کیت مووی، می‌توانید از افکت های صوتی، از قبیل صدای شکستن اجسام، صدای باز و بسته شدن درها، صدای حیوانات و پرندگان و… را به انیمیشن اضافه کنید.

استاپ موشن استودیو Stop Motion Studio

Stop Motion Studio یک اپلیکیش برای ساخت استاپ موشن است. این اپلیکیشن برای کسانی که قصد دارند از دوربین موبایل خود برای ساخت این نوع متحرک سازی استفاده کنند مناسب است. این اپلیکیشن برای سیستم ‌عامل‌های اندروید و آی‌او اس طراحی‌ شده است. Stop Motion Studio دارای امکانات بسیار زیادی برای ساخت این دسته از انیمیشن‌ها است. اما در عین‌ حال کار کردن با آن نیز بسیار ساده است. با استفاده از این اپلیکیشن می‌توانید پس از آماده سازی صحنه، فریم به فریم عکسها را تهیه کنید و انیمیشن خود را بسازید.

استاپ موشن بیلدر Stop Motion Builder

استاپ موشن بیلدر هم از اپلیکیش های قدرتمند تهیه استاپ موشن است که تنها می‌توانید آن را برای سیستم ‌عامل اندروید استفاده کنید. این اپلیکیش یک برنامه بسیار کاربردی و در عین‌ حال ساده است. با این برنامه می‌توانید تصاویر دلخواه خود را با بهترین کیفیت ضبط کنید و سپس در محیط برنامه به ویرایش آن اقدام نمایید. از طرف دیگر در محیط این برنامه از فیلترهای جذابی استفاده ‌شده است و با استفاده از آن، افکت‌های صوتی و تصویری زیادی در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

اهمیت تدوین و صداگذاری استاپ موشن‌ها

یکی از نکات بسیار مهم در هنگام ساخت انواع مختلف استاپ موشن‌ها، کیفیت صداگذاری و تدوین این پروژه‌ها است. به‌ طور کلی صداگذاری و موسیقی متن، در طراحی و تولید ویدیوهای مختلف تأثیری غیر قابل ‌انکار خواهد داشت. این موضوع در استاپ موشن ها هم بسیار تاثیرگذار است و باعث جذابیت بیشتر برای مخاطبان خواهد شد. در حقیقت می‌توان گفت صدا و صداگذاری باعث می‌شود تا استاپ موشن شما از یک ویدئوی صامت خارج شده و جذابیت آن بیشتر شود.

داینامیک رنج چیست؟

داینامیک رنج (Dynamic range) یا دامنه دینامیکی که به‌اختصار DR، DNR یا DYR هم نامیده می‌شود، اصطلاحی برای توصیفِ نسبتِ بین کوچک‌ترین و بزرگ‌ترین مقادیر ممکن در یک مقیاس قابل‌تغییر است که اغلب در تصویربرداری یا ضبط صدا از آن استفاده می‌شود.

در عکاسی و ضبط صدا، محدوده‌ای که می‌توان توسط دوربین یا میکروفون ثبت کرد، محدودتر از آن چیزی است که ممکن است توسط انسانی که در محل آن دوربین یا میکروفون ایستاده است درک شود.

عکاسان از محدوده دینامیکی برای توصیف محدوده روشنایی صحنه‌ای که در حال عکاسی آن هستند یا محدوده روشنایی که یک دوربین دیجیتالی می‌تواند ثبت کند، استفاده می‌کنند. تکنیک‌هایی در عکاسی وجود دارند که با کمک آنها می‌توانید به دامنه دینامیکی بالاتری را دست پیدا کنید که در ادامه به چند نمونه از آنها اشاره می‌کنیم.

داینامیک رنج در عکاسی به چه معناست؟

در عکاسی، داینامیک رنج، نسبت کنتراست بین تیره‌ترین و روشن‌ترین رنگ‌هایی است که یک دوربین می‌تواند در یک نوردهی واحد ثبت کند. از سفید خالص تا سیاه خالص. توانایی سنسور دوربین برای تشخیص محدوده دینامیکی بیشتر، به کیفیت سنسور بستگی دارد.

حداکثر دامنه دینامیکی، بزرگ‌ترین محدوده نوری است که سنسور دوربین دیجیتال یا نوار فیلم می‌تواند ضبط کند. محدوده دینامیکی با واحدی به نام توقف یا گام اندازه‌گیری می‌شود.

هر توقف نشان‌دهندهٔ دو برابر شدن سطح روشنایی دریافت شده است. چشم انسان می‌تواند تا ۲۰ گام، دامنه دینامیکی را ببیند و جزئیات نقاط تاریک و روشن را مشاهده کند، اما دوربین های DSLR با کیفیت بالا و دوربین‌های بدون آینه، تنها می‌توانند به حدود ۱۴ گام برسند.

چرا درک محدوده دینامیکی مهم است؟

درک محدوده دینامیکی دوربینی که دارید یک مهارت ضروری است تا با کمک آن مانع ازدست‌دادن رفتن جزئیات عکس‌های خود شوید. در غیر این صورت عکس‌های شما دارای مناطق بسیار روشن و مایل به سفید شده یا جزئیات در سایه‌های تیره نمایش داده نمی‌شوند. محدوده دینامیکی وسیع‌تر به شما امکان می‌دهد تا هم مناطق روشن و هم سایه‌های تیره و جزئیات موجود در آنها را ثبت کنید.

۸ نکته برای افزایش محدوده دینامیکی در عکاسی

با چند نکته می‌توانید محدوده دینامیکی دوربین را بهبود ببخشید و به نتیجهٔ مطلوب خود برسید:

۱. استفاده از فیلترهای ND مدرج

فیلترهای ND برای کاهش دامنه دینامیکی روشنایی صحنه که توسط دوربین دیجیتال ثبت می‌شود، استفاده می‌شود. این فیلتر در زمان قرارگرفتن لنز در معرض نور، مقابل لنز قرار می‌گیرد.

بعضی فیلترها مدرج هستند؛ یعنی نیمهٔ بالایی آنها تیره و نیمهٔ پایینی آنها شفاف و بدون رنگ است. موقع عکاسی، نیمهٔ تیرهٔ فیلتر روی ناحیه‌ای که نوردهی شدید دارد مانند آسمان، قرار می‌گیرد. در نتیجه نوردهی در تمام بخش‌های عکس به طور یکسان انجام می‌شود و جزئیات موجود در سایه‌ها و مناطق کم‌نور بیشتر می‌شود.

فیلترهای ND مدرج، میزان روشنایی را که در قسمت‌هایی از تصویر، بیشتر از سایر بخش‌ها به سنسور دوربین می‌رسد، محدود می‌کند (برخلاف فیلترهای معمولی ND که بر کل تصویر تأثیر می‌گذارد). فیلتر ND ابزاری عالی برای زمانی است که قسمتی از تصویر شما بیش از حد روشن است و طیف وسیعی از سطوح تاریک دارد.

عکاسان منظره معمولاً از فیلترهای مدرج برای عکاسی از افق‌های مسطح استفاده می‌کنند؛ چون با این فیلترها هر شیئی که در نیمه بالای تصویر (مانند درختان یا ساختمان‌ها) قرار بگیرد، توسط فیلتر تیره می‌شود.

۲. اضافه‌کردن نور مصنوعی

برای بهبود محدوده دینامیکی، از نورهای مصنوعی استفاده کنید. استفاده از فلاش دوربین یا نورهای اضافی، قسمت‌های تاریک عکس را پر می‌کند و محدوده نوری را که دوربین شما نیاز دارد، کاهش می‌دهد. این راه‌حل برای عکاسی از سوژه‌های نزدیک، ایده‌آل است چون فلاش و نورهای بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ افزودنی، هنگام عکاسی از صحنه‌های دور تأثیری ندارند.

۳. تغییر تنظیمات دوربین

دوربین‌های مدرن دارای تنظیمات نوردهی هستند که می‌توانید از آنها برای بهینه‌سازی عکس‌ها در شرایط نوری مختلف مانند عکاسی در شب یا نور آفتاب استفاده کنید. علاوه بر این، استفاده از تنظیمات ISO پایین نیز می‌تواند محدوده دینامیکی دوربین را کمی افزایش دهد تا به ثبت صحنه‌هایی با کنتراست بالا کمک کند.

۴. عکاسی HDR

تصویربرداری دامنه دینامیک بالا (High dynamic range imaging) یا به‌اختصار HDR بر محدوده دینامیکی سنسور، غلبه می‌کند. این نوع عکس‌ها با ترکیب چند عکس مثلاً ۳ تا ۵ عکس حاصل می‌شوند. کادر تمام عکس‌ها یکسان است و هر عکس با نوردهی متفاوتی ثبت می‌شود؛ مثلاً یک عکس را با نوردهی معمولی ثبت می‌کنند و عکس‌های دیگر را با چند گام نوردهی بیشتر و کمتر.

با این روش، با ترکیب کردن محدوده دینامیکی محدود عکس‌ها، یک عکس با محدوده دینامیکی زیاد ایجاد می‌شود. فرمت‌های رایج تصویری، داینامیک رنج را محدود می‌کند. عکس‌های اچ‌دی‌ار فرمت RAW دارند که بسیار بزرگ‌تر و باکیفیت‌تر از فرمت JPG است.

با این تکنیک با ترکیب چند عکس و مرحلهٔ پردازش پس از عکاسی، می‌توانید عکسی با دامنه دینامیکی بالا ثبت کنید. مهم‌ترین نقطه‌ضعف این روش، این است که نمی‌توانید از آن برای ثبت تصویر سوژه‌های متحرک استفاده کنید. چون تمام عکس‌هایی که ثبت می‌کنید باید از یک کادر و از یک صحنه ثابت باشند.

۵. آشنایی با هیستوگرام و استفاده از آن

اکثر دوربین‌های دیجیتال دارای قابلیتی به نام هیستوگرام هستند که روی صفحه دیده می‌شود و یک نمودار گرافیکی از تراکم پیکسل در صحنه است. آشنایی با هیستوگرام دوربین، راهی عالی برای درک و مدیریت محدوده دینامیکی است.

درصورتی‌که عکس شما بیش از حد تیره باشد، هیستوگرام، چگالی بیشتری را در سمت چپ نمودار نشان می‌دهد. اگر عکس در یک روز آفتابی با نور بسیار شدید ثبت شده باشد، این نمودار، تراکم پیکسلی بیشتری را در سمت راست نشان می‌دهد.

تراکم پیکسلی بیش‌ا‌زحد در هر دو طرف، نشان‌دهندهٔ بیشتر بودن محدوده دینامیکی منظره، از محدوده دینامیکی دوربین بای استاپ چیست و چه اهمیتی دارد؟ است و باعث می‌شود جزئیاتِ قسمت‌های روشن یا تیره را از دست بدهید.

حفظ تراکم پیکسلی در محدوده هیستوگرام باعث می‌شود تا از محدوده دینامیکی دوربین به شکلی بهینه استفاده کنید.

۶. ثبت تصاویر روشن‌تر

در مورد قبل گفتیم که تراکم پیکسل در هیستوگرام را بیش از حد به سمت راست یا چپ منحرف نکنید. اگر با محدوده دینامیکی پیچیده عکاسی می‌کنید و باید بین عکس خیلی روشن و خیلی تاریک یکی را انتخاب کنید، عکس خیلی روشن را انتخاب کنید.

با انجام این کار، هیستوگرام شما تراکم پیکسل بیشتری را در سمت راست نشان می‌دهد. این تکنیک، Exposing to the right یا به‌اختصار ETTR نام دارد.

دوربین‌ها معمولاً عملکرد بهتری با محدوده دینامیکی بیش‌از‌حد روشن دارند. به‌علاوه، قسمت‌های نورانی عکس، در نرم‌افزارهای ویرایش تصویر، راحت‌تر بازیابی می‌شوند.

۷. عکاسی با فرمت RAW

دوربین‌های دیجیتال به شما این امکان را می‌دهند که با فرمت JPEG و RAW عکس بگیرید. حجم فایل‌های JPEG بسیار کمتر است چون فقط شامل لایهٔ سطحی داده‌ها و جزئیات عکس است. ویرایش و تصحیح فرمت تصویری JPEG در نرم‌افزارهای ویرایش عکس، بسیار سخت‌تر است.

فایل‌های RAW بسیار بزرگ‌تر هستند و تمام داده‌های فشرده نشده تصویر را مستقیماً از سنسور ثبت می‌کنند. با وجود همهٔ این داده‌ها، احتمال اینکه بتوانید جزئیات ازدست‌رفته را در قسمت‌های تاریک عکس بازیابی کنید بیشتر است. فایل‌های RAW شامل تمام محدوده دینامیکی دوربین هستند و با استفاده از برنامه‌های ویرایش تصویر، می‌توانید تغییرات عمده‌ای در یک عکس ایجاد کنید.

۸. پایین نگه‌داشتن ISO

برای بهینه‌سازی محدوده دینامیکی دوربین، ISO را تا حد ممکن پایین نگه دارید. انجام این کار هنگام عکاسی در محیط روشن، آسان‌تر است زیرا برای نوردهی صحیح عکس، به ISO متکی نیستیم.

افزایش ISO ممکن است کل عکس را روشن‌تر نشان دهد اما در عوض، محدوده دینامیکی دوربین کاهش می‌یابد. به‌جای افزایش ISO، از دیافراگم بازتر یا سرعت شاتر کندتر استفاده کنید.

محدوده دینامیکی چشم انسان چقدر است؟

به طور متوسط، یک دوربین دیجیتال با کیفیت بالا بین ۱۲ تا ۱۵ توقف محدوده دینامیکی در سطح پایهٔ ISO که معمولاً حدود 100 است، ثبت می‌کند. بااین‌حال، برای اندازه‌گیری ظرفیت، باید شرایط روشنایی کاملی وجود داشته باشد؛ بدون سایه‌های تیره و بدون هایلایت.

اگر این شرایط نوری افزایش یا کاهش یابد، توانایی دوربین برای خواندن ۱۵ استاپ محدوده دینامیکی کاهش می‌یابد. علاوه بر این، اگر مقدار ISO دوربین را افزایش دهید، محدوده دینامیکی به میزان قابل‌توجهی کاهش پیدا می‌کند.

درحالی‌که دوربین‌های دیجیتال با کیفیت بالا می‌توانند تا ۱۵ توقف دامنه دینامیکی را ثبت کنند، چشم انسان تقریباً ۲۰ توقف را مشاهده می‌کند؛ البته در شرایط نوری مناسب.

به موقعیت‌هایی فکر کنید که وارد اتاق تاریک می‌شوید. مدتی طول می‌کشد تا چشم‌های شما بتواند جزئیات قسمت‌های تاریک را ببیند. چشمان شما برای تشخیص جزئیات در تاریکی، با شرایط تغییریافته سازگار می‌شوند یعنی چشم‌ها با DR یا دامنه دینامیکی پایین‌تر تطبیق پیدا می‌کنند.

چراغ‌ها را که روشن کنید، با روشن شدن صحنه، داینامیک رنج دید شما بسیار افزایش می‌یابد.

چرا دامنه دینامیکی اهمیت دارد؟

دوربینی با دامنه دینامیکی بیشتر به عکاس اجازه می‌دهد تا جزئیات از دست رفتهٔ عکس در بخش‌های خیلی روشن را با استفاده از نرم‌افزار ویرایش تصویر بازیابی کند.

صحنه‌ای را در یک روز آفتابی و روشن در نظر بگیرید که در آن می‌توانید جزئیات موجود در ابرها و چشم‌انداز را ببینید. منظرهٔ بسیار زیبایی به نظر می‌رسد و دوربین خود را برای ثبت این منظرهٔ زیبا بیرون می‌آورید. اما وقتی به عکس ثبت شده نگاه می‌کنید، برخی از سایه‌ها جزئیات خود را ازدست‌داده‌اند و آسمان فقط به رنگ سفید خالص دیده می‌شود. این شرایط به این دلیل است که چشمان ما دارای داینامیک رنج بیشتری نسبت به دوربین است.

به‌عبارت‌دیگر، چشم ما می‌تواند جزئیات بیشتری را در قسمت‌های تاریک یا روشن منظره ببیند. تلاش‌های بی‌پایان شرکت‌های تولیدکننده دوربین عکاسی در این جهت است که اختلاف بین محدوده دینامیکی که توسط چشم و دوربین‌ها ثبت می‌شود، به حداقل برسد.

به همین دلیل است که داینامیک رنج در عکاسی اهمیت دارد و تلاش عکاسان این است که دوربین‌ها، منظره‌ای نزدیک به چیزی که چشم انسان می‌بیند ثبت کنند. به‌علاوه، هرچه جزئیات بیشتری از سایه‌ها و روشنی‌های منظره ثبت شود، نتیجه مطلوب‌تری دارد.

کدام دوربین‌ها بیشترین دامنه دینامیکی را دارند؟

اگر به دنبال دوربین دیجیتال با بهترین محدوده دینامیکی هستید، گزینه‌های زیادی برای انتخاب وجود دارد. همهٔ برندهای برتر دوربین، تلاش می‌کنند با ارائه هر نسل جدید، حداکثر دامنه دینامیکی را بالاتر ببرند.

در نتیجه اکثر دوربین‌های نسل فعلی از برندهای برتر، دارای دامنه دینامیکی قابل قبولی هستند که در ISOهای مختلف بین ۱۲ تا ۱۵ توقف دارند. دوربین‌های زیر در حال حاضر بهترین دامنه دینامیکی را دارند:

• Nikon D850
• Leica Q2
• Canon EOS R
• Leica CL
• Canon EOS M50
• Olympus OM-D E-M10 Mark III
• Canon 5D Mark IV
• Sony α7R IV
• Sony a7 III
• Nikon Z7
• Panasonic Lumix DC-GH5

محدوده دینامیکی «خوب» به چه معناست؟

محدوده دینامیکی خوب بستگی به سوژه‌ای دارد که قصد عکاسی از آن دارید. اگر عکاسی از منظره و عکاسی در فضای باز انجام می‌دهید، داینامیک رنج خوب باید برای شما در اولویت باشد. دوربین‌های دیجیتال باکیفیت بالا دارای محدوده‌ای بین ۱۲ تا ۱۵ توقف در سطح پایهٔ ISO هستند اما بعضی از آنها دوربین‌های بسیار گران هستند.

محدوده بین ۱۰ تا ۱۳ برای بیشتر عکاسان، ایده‌آل است و البته با روش‌هایی که بالاتر مطرح کردیم می‌توانید آن را بهبود ببخشید.

سخن آخر

داینامیک رنج تا حد زیادی به قابلیت‌های سنسور دوربین بستگی دارد. اما روش‌ها و تکنیک‌هایی در عکاسی وجود دارد که می‌توانید با کمک آنها، حاصل کار را بهبود بخشیده و عکس‌هایی خیره‌کننده و جذاب ثبت کنید.