حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟

با دارو و غدا آزمایش نکنید، زیرا ممکن است استفراغ سگ بدتر شود.

درمان اسهال و استفراغ سگ + دلایل جدی

استفراغ سگ یکی از علائم اصلی اختلالات دستگاه گوارش است. استفراغ در سگ‌ها به خودی خود یک بیماری واقعی نیست بلکه صرفا حاکی از وجود بیماری‌های دیگر است. چنانچه استفراغ تنها یک یا دو بار رخ دهد و سگ نیز شاداب به نظر برسد جای هیچگونه نگرانی نیست؛ اما زمانی که استفراغ به صورت مکرر، با قدرت و حاوی مواد غیر عادی نظیر خون، توده‌هایی شبیه به مدفوع، کرم یا اجسام خارجی بوده و یا استفراغ با نشانه‌های دیگری از جمله اسهال، بی حالی، کاهش وزن و تب همراه باشد (یک درجه سانتی‌گراد بالاتر از حد نرمال) معاینه بیمار توسط دامپزشک ضروریست.

در اکثر موارد استفراغ سگ شما ناشی از خوردن مواد محرک و غیر مغذی نظیر آشغال، کاغذ و سایر مواد غیر قابل هضم می‌باشد. در این موارد ابتدا آنچه را که خورده است استفراغ می‌کند و در نوبت‌های بعد مایع سفید رنگی همانند سفیده تخم مرغ یا مایع زرد رنگی را استفراغ خواهد کرد. در این موارد غذای حیوان را ۲۴ ساعت قطع کنید (توله‌ها ۱۲ ساعت) و به جای آب قطعات یخ در اختیار حیوان قرار دهید تا حجم زیادی مایع وارد معده حیوان نشود. در صورت استفاده از آب برای سگ‌های کوچک فقط ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌لیتر و برای سگ‌های بزرگ فقط ۲۰۰ میلی‌لیتر آب قرار دهید.

اگر سگتان کل آب را یک مرتبه خورد همین مقدار آب را ۳۰ دقیقه بعد در اختیار حیوان قرار دهید. چنانچه استفراغ سگ برطرف شد می‌توانید حیوان را با غذاهای پخته سهل الهضم مثل تخم مرغ آب پز، برنج، غذای بچه، گوشت آب پز، گوشت مرغ یا ماهی آب‌پز تغذیه نمایید. در این موارد گوشت را بپزید و به همراه برنج به صورت ولرم یا سرد به حیوان بدهید.

در روز اول باید مقدار این غذاها کم باشد، اما به دفعات در اختیار سگتان قرار دهید. مثلا به جای یک بار با حجم زیاد ۳ بار با حجم کم به حیوان غذا بدهید. چنانچه استفراغ سگ قطع شد می‌توانید چند روز بعد غذای قبلی و اصلی را در اختیار حیوان قرار دهید اما حجم آن باید کم باشد به طوری‌که در چهار روز اول دو سوم از غذای عادی به حیوان داده شود. چنانچه استفراغ سگتان بر طرف نشد یا بدتر شد باید با دامپزشک تماس بگیرید زیرا ورود مواد استفراغ شده به داخل ریه‌ها می‌تواند باعث آسیب به ریه بشود.

دلایل دیگر استفراغ سگ

استفراغ سگتان می‌تواند ناشی از بیماری‌های عفونی یا تحریک مرکز استفراغ به وسیله سموم مترشحه از باکتری‌ها باشد. استفراغ شدید سگ تعادل الکترولیت‌های بدن را بر هم زده و این امر به سادگی می‌تواند سبب مرگ شود. وجود جسم خارجی باعث انسداد در قسمتی از دستگاه گوارش می‌شود. سرطان، پانکراتیت حاد، نارسایی کبدی، نارسایی کلیوی، نارسایی غدد فوق کلیوی، پیومتر و بیماری سایر اعضا می‌تواند موجب استفراغ شوند.

استفراغ کردن گاه به گاه در سگ‌ها چه به دلایل جدی و چه کم اهمیت، غیر معمول نیست. برای مثال، سگ شما ممکن است بیرون از خانه آشغالی را بخورد و بعد برای خلاص شدن از غذای فاسد، استفراغ کند. اما، اگر سگ شما مرتبا استفراغ می‌کند می‌تواند نشانه یک مشکل جدی، مثل عفونت، پانکراتیت (التهاب پانکراس)، مسمومیت، سرطان و یا انسداد معدی-روده ای باشد.مراقب سگی که استفراغ کرده باشید و بدانید که چه زمانی نیاز به رسیدگی پزشکی دارد.

نیازهای فوری پس از استفراغ سگ

۱. کنترل و رسیدگی به شوک: اگر سگ شما علائم شوک را نشان دهد،ممکن است نیازمند درمان فوری توسط پزشک باشد. علائم شوک عبارتند از: رنگ پریدگی پوست و لثه‌ها، رفتار غیرعادی، از حال رفتن، ضعف، دشواری در بلند شدن و حرکت، بی میلی به بالا آوردن سر و افسردگی رفتاری.

۲. سگ خود را گرم و راحت نگه دارید: پس از اینکه سگ شما استفراغ کرد، به او اطمینان خاطر بدهید که کار اشتباهی نکرده. سعی کنید او را بخوابانید. اگر می‌لرزد به نظر می‌آید که سردش است، یک پتو رویش بکشید و به او محبت نشان دهید. بگذارید سگتان راحت بگیرد! به او کمک کنید که آسوده روی زمین قرار بگیرد،تا مجبور به بلند شدن و حرکت کردن نباشد.

۳. موهای کثیف شده‌ی سگتان را با یک حوله‌ی گرم و خیس تمیز کنید: استفراغ خشک شده می‌تواند باعث کرک شدن موی سگتان شود. پس بهتر است آن را تمیز کنید.این کار را پس از اینکه سگتان استراحت کرد انجام دهید و اگر باعث اضطراب وی می‌شود، از انجامش دست بکشید. می‌توانید در زیر چانه و اطرافش حوله‌های کهنه قرار دهید تا در صورت استفراغ مجدد،قالی را کثیف نکند. با این کار نگرانی سگ برطرف می‌شود و می‌فهمد که جای تایید شده ای برای استفراغ دارد.

۴. به علائمی که نشان دهنده استفراغ مجدد است توجه کنید: سگی که تازه استفراغ کرده را زیر نظر بگیرید، چرا که تکرار آن نیازمند درمان خواهد بود. نشانه‌های استفراغ مجدد عبارتند از: حالت تهوع یا تولید صدایی که انگار چیزی در گلویش گیر کرده وحالت انعطاف ناپذیری در فرم ایستادن و سرگردانی.

تشخیص وضعیت‌های اورژانسی سگ

۱. نفخ را فورا درمان کنید: اگر سگ شما استفراغ می‌کند، ولی هیچ چیز بالا نمی‌آید، ممکن است شرایط جدی و تهدید کننده‌ای تحت عنوان نفخ پیش آمده باشد. علائم آن شامل تلاش‌های مکرر برای استفراغ است بدون اینکه چیزی بالا بیاید و یا جاری شدن آب دهان(بزاق)، چون نمی تواند آن را قورت بدهد. سگ شما در این حالت نیازمند درمان فوری است. در غیر این صورت ممکن است در عرض چند ساعت بمیرد.

۲. متوجه کم آبی بدن باشید: زمانی‌که سگ شما استفراغ می‌کند، ممکن است به علت حالت تهوع از نوشیدن آب امتناع کند. عدم نوشیدن آب همراه با استفراغ می‌تواند باعث ایجاد کم آبی بدن شود (اگر میزان آبی که از دست می‌دهد، بیش از میزانی باشد که می‌نوشد). اگر سگ شما علائم اولیه کم آبی بدن را نشان می‌دهد، به او به مدت یک روز محلول سرمی حل شده در آب را هر چند ساعت یک‌بار بدهید. اگر علائم بهبود نیافتند، باید درمان دارویی انجام شود.

علائم اولیه کم آبی بدن شامل موارد زیر هستند:

له له زدن شدید، خشکی دهان، لثه‌ها و بینی، خستگی، خشکی و بی حالی چشم‌ها، کاهش حالت ارتجاعی پوست (اگر پوست را نیشگون بگیرید و ول کنید به سرعت به حالت اولیه برنمی‌گردد)، ضعف در نیمه خلفی بدن و عدم تعادل در هنگام راه رفتن.

۳. بدانید که چه زمانی باید با دکتر تماس بگیرید: اگر استفراغ ساده و دلیل آن مشخص باشد، مثل پس از خوردن زباله، در بیشتر موارد با دادن مایعات و ندادن غذا می‌توانید در منزل از سگتان پرستاری کنید. البته،همیشه باید حواستان به علائمی که نیاز به رسیدگی پزشکی دارند باشد.این علائم عبارتند از: حالت تهوع بدون بالا آوردن چیزی، استفراغ یک یا دو مرتبه و ادامه یافتن بی حالی حیوان، استفراغ کردن به مدت بیش از ۴ ساعت و یا عدم توانایی در نگه داشتن مایعات در معده و استفراغ همراه با خون که می‌تواند نشان دهنده‌ی زخم‌های جدی در دیواره‌ی معده باشد.

تشخیص و حذف علل استفراغ سگتان

۱. استفراغ و برگرداندن غذا را از هم تشخیص دهید: سگ‌ها اغلب اوقات می‌توانند غذای هضم نشده را بدون کمک معده و بدون نشانی از بیماری، برگردانند.

اگر سگ شما غذا را برمی‌گرداند،ممکن است فقط احتیاج دارد که آن را کمی بالا آورد و سپس به کمک نیروی جاذبه به معده بفرستد. اما اگر سگتان محتویات معده‌اش را استفراغ کند، عضلاتش منقبض می‌شوند،قوز می‌کند و آنچه استفراغ کرده بد بوست.

• برگرداندن معمولا علامت مشکلات مروی و یا مشکلاتی در مراحل اولیه در هضم است. مثلا سگ مقدار زیادی غذا را با سرعت زیاد خورده است که در این حالت، غذای برگردانده شده هضم نشده و شکل لوله است.
• اگر سگ شما مرتب غذایش را برمی گرداند، ممکن است مشکل مزمنی داشته باشد.غذایش را روی صندلی قرار دهید (تا در زمان خوردن آن،سرش پایین نباشد)، ولی حتما به دامپزشک هم مراجعه کنید.

۲. دلایل استفراغ را بررسی کنید: به رژیم غذایی، رفتار، احساسات و شرایط محیطی سگتان توجه کنید تا بتوانید دلایل استفراغش را تشخیص دهید. مثلا در پیاده روی‌های اخیر آیا ممکن است سگ شما لاشه یا غذای فاسدی خورده باشد؟ استفراغ می‌تواند نشانه‌ای معمول برای خوردن آشغال باشد که در آن صورت بدن حیوان غذای فاسد را از بدن بیرون می‌راند. اگرچه اگر استفراغ سگ ادامه یابد، ممکن است دلایل جدی تری وجود داشته باشد، از جمله: عفونت‌های باکتریایی مجرای معدوی-روده ای، انگل‌های روده ای، یبوست شدید، نارسایی حاد کلیوی، نارسایی حاد کبدی، کولیت، پاروویروس، التهاب مثانه، التهاب پانکراس، هضم ماده‌ی سمی، گرمازدگی، عفونت رحم، واکنش نسبت به داروی خاص و سرطان.

۳. تعیین کنید که آیا استفراغ یکبار اتفاق افتاده یا چندین بار: اگر سگ شما فقط یکبار استفراغ کرده، به طور طبیعی غذا می‌خورد و دفع طبیعی دارد، این امر احتمالا یک مورد منفرد بوده.اما اگر حیوان در طی روز بیش از یکبار استفراغ کند و یا این عارضه بیش از یک روز ادامه یابد، حتما فورا به دامپزشک مراحعه کنید. استفراغ ادامه دار و تکرار شونده باید توسط دامپزشک به طور دقیق بررسی شود.دامپزشک می‌تواند با انجام یکسری آزمایش، بیماری را تشخیص دهد.این آزمایشات شامل:رادیوگرافی، آزمایش خون، آزمایش مدفوع، آزمایش ادرار، سونوگرافی و یا تست باریوم می‌باشد.

۴. محتویات استفراغ را بررس کنید تا به علت پی ببرید: به دنبال اجسام خارجی مثل لفاف (پوشش) بسته بندی، تکه‌های نایلون، قطعات استخوان (شما نباید به سگتان استخوان واقعی بدهید چرا که در بروز استفراغ می‌تواند نقش داشته باشد) و… بگردید. اگر در استفراغ خون دیدید، سریعا حیوان را نزد دامپزشک ببرید چرا که خونریزی می‌تواند به سرعت رخ دهد و موجب مرگ شود.

اگر هیچ جسم خارجی ندیدید، به شکل و قوام محتویات توجه کنید.آیا بیشترمواد هضم نشده دیده می‌شود و یا به شکل مایع درآمده اند؟ آنچه می‌بینید را یادداشت کنید تا در صورت تکرار بتوانید آن را به دامپزشک بگویید. نشان دادن عکس یا نمونه استفراغ به دامپزشک می‌تواند به تشخیص صحیح کمک کند. ضمنا عکس می‌تواند حجم استفراغ را نشان دهد که در تعیین روش درمان موثر است.

غذا دادن پس از استفراغ

۱. از غذا دادن به سگ تا ۱۲ ساعت خودداری کنید: استفراغ کردن می‌تواند باعث تحریک معده‌ی سگ شود که غذا خوردن بلافاصله، می‌تواند باعث استفراغ مجدد شود.معده‌ی حیوان نیازمند زمان برای استراحت است.این امر می‌تواند مشخص کند که علت اسفراغ ماده غذایی بوده یا خیر. از غذا دادن به حیوان اجتناب کنید، حتی اگر به نظر گرسنه می‌آید.این گرسنگی اجباری به سگ این امکان را می‌دهد که هر آنچه که باعث ایجاد این حالت شده را حذف کند.

• توله و یا سگ جوان نباید بیش از ۱۲ ساعت غذا نخورد.
• اگر سگ شما دارای بیماری، بخصوص دیابت است، قبل از قطع غذای به او با دامپزشک صحبت کنید.

۲. به سگتان آب بدهید: هر ساعت به اندازه‌ی یک قاشق چای خوری به ازای هر پوند (تقریبا نیم کیلو) از وزن حبوان به او آب بدهید. این روش را تمام روز و شب تا زمانیکه حیوان بتواند به طور طبیعی آب بنوشد، ادامه دهید. نوشیدن آب زیادی پس از استفراغ می‌تواند منجر به استفراغ مجدد گردد. از طرف دیگر ننوشیدن آب نیز می‌تواند باعث کم آبی بدن شود. در صورتی که سگتان قادر به نگه داشتن این مقدار آب در معده اش هم نیست، با دامپزشک تماس بگیرید.

برای مثال اگر سگ شما ۱۲ پوند (۵/۶ کیلو) باشد،باید ۱۲ قاشق چای خوری (۴/۱ فنجان) آب در طی شبانه روز دریافت کند. به فکر تهیه Pedialyte و Letade از داروخانه باشید.طبق دستور دارو، این پودر الکترولیت را با آب جوشیده مخلوط نمایید. این مخلوط، اثر ملایمی روی معده دارد و حالت کم آبی بدن را برطرف می‌کند.از این مخلوط به همان اندازه ای که آب می‌دادید به سگتان بدهید.توجه داشته باشید که همه‌ی سگ‌ها از مزه‌ی آن خوششان نمی آید و ممکن است از نوشیدن آن امتناع کنند.

۳. دهان سگتان را در صورتی که آب نمی نوشد، مرطوب نگه دارید: برای جلوگیری از کم آبی بدن، باید دهان سگتان را مرطوب نگه دارید.می توانید حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ لثه‌های سگتان را با یک پارچه‌ی کاملا “ خیس ماساژ دهید.این عمل به تر و تازه نگه داشتن دهان او هنگامی که تهوعش به حدی است که نمی تواند آب بنوشد، کمک می‌کند. می‌توانید جلویش تکه‌های یخ بگذارید تا با لیسیدن آن‌ها حداقل مقدار کمی آب به بدنش برسد و دهانش مرطوب بماند.همچنین می‌توانید انواعی از چای مثل چای زنجبیل، بابونه و یا نعنای ولرم به سگتان بدهید تا معده و مسیر گوارشی اش را آرام کند.هر بار فقط چند قاشق غداخوری به او بدهید.اگر سگتان چای ننوشید می‌توانید آن را در قالب‌های یخ فریز کرده و به صورت تکه‌های کوچک یخ زده به او بدهید.

انواعی از مایعات را امتحان کنید تا اینکه بالاخره سگتان یکی از آن‌ها را بنوشد.

۴. تغذیه را شروع کنید: بعد از ۱۲ ساعت تغذیه را با ۳-۲ قاشق چای خوری از غذایی که کم چربی و سریع الهضم است شروع کنید. گوشت‌های کم چربی مثل مرغ بدون پوست و گوشت چرخ کرده، پروتئین لازم را فراهم می‌کنند و سیب زمینی پخته، پنیر کم چربی و برنج کاملا پخته شده، نیاز کربوهیدراتش را برطرف می‌کند.مخلوطی از یک قسمت گوشت کم چربی و ۵ قسمت کربوهیدرات تهیه کنید. این غذا باید کاملا پخته، بدون چربی و بدون ادویه باشد تا هضم آن راحت تر از غذای عادی سگ باشد.

اگر سگتان استفراغ نکرد، هر یک الی دو ساعت کمی بیشتر از این غذا به او بدهید.اما در صورت استفراغ مجدد برای آزمایش او را نزد دامپزشک ببرید.حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟

۵. کم کم غذای عادی سگ را وارد رژیم غذایی کنید: پس از اولین روز تغذیه‌ی سگتان با غذای بی مزه و رژیمی می‌توانید مقدار کمی از غذای عادی اش را با آن مخلوط کنید.

برای مثال غذای اول را نصف به نصف و بعد ۴/۳ غذای عادی و ۴/۱ غذای رژیمی بدهید.سپس به رژیم غذایی عادی برگردید،مگر اینکه استفراغ دوباره شروع شود. در صورت استفراغ مجدد، تغذیه را متوقف کرده و به دامپزشک مراجعه کنید. فکر خوبیست که لیستی از آنچه سگتان می‌خورد و می‌آشامد، مقدار آن‌ها و همچنین رفتار او تهیه کنید.این اطلاعات برای دامپزشک مفید خواهد بود.

با دارو و غدا آزمایش نکنید، زیرا ممکن است استفراغ سگ بدتر شود.

همه چیز در مورد تست بوستر‌، از شایعه تا واقعیت در مورد مکمل‌های افزایش دهنده تستسترون

مکمل تست بوستر چیست؟ چرا باید از مکمل تست بوستر استفاده کنیم؟ عوارض مکمل تست بوستر چیست؟ مکمل‌های افزایش دهنده تستسترون از چه موادی تشکیل شده اند؟ چه چیزهایی ترشح تستسترون را در بدن افزایش می‌دهد؟ آیا استفاده از مکمل تستسترون برای بدنسازان ضروری است؟ چطور می‌توان تاثیر مکمل تست بوستر را بر بدن سرعت بخشید؟ این ها همه سوالاتی هستند که قرار است در مورد آن‌ها به تشریح صحبت کنیم.

تستسترون اصلی ترین هورمون در رابطه با رشد عضلات، افزایش میل جنسی و بهبود قدرت جنسی است. همچنین این هورمون بر سلامت استخوان ها نیز تاثیر گذار است و بر خلق و خوی شما هم کم اثر نیست. ورزشکاران رشته بدنسازی برای رشد ماهیچه های خود به دنبال راه هایی هستند تا ترشح هورمون تستسترون

را در بدن خود افزایش دهند، زیرا افزایش ترشح تستسترون برای یک بدنساز به معنای عضلات حجیم تر و با کیفیت تر و همچنین قدرت بدنی بالاتر است. همچنین استقامت بدنی یک ورزشکار را نیز بهبود می‌بخشد.

اگر به دنبال افزایش هورمون تستسترون در بدن خود هستید، حتما تا بحال تبلیغات گسترده شرکت های سازنده مکمل های ورزشی را دیده اید که به شما قول افزایش حجم عضلات با استفاده از تست بوسترها را می‌دهند. نکته مهم اینجاست که ما نمی‌خواهیم در مورد درمان های دارویی و یا جایگزینی تستسترون صحبت کنیم و همچنین راهکاری برای مردانی بدهیم که ترشح تستسترون در بدن آن ها کمتر از حد نرمال است و باید به پزشک مراجعه کنند، بلکه می‌خواهیم در مورد مکمل های ورزشی و غذایی صحبت کنیم که به گفته سازندگان آن شما را حجیم تر می‌کند و وقتی به آینه باشگاه نگاه می‌کنید شما را شگفت زده می‌کند.

اما سوال مهم این است که آیا واقعا تست بوستر ها کارایی دارند؟ بیایید به این سوال عمیق تر نگاه کنیم

تست بوسترها دقیقا چه کاری انجام می‌دهند؟

وقتی سن شما بالا می‌رود تغییرات ناخوشایندی در بدن شما اتفاق می‌افتد. در دهه سوم زندگی کم کم توده عضلانی شروع به کاهش می‌کند، قدرت بدنی شما مثل سابق نخواهد بود و دیگر آن جوان قدرتمند نیستید.

اما مقصر چیست؟ تستسترون در بدن شما بعد از سی سالگی کمتر ترشح می‌شود و مقدار این کاهش به ترکیب بدنی، سطح استرس و همچنین مزاج شما بستگی دارد.

تقویت کننده تستسترون یا همان تست بوستر، نوعی از مکمل های گیاهی به شمار می‌رود که هدف آن افزایش طبیعی هورمون تستسترون در بدن است. این مکمل‌ها معمولا دارای ریز مغذی هایی هستند که بدن مردان به طور طبیعی در آن کمبود دارند، مانند روی. همچنین ممکن است حاوی آداپتوژن‌ها باشند که این مواد به سازگاری با استرس و بهبود وضعیت خواب ربط دارند. کمبود و محدودیت خواب به کاهش سطح ترشح تستسترون منجر خواهد شد و در حقیقت داشتن یک خواب آشفته نشان از کمبود این هورمون مهم مردانه دارد.

تقویت کننده تستسترون می‌تواند با افزایش هورمون تستسترون در یک حد طبیعی یا با ارائه پشتیبانی غیر مستقیم هورمون کار کند. در هر صورت باید بگوییم این مکمل به شما در راستای رسیدن به سطح سلامت تستسترون کمک می‌کند و مزایای آن را برای شما به همراه خواهد داشت : ریکاوری سریعتر بعد از انجام تمرین، عضلات بزرگتر و قوی تر و همچنین افزایش میل جنسی.

عوارض تست بوسترها چیست؟

مانند چربیسوز ها و مکمل های قبل از تمرین مثل پمپ، تست بوسترها هم صددرصد بدون عوارض نیستند. وقتی به قفسه های یک فروشگاه مکمل ورزشی نگاه می‌کنید چند مورد مکمل آماتوری خواهید دید، اما قطعا اطلاعات مابقی آن ها برای شما مرموز خواهد بود. این به معنای نا امن بودن و داشتن عوارض بالا برای تست بوسترها نیست، اما شما باید تمامی جوانب را در نظر بگیرید.

علت اسهال در کودکان+ روش های درمان خانگی اسهال کودک

اسهال بیماری گوارشی و شایع در بین همه افراد می حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ باشد که با شل یا آبکی شدن مدفوع همراه است. اسهال در کودکان یکی از بیماری های شناخته شده می باشد که به هر علتی پدید م یآید. با ما ههمراه باشید تا در این مطلب با علائم، علتها و روشهای درمان اسهال کودکان آشنا شوید.

اسهال درکودکان چیست؟

اسهال یک بیماری بسیار شایع در میان کودکان است. کودکان با دست زدن به کف توالت، اسباب بازی، پستانک و سر شیشه آلوده به عفونت و قرار دادن دست خود یا وسیله در دهان به راحتی در معرض ابتلا به اسهال قرار می‌گیرند. اسهال بچه‌ها به صورت تغییراتی در حرکات روده، مدفوع شل و آبکی است که با الگوی طبیعی و ظاهری مدفوع در کودکان تفاوت دارد. گاهی اوقات اسهال حاوی خون یا مخاط است.

شناسایی اسهال خفیف ممکن است کمی مشکل باشد، زیرا در کودکان سالم هم تعداد دفعات اجابت مزاج و قوام مدفوع با توجه به سن و رژیم غذایی متفاوت است. برای مثال، نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌کنند و هنوز دریافت مواد غذایی جامد را آغاز نکرده‌اند، دارای مدفوع شل‌تری هستند که طبیعی در نظر گرفته می‌شود. افزایش ناگهانی تعداد دفعات دفع مدفوع و تغییر قوام آن ممکن است نشانه اسهال در نوزادان باشد. با این حال، داشتن مدفوع آبکی در مدت بیش از ۲۴ ساعت هرگز طبیعی نیست.
یک علت شایع اسهال کودکان گاستروانتریت ویروسی یا همان آنفولانزای معده است که با تهوع و استفراغ بروز می‌کند.

بسیاری از ویروس‌های مختلف عامل آن می‌توانند به راحتی در محیط خانه، مدرسه و مهدکودک همه‌گیر شوند. اگرچه علائم بیماری فقط چند روز طول می‌کشد، اما بچه‌های مبتلا (به خصوص نوزادان) که قادر به مصرف مایعات کافی نیستند، می‌توانند در معرض کم آبی بدن قرار گیرند.
عفونت روتاویروس یکی از علل مکرر گاستروانتریت ویروسی در بچه ها است. روتا معمولاً باعث اسهال انفجاری آبکی می‌شود و در طول زمستان و اوایل بهار به خصوص در مراکز مراقبت از کودکان و بیمارستان‌های اطفال شایع است. با این حال، توصیه‌ی به تزریق واکسن آن در نوزادان از حدود ۷۵ درصد موارد عفونت روتاویروس جلوگیری می‌کند.
کودکان مبتلا به اسهال ممکن است اشتهای خود را از دست بدهند یا دچار کاهش وزن ناگهانی، تب و استفراغ هم‌زمان شوند. اگر اسهال شدید باشد و برای مدت زمان طولانی طول بکشد، احتمال کم آبی بدن افزایش می‌یابد. نوزادان و کودکان خردسال می‌توانند با سرعت بیشتری و گاهی اوقات حتی در مدت زمان کمتر از یک روز دچار کم آبی شوند. کم آبی شدید می‌تواند منجر به تشنج، آسیب مغزی و مرگ شود. نشانه های کم آبی عبارتند از:

• خشکی دهان
• گودی و فرو رفتگی دور چشم
• گودی و فرو رفتگی دور چشم
• بدخلقی
• خشکی پوست
• خستگی
• کاهش ادرار

در سراسر جهان و عمدتاً در کشورهای در حال توسعه و جهان سوم اسهال باعث ۲ تا ۳ میلیون مورد مرگ می‌شود. در ایالات متحده، اسهال علت حدود ۹ درصد از موارد بستری کودکان زیر ۵ سال در بیمارستان‌ها است

علت اسهال در کودکان

علت احتمالی اسهال کودکان به نوع و مدت زمانی که طول می‌کشد، بستگی دارد. اسهال‌ حاد کمتر از ۲ هفته و اسهال مزمن بیش از ۲ هفته ادامه می‌یابد. اغلب موارد اسهال کودکان حاد است. علت اسهال حاد در کودکان بیشتر شامل:

• مسمومیت غذایی: مسمومیت غذایی معمولاً به صورت اسهال و استفراغ عفونی بروز می‌کند. هر دو مشکل ناشی از خوردن غذای آلوده شده توسط سموم تولید شده‌ی باکتری‌های خاصی مانند استافیلوکوک یا کلستریدیا است
• استفاده از آنتی بیوتیک‌ها: آنتی بیوتیک‌های خاص می‌توانند انواع و تعداد باکتری‌های طبیعی روده را تغییر دهند و در نتیجه منجر به اسهال شوند. گاهی اوقات استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها یک باکتری خطرناک مانند کلستریدیوم دیفیسیل را قادر می سازد تا با انتشار سم، پوشش داخلی روده بزرگ را ملتهب و دچار آسیب کند
• ورم معده و روده: این اختلال معمولاً توسط یک ویروس ایجاد می‌شود، اما در کودکان می‌تواند توسط باکتری یا انگل نیز به وجود آید
• حساسیت غذایی: حساسیت و عدم سازگاری سیستم گوارش با یک نوع غذا می‌تواند منجر به اسهال در کودکان شود

علت ایجاد اسهال مزمن در کودکان نیز شامل:

• عوامل تغذیه‌ای مانند عدم تحمل لاکتوز یا مصرف اضافی و بیش از حد غذاهای خاص
• عفونت به خصوص انواع انگلی
• بیماری التهابی روده

علل دیگری نیز ممکن است منجر به اسهال در کودکان شوند که البته کمتر شایع هستند. اسهال حاد کودکان می‌تواند از اختلالات جدی‌تر مانند آپاندیسیت، درهم فرو رفتگی روده ناشی شود. این اختلالات جدی معمولاً با سایر علائم نگران کننده مانند درد شدید شکم یا تورم، مدفوع خونی، تب و ظاهر بیمارگونه همراه است. گاهی اوقات اسهال به دنبال یبوست ایجاد می‌شود. وقتی مدفوع سفت در راست روده جمع می‌گردد، مدفوع نرم از اطراف آن به لباس زیر کودک نشت می‌کند. اسهال مزمن نیز می‌تواند از اختلالات مربوط به سوء جذب مواد‌غذایی، فیبروز کیستیک و ضعف سیستم ایمنی (به علت ابتلا به ایدز یا استفاده از داروهای خاص) ناشی شود

همچنین علائم زیر نیز کم آبی شدید را نشان می‌دهد.

• عدم دفع ادرار برای مدت بیش از هشت ساعت در نوزادان و بیش از دوازده ساعت در خردسالان
• بی‌توجهی کودک
• فرو رفتن ملاج
• تب شدید
• بی‌حالی و ضعف

علائم

برخی علائم اسهال کودک هشدار دهنده و دلیلی برای نگرانی محسوب می‌شوند که عبارتند از

• بروز نشانه‌های کم آبی بدن
• ظاهر بیمارگونه
• رویت خون در مدفوع
• درد شکمی هنگام لمس، حساسیت به لمس شدید
• لکه‌های پوستی (ظهور نقاط و لکه‌های قرمز مایل به بنفش در پوست)
• اسهال آبکی
• تب بیش از سه روز
• دفع مدفوع بیش از ۸ بار طی ۸ ساعت

در صورت بروز هر یک از این علائم در کودکان، حتماً باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند. اگر کودک هیچ علامتی نداشت و به صورت عادی به مصرف نوشیدنی و دفع ادرار روزانه خود ادامه می‌داد ولی بیش از ۶ یا ۸ دفع مدفوع در روز داشت یا بیشتر از دو روز درگیر اسهال بود نیز باید برای معاینه نزد پزشک برده شود. در اسهال‌های خفیف نیازی به مراجعه به پزشک و درمانگاه نیست، ولی کودکان مبتلا به اسهال بیش از ۲ هفته نیز باید بررسی شوند

تشخیص اسهال در کودکان

پزشکان در اولین ویزیت خود در مورد علائم و سوابق بیماری کودک سؤالاتی می‌پرسند و پس از انجام یک معاینه فیزیکی با توجه به علت‌های احتمالی آزمایش‌های تشخیصی دیگری چون آزمایش خون، کشت مدفوع و آزمایش حساسیت را درخواست می‌کند. بررسی میزان رشد مطلوب کودک نیز یکی دیگر از معاینه‌هاست.
پزشک بیشتر در مورد تعداد دفعات دفع مدفوع، قوام مدفوع و علائم همراه آن مانند تب، استفراغ و درد شکم کودک می‌پرسد. همچنین در مورد علل بالقوه مانند رژیم غذایی، استفاده از آنتی بیوتیک‌ها، مصرف مواد غذایی یا آب احتمالاً آلوده، تماس با حیوانات باغ وحش یا خزندگان و مسافرت اخیر سؤالاتی مطرح می‌کند. ترکیب هر یک از نشانه‌ها با هم پزشک را به سوی حدس و گمانی متفاوت سوق می‌دهد، برای مثال

• وجود باکتری و انگل در مدفوع با آزمایش مدفوع به سادگی قابل تشخیص است. عفونت ناشی از باکتری‌ها، انگل‌ها، ویروس‌ها می‌تواند اسهال مزمن دهد که باید حتماً آزمایش تشخیصی داده شود ولی در اسهال حاد ناشی از آن‌ها انجام آزمایش لازم نیست
• آلرژی غذایی از روی نشانه‌های کهیر، تورم لب‌ها و اشکال در تنفس در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از خوردن ماده غذایی آلرژی‌زا و گاهی استفراغ مشخص می‌شود
• درد شکم، استفراغ و اسهال خونی برای چند روز به دنبال رنگ پریدگی و کاهش حجم ادرار نشانه بیماری سندرم همولتیک است
• آلرژی به پروتئین شیر گاو نیز با استفراغ، تغذیه ضعیف، کاهش وزن و رشد ضعیف، خون در مدفوع بروز می‌کند که با آزمایش مدفوع قابل بررسی است. در موارد پیشرفته تر بیماری انجام آندوسکوپی، کولونوسکوپی یا هر دو ممکن است نیاز شود
• در صورت مصرف بیش از حد آب میوه (به خصوص سیب، گلابی، آلو ) کودک علائمی دیگری به جزء اسهال ندارد
• بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو به صورت وجود خون در مدفوع، درد کرامپی شکم، کاهش وزن، از دست دادن اشتها و رشد ضعیف تظاهر می‌کند. گاهی اوقات ورم مفاصل، خارش، زخم در دهان، و شقاق مقعد به وجود می‌آید که نیاز به کولونوسکوپی، سی‌تی اسکن و یا باریم انما راست روده تحت تصویربرداری با اشعه ایکس دارد
• عدم تحمل لاکتوز (عدم توانایی در هضم لاکتوز، قند موجود در شیر و فرآورده های لبنی) با نفخ شکم، دفع گاز و اسهال انفجاری،اسهال پس از مصرف شیر و فرآورده‌های لبنی همراه است که گاهی اوقات با یک تست تنفس برای تشخیص هیدروژن که کربوهیدرات هضم نشده را نشان می‌دهد، قابل بررسی است
• سوء جذب مواد غذایی مانند بیماری سلیاک، فیبروز کیستیک، آکرودرماتیت آنتروپاتیک به صورت مدفوع نرم با رنگ روشن، حجیم و بسیار بدبو که چرب به نظر می‌رسد به ترتیب با نفخ شکم، عفونت‌های مکرر تنفسی، بثورات جلدی و ترک در گوشه‌های دهان و لب همراه است. در صورت شک به سلیاک آزمایش خون برای اندازه‌گیری آنتی‌بادی علیه گلوتن (پروتئین موجود در گندم) و بیوپسی از روده کوچک نیاز است. اگر فیبروز کیستیک مشکوک باشد یک تست عرق و آزمایش ژنتیکی و در موارد احتمال آکرودرماتیت آنتروپاتیک یک آزمایش خون برای کمبود روی نیاز است
• ضعف سیستم ایمنی به علت عفونت HIV یا یک اختلال نقص ایمنی و استفاده از داروهایی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی با عفونت های مکرر، از دست دادن وزن و یا افزایش وزن ضعیف بروز می‌کند که نیاز به آزمایش خون برای HIV، شمارش کامل گلبول‌های خون و دیگر آزمایش‌های خون برای ارزیابی سیستم ایمنی بدن لازم است

روشهای درمان اسهال در کودکان

اسهال خفیف معمولاً تا زمانی که کودک به نوشیدن و خوردن کافی و معمولی خود ادامه می‌دهد، دلیلی برای نگرانی ندارد. اسهال خفیف در عرض چند روز با مراقبت کامل در خانه، استراحت، و مصرف مایعات فراوان بهبود می‌یابد. افزایش مایعات و تغییراتی در رژیم غذایی درمان اصلی اسهال کودکان است. نوع حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ درمان دارویی اسهال کودک به علت و شدت آن بستگی دارد. مایع درمانی کودک می‌تواند به صورت خوراکی یا تزریقی انجام شود. شیر و آب برای جلوگیری از کم‌آبی بسیار مناسب هستند. محلول ORS معمولاً در کودکان نوپا تجویز نمی‌شود مگر کودک در مرز کم‌آبی قرار گرفته باشد. باید توجه داشت استفاده از نوشابه و چای شیرین به دلیل ترکیبات نامناسب و قند فراوانی که دارند، نباید مصرف شوند و استفاده از آن‌ها یک اشتباه رایج در میان برخی والدین‌ها است.
انتخاب مواد غذایی بسیار مهم است. مواد غذایی نشاسته‌دار راحت‌تر هضم می‌شوند. نمونه‌هایی از این غذاها غلات، حبوبات، پوره سیب زمینی، نان سوخاری، برنج و ماکارونی است. چوب شور یا کراکر نمک‌دار می‌تواند به تعادل الکترولیت بدن کودک کمک کند. تخم مرغ عسلی نیز هضم آسانی دارد.

پروبیوتیک حاوی باکتری‌های سالمی (لاکتوباسیل) است که می‌تواند جایگزین باکتری‌های ناسالم دستگاه گوارش کودک شود. ماست ساده‌ترین منبع پروبیوتیک است. ۶۰ تا ۱۸۰ میلی لیتر ماست دو بار در روز می‌تواند برای کودک مناسب باشد. مکمل‌های پروبیوتیک به شکل قرص و کپسول نیز در دسترس هستند.

دارو درمانی

آنتی بیوتیک و داروهای ضد ویروس در موارد اسهال ناشی از باکتری‌ها و ویروس‌ها به دلیل این‌که اکثر بچه‌ها خودبه‌خود بهبود می‌یابند، تجویز نمی‌شوند. اما آنتی‌بیوتیک‌ها گاهی اوقات به کودکان نوپا و یا دارای سیستم ایمنی ضعیف برای جلوگیری از گسترش یک عفونت باکتریایی (مانند سالمونلوز) داده می شود.
اگر بیماری توسط یک انگل ایجاد شده باشد، می‌توان آن را با داروهای ضد انگلی برای کوتاه شدن دوره بیماری و درمان آن تجویز کرد.
در صورت ابتلا به اسهال مزمن و کم آبی بدن کودک نیاز به بستری در بیمارستان برای کمک به بازگرداندن تعادل الکترولیتی بدن او است.
در صورتی که اسهال کودک ناشی از یک بیماری خاص مانند بیماری سلیاک، بیماری کرون یا بیماری‌های نقص سیسنم ایمنی بدن باشد، باید علاوه بر درمان علامتی کودک اقدامات درمانی برای رفع علت اصلی اسهال که مربوط به یک نوع اختلال جدی است نیز صورت گیرد.

روشهای خانگی اسهال کودک

در مواردی که کودک به اسهال‌ خفیف و ملایم مبتلا است و هنوز هیچ نشانه‌ی هشدار دهنده‌ای بروز نکرده است، معمولاً درمان خانگی می‌تواند مؤثر باشد. ولی نکته مهم این است که باید از مصرف داروهایی درمانی بزرگسالان در کودکان خودداری شود، زیرا دوز دارو در کودکان با توجه به سن و وزن آن‌ها تعیین می‌شود. از مصرف دارو در درمان خانگی بدون نظر پزشک باید اجتناب کرد. اقدامات درمانی صحیح خانگی در اسهال کودکان شامل:

آنوریسم عروق مغزی

آنوریسم‌های مغزی اغلب وقتی که پاره می‌شوند آشکار می‌شوند، زمانی که باعث خونریزی در مغز و یا فضای نزدیک اطراف مغز می‌شوند که فضای زیر عنکبوتیه (فضای ساب آراکنوئید) نامیده می‌شود و باعث خونریزی ساب آراکونوئید می‌شوند. خونریزی ساب آراکونوئید ناشی از یک آنوریسم مغزی پاره شده می‌تواند منجر به سکته مغزی، آسیب مغزی و مرگ شود. اهداف اصلی درمان به محض اینکه آنوریسم پاره شد، متوقف کردن خونریزی و آسیب دائمی بالقوه به مغز و کاهش خطر بازگشت است. برای جلوگیری از پارگی، بعضی از آنوریسم‌های پاره نشده‌ی مغز گاهی اوقات تحت درمان قرار می‌گیرند.

آنوریسم زمانی اتفاق می‌افتد که دیواره شریان ضعیف شود و موجب ایجاد برآمدگی‌های غیر طبیعی گردد. این برآمدگی می‌تواند منجر به پارگی و ایجاد خونریزی داخلی شود. اگرچه آنوریسم در هر بخشی از بدن شما ممکن است اتفاق افتد، اما شایع‌ترین آنوریسم در مغز، آئورت، پاها و طحال رخ می‌دهد.

عوامل بروز آنوریسم

اگر چه علت دقیق بروز آنوریسم مشخص نیست، اما عوامل خاصی به بروز این بیماری کمک می‌کنند. به عنوان مثال، بافت آسیب دیده در شریان‌ها می‌تواند نقش مهمی را در ایجاد آنوریسم ایفا کند. شریان‌ها می‌توانند از طریق انسداد مانند تجمع رسوبات چربی، صدمه ببینند. این مواد تجمع یافته می‌توانند موجب گردند تا قلب برای پمپ کردن سخت‌تر از میزان مورد نیاز کار کند تا خون را از چربی‌های تجمع یافته عبور دهد. این فشار می‌تواند به علت افزایش فشار به سرخرگ‌ها آسیب برساند.

تصلب شرایین یا آترو اسکلروز

بیماری آترواسکلروز همچنین می‌تواند منجر به بروز آنوریسم شود. در افراد مبتلا به بیماری آترواسکلروز نوعی پلاک در شریان‌ها شکل می‌گیرد. این ساختار به دلیل تجمع مواد سختی به نام پلاک است که باعث آسیب رساندن به عروق و مانع از جریان یافتن آزادانه‌ی خون می‌شود.

فشار خون بالا

فشار خون بالا یکی از دلایل مهم ایجاد آنوریسم است. نیروی خون شما که از طریق رگ‌های خونی جریان می‌یابد، از طریق میزان فشار آن روی دیواره‌های شریانی اندازه گیری می‌شود. اگر فشار بیش از حد نرمال افزایش یابد، ممکن است عروق خونی را بزرگ یا تضعیف کند. فشار خون برای یک بزرگسال در حالت طبیعی در مقیاس 120 روی 80 میلیمتر جیوه است. فشار خون بالا می‌تواند خطر ابتلا به مشکلات قلبی، رگ‌های خونی و مشکلات گردش خون را افزایش دهد. فشار خون بالاتر از حد معمول، اما در نظر داشته باشید لزوماً شما را در معرض خطر آنوریسم قرار نمی‌دهد.

انواع آنوریسم ممکن است در هر جایی از بدن رخ دهد، اما شایع‌ترین مکان‌های وقوع آنوریسم عبارتند از:

آنوریسم مغزی می‌تواند در هر اندازه‌ای باشد. این نوع از آنوریسم اغلب در رگ‌های خونی عمق مغز ایجاد می‌شود. همچنین ممکن است علائم یا نشانه‌ای نداشته باشد. شما حتی ممکن است ندانید که به آنوریسم مبتلا هستید. آنوریسم مغزی ممکن است موجب خونریزی مغزی در بیش از 3 درصد افراد مبتلا شود.

آئورت

آئورت بزرگترین رگ خونی در بدن است. آئورت از بطن چپ قلب شروع می‌شود و به سمت شکم کشیده می‌شود و سپس در هر دو پا انشعاب می‌یابد. آئورت یک محل شایع برای وقوع آنوریسم شریانی است. آنوریسم در حفره قفسه سینه آنوریسم سینه‌ای آئورت نامیده می‌شود. آنوریسم آئورت شکمی شایع‌ترین نوع است. در موارد نادر، هم قفسه سینه و هم شکم می‌توانند تحت تأثیر آسیب شریانی قرار بگیرند.

مناطق دیگر

شما همچنین ممکن است به آنوریسم آئورت در پشت زانوی خود، طحال و یا روده مبتلا شوید.

علائم آنوریسم مغزی پاره شده

هنگامی که یک آنوریسم مغزی پاره می‌شود، که خونریزی ساب آراکونوئید نامیده می‌شود، اغلب مردم از بدترین سردرد زندگی خود شکایت دارند. دیگر علائم آنوریسم مغزی پاره شده عبارتند از:

• تهوع و استفراغ
• سفتی گردن یا گردن درد
• تاری دید یا دوبینی
• درد بالا و پشت چشم
• مردمک چشم متسع شده
• حساسیت به نور
• از دست دادن حس

علائم آنوریسم مغزی پاره نشده

اکثر آنوریسم‌ها بدون علامت هستند، به خصوص آنهایی که کوچک هستند. گاهی اوقات، آنوریسم‌های بزرگ ممکن است منجر به علایم زیر در ارتباط با فشار بر روی مجاور مغز یا اعصاب شوند:

• کمبودهای دید محیطی (اختلال میدان بینایی)
• مشکلات پردازش یا فکر کردن
• مشکلات گفتار
• مشکلات ادراکی
• تغییرات ناگهانی در رفتار
• از دست دادن تعادل و هماهنگی
• کاهش تمرکز
• مشکل حافظه کوتاه مدت
• خستگی

از آنجایی که علائم آنوریسم مغزی همچنین می‌توانند با سایر بیماری‌های پزشکی مرتبط باشند، نورو رادیولوژی تشخیصی به طور مرتب برای شناسایی آنوریسم‌های پاره شده و یا پاره نشده مغز استفاده می‌شود.

افراد در معرض خطر

نوع آنوریسمی که می‌تواند بر شما تأثیر بگذارد بستگی به عوامل خطر خاص دارد. خطر ابتلا به آنوریسم در مردان بیشتر از زنان است. افراد بالای 60 سال نیز در معرض خطر ابتلای بیشتری به این بیماری هستند. عوامل احتمالی دیگر عبارتند از:

• رژیم غذایی با چربی و کلسترول بالا
• سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات قلبی، از جمله بیماری‌های قلبی و حمله قلبی
• سیگار کشیدن
• چاقی
• بارداری، که ممکن است خطر ابتلا به آنوریسم طحال را افزایش دهد.

عوامل افزاینده خطر ایجاد آنوریسم

جنس زن، سن بالا، مصرف سیگار و الکل، فشار خون، بیماری‌های ژنتیکی مانند کلیه پلی کیستیک، سندرم مارفان و سندرم اهلرزدانلوس جز فاکتورهای خطر برای ایجاد آنوریسم مغزی می‌باشند.

فاکتور خطر پاره شدن آنوریسم

سن بالای ۶۰ سال، جنسیت زن، مصرف سیگار، نژاد ژاپنی یا فنلاندی، سایز آنوریسم بیشتر از ۵ میلی متر، آنوریسم علامتدار و آنوریسم گردش خون خلفی و سابقه خانوادگی پارگی آنوریسم.

روشهای تشخیص آنوریسم

آنوریسم مغزی در حدود 1-2 درصد هر ساله پاره می‌شود اما اندازه، محل و سابقه‌ی پارگی آنوریسم قبلی متفاوت است. متأسفانه اکثر آنوریسم‌ها بعد از پاره شدنشان تشخیص داده می شوند. گاهی اوقات، آنوریسم‌های بزرگ می‌توانند با تغییرات دید، درد بالا و پشت چشم، فلج عصب، سردرد موضعی، درد گردن، تهوع و استفراغ یا سایر نشانه‌های عصبی همراه باشند. خوشبختانه، تعداد روز افزون آنوریسم‌ها به دلیل پارگی قبلی یافت می‌شوند زیرا سی تی (توموگرافی کامپیوتری) و ام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) در حال حاضر به طور رایج برای ارزیابی بیماران مبتلا به این عارضه‌های استفاده می‌شوند. اینها روش‌های غیرتهاجمی هستند که یک متخصص رادیولوژی برای دیدن رگ‌های خونی در سر استفاده می‌کند. پزشک معالج تعیین خواهد کرد که بهترین گزینه برای هر بیمار چیست. ام آر آی شامل خطرات تابش یا کنتراست نیست، در حالی که سی تی وضوح و رزولوشن بهتر ارائه می‌دهد و برای برنامه‌ریزی عمل بهتر است. بیمارانی که مشکوک به آنوریسم پاره شده هستند معمولا سی تی اسکن سر و یک سیتی آنژیوگرام انجام می‌دهند که خونریزی ساب آراکونوئید و آنوریسم را نشان می‌دهد. در حالی که سی تی آنژیو و ام آر آنژیو می‌توانند بسیاری از آنوریسم‌ها را نشان دهند، بیشتر بیماران مبتلا به آنوریسم به یک آنژیوگرام مغزی برای تشخیص قطعی و تعیین بهترین درمان نیاز دارند. آنژیوگرام یک روش تهاجمی است که طی آن یک لوله انعطاف پذیر (کاتتر) را از طریق یک شریان از کشاله ران (شریان فمورال) به عروق مغز هدایت می‌کند. یک رنگ مایع یا ماده کنتراست به داخل رگ تزریق می‌شود و تصاویر با یک فلورسکوپ گرفته می‌شوند. آنوگرام تصاویر بسیار دقیق از محل، اندازه و شکل آنوریسم می‌دهد. تمام این اطلاعات برای ایجاد بهترین گزینه برای هر بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اتفاقات پس از پاره شدن

به سه مرحله تقسیم می‌گردد:

• مرحله پیش بیمارستانی:این مرحله اغلب نادیده گرفته می‌شود و میزان مرگ در این مرحله ۳ تا ۱۸ درصد می‌باشد.
• مرحله کوتاه مدت:از زمان بستری تا ۶ ماه. در این مرحله علل مرگ بیماران شامل خونریزی مجدد، وازواسپاسم، هیدروسفالی و عوارض پزشکی می‌باشد. میزان شیوع مرگ در این مرحله به گرید بالینی و وضعیت هوشیاری بیمار هنگام بستری ارتباط دارد بطوریکه در گرید ۱ (بیمار با هوشیاری خوب و خونریزی اندک ) میزان مرگ ۱۵ درصد و در گرید ۵ (هوشیاری پایین و خونریزی بیشتر) میزان مرگ ۹۵ درصد خواهد بود.
• مرحله دراز مدت:بعد از ۶ ماه

در این مرحله خطر خونریزی مجدد وجود دارد و خطر آن بین ۲ تا ۳ درصد می‌باشد.

راههای درمان

آنوریسم‌های کوچکی که به موقع تشخیص داده می‌شوند و علایمی ایجاد نمی‌کنند، نیازی به درمان ندارند. سایر آنوریسم‌ها باید درمان شوند. اهداف درمان عبارتند از:

• جلوگیری از پیشرفت آنوریسم
• جلوگیری یا از بین بردن آسیب وارد شده به سایر ساختارهای بدن
• پیشگیری یا درمان یک پارگی
• اجازه دادن به شما برای ادامه انجام فعالیت‌های روزمره طبیعی

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های معمول را برای اطمینان از پیشرفت آنوریسم انجام دهد. این روش‌ها معمولاً برای آنوریسم‌هایی که کمتر از 5 سانتیمتر (حدود2 اینچ) هستند، استفاده می‌شوند. این که شما چه اندازه نیاز به آزمایش دارید (به عنوان مثال، هر چند ماه یا هر سال) بر اساس اندازه آنوریسم و سرعت رشد آن دارد. هر چه آنوریسم سریع‌تر رشد کند و بزرگتر باشد، نیاز به معایناتی با فواصل کمتر است.

اگر شما مبتلا به آنوریسم آئورت هستید، پزشک ممکن است قبل از عمل جراحی یا به جای جراحی داروهایی را تجویز کند. داروها برای کاهش فشار خون، آرام کردن رگ‌های خونی و کاهش خطر پارگی آنوریسم استفاده می‌شوند. بتا بلاکرها و مسدود کننده‌های کانال کلسیم معمولاً از داروهای مورد استفاده و قابل تجویز هستند.

عمل جراحی

اگر آنوریسم شما به سرعت در حال رشد است یا در معرض خطر پارگی یا انسداد می‌باشد، پزشک ممکن است انجام عمل جراحی را توصیه کند. جراحی آنوریسم مغزی به طور خاص توسط متخصص مغز و اعصاب انجام می‌شود.

انواع روش‌های جراحی آنوریسم

اولین روش، جراحی کلیپینگ clipping است. این روش جراحی شامل استفاده از یک کلیپ فلزی کوچک است که به انتهای آنوریسم متصل می‌گردد. این عمل جریان خون را به آنوریسم را متوقف می‌کند و همچنین مقداری از فشار را آزاد می‌کند. روش جراحی کلیپینگ بهتر است برای آنوریسم های بزرگتر استفاده شود.

نوع دیگری از عمل جراحی اندووسکولار کویلینگ coiling نامیده می‌شود. این روش جراحی نسبت به روش کلیپینگ ملایم‌تر است. در عمل جراحی اندووسکولار کویلینگ یک لوله کوچک به داخل شریان وارد می‌شود و از طریق بدن به داخل آنوریسم فرستاده می‌شود. سپس، یک سیم کوچک از طریق لوله به درون آنوریسم فرستاده می‌شود. کویل سیم در آنوریسم جریان خون را متوقف و خون را لخته می‌کند. لخته شدن آنوریسم را می‌بندد و از رشد آن جلوگیری می‌کند. همچنین، اگر شما سیگاری هستید، آنوریسم احتمالاً به پارگی می‌انجامد، بنابراین ترک سیگار در صورت ابتلا به آنوریسم بسیار مهم است. درمان دیگر آنوریسم این است که فشار خون و سطح کلسترول تحت کنترل نگه داشته شود. افرادی که دارای فشار خون و کلسترول بالا هستند احتمال ابتلای بیشتری به آنوریسم دارند. اگر سطح کلسترول و فشار خون کنترل شود، وضعیت بهتری ایجاد خواهد شد. اگر سطوح این دو مورد کمی بالا باشد، باید با پزشک خود در خصوص امکان استفاده از قرص‌هایی که می‌توانند سطوح فشار خون و کلسترول را کنترل کنند، مشورت نمایید.

انقباض شریان پاره شده یا وازواسپاسم

به باریک شدگی شریان‌های مغز گفته می‌شود این عارضه از روز سوم پس از خونریزی شروع و در هفته اول به اوج خود می‌رسد در نهایت در روز ۱۴ پس از خونریزی این خطر از بین می‌رود . میزان شیوع این عارضه ۵۰ تا ۹۰ درصد می‌باشد ولی وازواسپاسم علامتدار در حدود ۲۶ درصد بیماران ایجاد می‌گردد. که علامتدار شدن وازواسپاسم ارتباط قابل توجهی با سن بیمار‌، سابقه فشار خون، دیابت دارد ولی مهمترین فاکتور خطر برای وازواسپاسم حجم بزرگ لخته خون می‌باشد. جهت درمان از موارد زیر استفاده می شود:

دوپامین ، یک معجزه در شادی است!

دوپامین یک ترکیب آلی از خانواده کاتکولامین‌ها و فنیل آمین‌ها است که نقش حیاتی در بدن و مغز دارد. دوپامین از پیش‌سازهایش در مغز و کلیه سنتز می‌شود، همچنین بیشتر گیاهان و جانوران این ماده را سنتز می‌کنند. دوپامین در مغز نقش پیام‌رسان عصبی و در خون، نقش هورمونی دارد. دوپامین به صورت عمده در وزیکول‌های نورون‌های دوپامینرژیک و همچنین در غدد آدرنال ذخیره می‌شود. در این مطلب از غفاری دایت با اینکه دوپامین و سروتونین چیست و مکانیسم اثر دوپامین را می‌خوانیم؛ همچنین با علائم کمبود دوپامین و راهکارهای افزایش سطح دوپامین آشنا می‌شوید.

دوپامین و سروتونین چیست ؟

در مغز چندین مسیر دوپامینی وجود دارد که مسیرهای دوپامینرژیک نامیده می‌شوند .دوپامین مهم‌ترین نقش را در ایجاد لذت و پاداش دارد و در مناطق خاصی از مغز که به مراکز پاداش معروف هستند، ایجاد حس سرخوشی (پاداش) می‌کند؛ به همین دلیل به‌صورت عمده از این داروها، سوء‌استفاده می‌شود. همچنین دوپامین در کنترل دستگاه حرکتی نقش دارد، به‌طوری که با از بین رفتن نورون‌های دوپامینرژیک، علائم بیماری پارکینسون پدید می‌آید. از کارکردهای دیگر دوپامین در مغز، کنترل و تنظیم ترشح هورمون‌ها است. دوپامین از طریق تحریک گیرنده دوپامینی ( D2 )، ترشح پرولاکتین را کاهش می‌دهد و از این طریق بر تولید شیر نیز اثر می‌گذارد.

در خارج از مغز و در بدن، دوپامین نقشه هورمونی دارد. دوپامین در خون از آزادسازی نوراپی‌نفرین جلوگیری می‌کند و باعث تنگی عروق خونی می‌گردد، در کلیه همراه با دفع سدیم، حجم ادرار را افزایش می‌دهد، ترشح انسولین از پانکراس را کاهش می‌دهد و تحرک دستگاه گوارش را نیز کاهش می‌دهد. سروتونین نیز یکی از انواع هورمون‌های لذت و شادی است که شرایط مشابهی را در بدن ایجاد می‌کند.

مکانیسم اثر دوپامین

در مکانیسم اثر دوپامین، با تحریک گیرنده‌های بتا ۱ آدرنرژیک، در عضله قلب اثر اینوتروپیک مثبت خود را اعمال می‌کند. دوپامین با تحریک گیرنده‌های پس‌سیناپسی دوپامین-۱ در عروق، عضلات صاف و کلیه، باعث گشادی عروق و افزایش دفع سدیم می‌شود. در مکانیسم اثر دوپامین به‌علاوه با تحریک هر دو گیرنده آلفا ۱ و ۲، باعث انقباض عروق می شود؛ از این‌رو برای درمان شوک کاردیوژنیک ناشی از سکته یا جراحی قلب استفاده می‌گردد. همچنین گاهی اوقات برای حفظ جریان خون کلیوی نیز تجویز می‌شود.

علائم کمبود دوپامین

دوپامین یک هورمون انتقال‌دهنده عصبی است؛ بنابراین به انتقال پیام در کل بدن کمک می‌کند، پس نقش کلیدی را در توانایی مغز ایفا می‌کند. عملکردهای مختلفی دارد که شامل انگیزه دادن، پاداش‌دهی، یادگیری، حرکت، افزایش حافظه و. است. در علائم کمبود دوپامین می‌توان ایجاد مشکلات زیادی مثل پارکینسون، اسکیزوفرنی و اعتیاد را مشاهده کرد. اگرچه کمبود دوپامین به خودی خود تشخیص پزشکی ندارد و همچنین شواهدی وجود ندارد که کمبود دوپامین می‌تواند از طریق مصرف مکمل‌ها جبران شود.

دوپامین در نواحی از مغز ساخته می‌شود که در دو قسمت جداگانه هستند و آسیب رسیدن به این نواحی، می‌تواند در تولید آن اثر بگذارد. داروهایی هستند که به مغز اجازه می‌دهند تا دسترسی بهتری به دوپامین داشته باشد. معمولاً پزشکان از دوپامین برای جلوگیری از افسردگی ویا درمان آن و همچنین اختلالات فصلی استفاده می‌کنند. دوپامین در سازمان جهانی سلامت جزو داروهای ضروری محسوب می‌شود؛ زیرا می‌تواند وضعیت‌های مختلفی را مثل فشار خون پایین و گرفتگی رگ‌ها، مخصوصاً در نوزادان تازه متولد شده را درمان کند. بعضی از علائم کمبود دوپامین در افراد شامل موارد زیر است:

• افسردگی
• مشکلات مربوط به انگیزه و تمرکز
• مشکلات مربوط به حافظه، مثل سخت به یاد آوردن جملاتی که افراد به تازگی بیان کرده‌اند.
• سندروم پای بی‌قرار
• لرزش دست‌ها و دیگر قسمت‌های بدن
• تغییرات در هماهنگی بدن
• کاهش میل جنسی
• احساس رضایت نداشتن و لذت نبردن از فعالیت‌ها
• ایجاد علائم مربوط به بیش‌فعالی
• ایجاد علائم مربوط به اسکیزوفرنی
• اختلال در شنیدن صداها
• شنیدن صداهای غیر واقعی و باور کردن چیزهایی که وجود ندارند.
• ایجاد علائم جنون، مثل مشکلاتی در عملکرد اجرایی و مشکلات حافظه کوتاه مدت
• ناتوانی در مدیریت وظایف روزانه یا حل مشکلات ساده ذهنی
• درد عضلانی
• اسپاسم
• درد در نقاط مختلف بدن
• سفتی عضلات
• از دست دادن تعادل
• یبوست
• سختی در غذا خوردن
• کاهش یا افزایش وزن
• رفلاکس معده
• مشکلات خوابیدن یا خواب آشفته
• کمبود انرژی
• ناتوانی در تمرکز، بیش از حد هنگام صحبت کردن یا حرکت کردن
• احساس ناراحتی و ترس زیاد
• عدم تعادل روحی
• احساس ناامیدی
• اعتماد به نفس پایین
• احساس گناه
• احساس اضطراب و افکار مربوط به خودکشی
• آسیب زدن به خود
• توهم
• کاهش بینایی و خودآگاهی

عوامل موثر در بروز علائم کمبود دوپامین

از آنجایی که سبک زندگی، ژنتیک و دیگر عوامل وابسته به علائم مغزی فرد متفاوت است و می‌تواند در افراد مختلف، نشانه‌های متفاوتی داشته باشد؛ به‌عنوان مثال اعتیاد، افسردگی و جنون همگی انواعی از علائم کمبود دوپامین هستند. سن و وضعیت سلامتی، آسیب‌دیدگی‌های ذهنی و وضعیت‌های مختلف پزشکی و مزمن نیز سطح دوپامین را تغییر می‌دهند. کمبود دوپامین، تشخیص پزشکی ندارد و با بررسی‌های مختلف می‌توان براساس وضعیت فعلی فرد، داروی مورد نیاز او را تجویز کرد؛ اما مصرف مستقیم دوپامین در افزایش سطح دوپامین بدن هیچگونه تاثیری ندارد.

راهکار افزایش سطح دوپامین

برای افزایش سطح دوپامین در بدن می‌توان کارهای مختلفی انجام داد:

• برای جلوگیری از نگرانی هنگام انجام کارهای بزرگ، لیستی از کارهای کوچک تهیه و تک‌تک آن ها را انجام دهید.
• چیزی خلق کنید. برای افزایش سطح دوپامین بدن، به صورت سرگرمی، به فعالیتی که در آن چیزی ملموس خلق می‌کنید، بپردازید.
• ورزش کنید؛ زیرا ورزش کردن باعث افزایش سروتونین و اندروفین و افزایش سطح دوپامین می‌شود. لازم نیست ورزش‌های سنگین انجام دهید ؛حتی قدم زدن یا بالا رفتن از پله‌ها هم دوپامین را افزایش می‌دهد.
• تقویمی را به‌طور خاص برای این منظور آماده کنید. هر هدفی که دارید و روزهای کار را روی آن یادداشت کنید. به‌عنوان مثال اگر روزهای دوشنبه و چهارشنبه کار می‌کنید، این روزها را در تقویم ماه مشخص کنید؛ هر روزی را که تکمیل می‌کنید آن را در تقویم علامت بزنید، این روند به افزایش دوپامین کمک زیادی می‌کند.
• موسیقی گوش کنید. گوش دادن به موسیقی همچون غذا خوردن ویا تماشای برنامه‌های مورد علاقه، سبب افزایش سطح دوپامین می‌شود.
• مدیتیشن کنید. مراقبه و ذهن‌آگاهی برای رهایی از تفکر زیاد و داشتن ذهن سالم، ضروری است. دعا نیز برای افزایش سطح دوپامین موثر است.
• سم زدایی کنید. بدن ما کم‌کم انباشته از سمومی می‌شود که برای بدن مضر هستند. اندوتوکسین سمی است که می‌تواند باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شده و تولید دوپامین را محدود کند. در اینجا چند نکته برای کمک به پاکسازی روده از اندوتوکسین آورده شده است: غذاهای تخمیری بخورید، به اندازه کافی بخوابید، در مقابل میل به غذاهای چرب یا شیرینی مقاومت کنید. به‌علاوه می‌توانید از راهکارهای طبیعی برای سم زدایی بدن استفاده کنید.
• قرار گرفتن در معرض سرما نیز می‌تواند سطوح هورمون دوپامین را حجم تعادلی چه چیز را نشان می‌دهد؟ در بدن به‌طور طبیعی افزایش دهد. محققان دریافتند که غوطه ور شدن در آب سرد دوپامین را افزایش می‌دهد. برای همین منظور می‌توانید هر روز دوش آب سرد بگیرید و در زمستان از لبا‌سهای کمتری استفاده کنید یا پس از حمام کردن، چند لحظه زیر دوش آب سرد قرار بگیرید یا بجای ریختن آب سرد روی کل بدن، فقط به دست‌ها، صورت یا پاها آب سرد بپاشید.
• ایستادن یکی از بهترین ترفندها برای مغز و سلامت روان شما به سادگی است که تنها کافی است کمی بیشتر بایستید. محققان دریافته‌اند که نشستن به مدت طولانی و بدون وقفه، موجب خستگی و کاهش سطح دوپامین می‌شود.

مواد مغذی موثر در افزایش سطح دوپامین

• مصرف پروبیوتیک‌ها! تحقیقات نشان می‌دهند که برخی پروبیوتیک‌ها نیز می‌توانند هورمون دوپامین را افزایش دهند.
• نوشیدن قهوه، یک راه عالی برای افزایش سطح دوپامین در بدن است؛ زیرا کافئین می‌تواند باعث آزاد شدن دوپامین در مغز بشود.
• مصرف جینسینگ! دو نوع جینسینگ وجود دارد که هورمون دوپامین را افزایش می‌دهد، جینسینگ آسیایی و جینسینگ سیبری. جینسینگ آسیایی به‌عنوان جنسینگ واقعی شناخته می‌شود و ثابت شده است که جنسینگ می‌تواند سطح دوپامین مغز را افزایش دهد و در مغز اثر ضدافسردگی دارد.
• تیروزین را افزایش دهید. از بین مواد شیمیایی تشکیل دهنده دوپامین، هیچ چیز مهم‌تر از تیروزین نیست. در حقیقت تیروزین به عنوان عنصر سازنده دوپامین در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین مهم است که به مقدار کافی از این پروتئین دریافت کنید. برخی از مواد غذایی که تیروزین را افزایش می‌دهند عبارتند از بادام، آووکادو، موز، گوشت گاو، شکلات، چای سبز، شیر و قهوه
• آهن! تحقیقات نشان می‌دهد که آهن در تمام سلول‌های بدن موجود است و نقش اصلی در انتقال اکسیژن و فعالیت‌های بدن را انجام می‌دهد و کمبود آن باعث احساس خستگی، رنگ‌پریدگی و تحریک‌پذیری می‌شود و کمبود آن باعث کاهش سطح دوپامین در بدن می‌شود. البته ما مصرف مکمل آهن را توصیه نمی‌کنیم، زیرا ممکن است باعث بروز مشکلاتی در سلامتی شما گردد؛ بهتر است آن را از مواد طبیعی و غذاها مثل جگر گاو دریافت کنید.

درنتیجه یک رژیم غذایی سالم که مواد مغذی بدن را تامین کند در کنار تحرک در افزایش روحیه و پیشگیری از بسیاری از بیماری‌های روانی تاثیر دارد. بنابراین چنانچه می‌خواهید از انواع رژیم‌های لاغری استفاده کنید، از یک رژیم لاغری اصولی همچون رژیم بهاره غفاری، پیروی نمایید که نه‌تنها تاثیری طولانی‌مدت دارد، بلکه به سلامت شما آسیبی نمی‌زند. برای کسب اطلاعات بیشتر بر روی غفاری دایت کلیک کنید و برای دریافت رژیم بر روی رژیم لاغری آنلاین کلیک نمایید.