معایت و مزایای کریپتوکارنسی

با توجه به تنوع ارز دیجیتال، اکثرشان دارای کارکرد و ویژگی های مشابهی هستند

کریپتوکارنسی چیست؟ تفاوت آن با ارز دیجیتال چیست؟

پیش از آنکه سرمایه گذاری، آموزش و ورود به بازار های کریپتوکارنسی را شروع کنید، لازم است بدانید که کریپتو کارنسی چیست و تفاوت آن با ارز دیجیتال چیست. کریپتوکارنسی در واقع یک واحد پول اینترنتی است که با استفاده از روش های رمزنگاری، امنیت آن تضمین شده است. کاربران در کریپتوکارنسی، برای تایید تراکنش ها با دیگر کاربران، در به روز رسانی اطلاعات شبکه به توافق می رسند. این موافقت، با استفاده از الگوریتم های اجماع انجام می شود.

این نوع رمز ارزها، با غیر متمرکز کردن سیستم پولی، ساخت پول و تایید آن ها را از تمرکز دولت خارج کرده و به دست کاربران در سراسر دنیا می سپارد.

تفاوت کریپتوکارنسی با ارز دیجیتال چیست؟

تا به اینجا به این سوال پرداختیم که کریپتوکارنسی چیست؛ حال به پاسخ این سوال می پردازیم که تفاوت آن با ارز دیجیتال چیست. کریپتوکارنسی ها و ارزهای دیجیتال شباهت های بسیاری با هم دارند، اما تفاوت های محسوس و اساسی نیز بین آنها وجود دارد.

یکی از تفاوت های بین کریپتوکارنسی ها و ارزهای دیجیتال در این است که ارز دیجیتال به واحد پولی گفته می شود که امکان جا به جایی در شبکه کامپیوتری را دارد، در حالی که تولید و انتقال کریپتوکارنسی ها با استفاده از الگوریتم خاصی رمزگذاری شده و کنترل می شود.

رمز ارزها یا همان کریپتوکارنسی ها، از انواع ارز های دیجیتالی هستند که توسعه دهندگان آنها از فناوری رمزنگاری استفاده می کنند و معاملات را ارتقا می دهند و با این روش، امکان جعل و تقلب را تا حد چشمگیری کاهش می دهند. این ارزها مبنی بر فناوری غیر متمرکز و پراکنده بلاک چین هستند. بلاک چین ها توسط هیچ نهاد، گروه و یا سازمانی اداره و کنترل نمی شود و تمامی پروتکل های آنها میان متقاضیان و اعضای این شبکه قابل مشاهده است.

علاوه براین، کریپتوکارنسی ها از تمامی ویژگی های شبکه بلاک چین بهره می برند و امکان انجام فرایندها بدون نیاز به واسطه و به صورت کاملا شفاف را دارند.

رمز ارزها چطور به وجود می آیند؟

برای بهتر فهمیدن اینکه کریپتوکارنسی چیست، باید به مبنای وجودی رمز ارزها پرداخت و این مورد را نیز تحت بررسی قرار داد. مبنای وجودی کریپتوکارنسی ها یا همان رمز ارزها، مربوط به ریاضیات و علم کامپیوتر است که برای انتقال پول و امنیت اطلاعات از آنها استفاده می شود.

به بیان دیگر، رمز ارزها رشته ای از کد هستند که روی یک دفتر مشترک ثبت می شوند؛ به این دفتر اصطلاحا بلاک چین گفته می شود. بلاک چین سوابق کل تراکنش های صورت گرفته را از ابتدا ثبت می کند و به صورت مداوم به روز رسانی می شود. با شرکت در دوره ارز دیجیتال می توانید اطلاعات بیشتری در مورد علت نحوه وجود رمزارزها بدست آورید.

آیا در مورد نحوه خرید و فروش کریپتوکارنسی اطلاعاتی دارید؟

پس از آنکه پاسخ سوال کریپتوکارنسی چیست، روشن شد، لازم است در مورد نحوه خرید و فروش آن نیز نکاتی را بیان کنیم. هر کاربر عادی، برای وصل شدن به شبکه رمز ارزها باید به کیف پول مخصوص دسترسی داشته باشد. این کیف پول در واقع کلید دسترسی به دارایی های هر متقاضی در بلاک چین است. برای حفظ امنیت کاربران و دارایی ها، از رمزنگاری کلید نامتقارن استفاده می شود. در نتیجه، کیف پول کریپتوکارنسی چیزی جز یک کلید عمومی و خصوصی نیست.

با توجه به توضیحات مربوط به نحوه خرید و فروش کریپتوکارنسی، شما کلید عمومی کیف پول شخصی خود را در اختیار افراد دیگر قرار می دهید تا برای شما مقادیر مورد نظرتان را واریز کنند. آنها نیز اطلاعات مربوط به مقدار سکه انتقالی و مدارکی مبنی بر مالکیت دارایی توسط شما را در پیام خود قرار می دهند، و با کلید خصوصی شان امضا معایت و مزایای کریپتوکارنسی کرده و برای شما ارسال می کنند.

کریپتوکارنسی(cryptocurrency) چیست و مزایا و معایب رمزارزها کدام است؟

کریپتوکارنسی از دو کلمه کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنی ارز یا پول دیجیتال تشکیل شده است. در واقع یک پول دیجیتالی است که امنیت آن از طریق رمزنگاری تامین شده است. بیت کوین به عنوان اولین و مشهورترین معایت و مزایای کریپتوکارنسی کریپتوکارنسی در جهان شناخته می شود. در این مطلب به طور کامل با کریپتوکارنسی و ماهیت آن آشنا می شویم.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

آشنایی با کریپتوکارنسی (Cryptocurrency)

نام دیگر کریپتوکارنسی(Cryotocurrency) رمزارز یا ارز رمزنگاری شده است. این پول به صورت دیجیتالی روی کیف پول دیجیتال آنلاین ذخیره می شود. هدف اصلی از تولید کریپتوکارنسی مبادله ارز به میزان محدود بدون نیاز به نهاد مرکزی نظیر بانک و یا دولت است. انتقال کریپتوکارنسی به صورت الکترونیکی است.

در کریپتوکارنسی ها هیچ پول فیزیکی یا سکه ای وجود ندارد. اطلاعاتی که کمسیون تجارت فدرال(FTC) در مورد کریپتوکارنسی ها به اشتراک گذاشته است شامل موارد زیر است:

• امکان تغییر لحظه ای ارزش ارزهای رمزنگاری شده وجود دارد. ارزش سرمایه گذاری یک رمزارز ممکن است در یک روز دچار تغییرات شگفتی شود و به شدت افزایش یا کاهش یابد.
• کریپتوکارنسی ها به هیچ عنوان توسط دولت بیمه نمی شوند.
• در کارت های اعتباری در صورت وقوع خطا یا اشتباه امکان حمایت قانونی وجود دارد. اما در کریپتوکارنسی ها اینگونه نیست و هیچ حمایت قانونی ندارد. در واقع در این ارزها در صورت وقوع اشتباه امکان برگشت هزینه وجود ندارد. اگر خریدی را با کریپتوکارنسی انجام دادید تنها در صورتی که خود فروشنده پول شما را پس بدهد می توانید آن را دریافت کنید.

کریپتوکارنسی ها توسط افراد و یا برخی گروه های خصوصی ایجاد معایت و مزایای کریپتوکارنسی می شوند و به عنوان واسطه های مبادله مالی به عنوان ارزهای جایگزین در نظر گرفته می شوند.
برجسته ترین کریپتوکارنسی بیت کوین است که پس از ورود به بازار به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت. با این همه هزاران کریپتوکارنسی به بازار آمده اند. به منظور افزایش امنیت انتقالات در کریپتوکارنسی ها از پروتکل هایی که انتقال داده ها را رمزگذاری می کند استفاده می شود. در واقع کلمه کریپتو در ابتدای کریپتوکارنسی به تکنیک های رمزنگاری اشاره دارد که منجر به حفاظت از این ورودی ها می شود. این پروتکل های امنیتی از افشای هویت کاربران کریپتوکارنسی محافظت می کند.

مدیریت غیرمتمرکز

از آنجا که میزان عرضه و ارزش کریپتوکارنسی ها بستگی به فعالیت های کاربران و پروتکل های بسیار پیچیده موجود در کدها دارد، کنترل آنها به صورت غیرمتمرکز است و توسط هیچ بانک مرکزی یا دیگر مراجع نظارتی کنترل نمی شود. ماینرها یا همان استخراج کنندگان در واقع کاربران کریپتوکارنسی هستند که برای ثبت معاملات، واحدهای کریپتوکارنسی تازه تولید شده و هزینه های معاملاتی از قدرت محاسباتی زیادی استفاده می کنند.

تاریخچه کریپتوکارنسی ها

در اوایل دهه 1980 یک رمزنگار آمریکایی به نام دیوید لی چام الگوریتم Bilding را اختراع کرد. مهم ترین ویژگی این الگوریتم مبادله اطلاعات غیرقابل تغییر و ایمن بین طرفین بود. این الگوریتم زمینه ای برای مبادله ارزهای الکترونیکی به صورت ایمن در آینده فراهم کرد. نام دیگر این الگوریتم Blinded Money یا پول ناپیدا است.

دیوید چام در اواخر دهه 1980 به منظور تجاری کردن این الگوریتم تعدادی از علاقمندان به رمزارزها را به کار گرفت. وی به هلند نقل مکان کرد و شرکتی به نام DigiCash را تاسیس نمود. این شرکت بر اساس الگوریتم Blinding واحدهای ارزی تولید می کرد. کنترل و مدیریت DigiCash برخلاف بیت کوین معایت و مزایای کریپتوکارنسی و دیگر رمزارزها غیرمتمرکز نبود. این شرکت دارای کنترل عرضه انحصاری بود، مانند انحصاری بودن بانک های مرکزی در تولید ارزهای فیات.

از آنجا که این شرکت در اوایل کار خود مستقیما با افراد در ارتباط بود، بانک مرکزی هلند، شرکت دی جی کش را از ادامه فعالیت خود متوقف نمود. طبق قانون ارائه شده توسط بانک مرکزی هلند، دی جی کش موافقت کرد عرضه خود را محدود به بانک های مجاز کند. این شرکت در اواخر دهه 1990 ورشکست شد.

پس از مدتی همکار چام یک رمزارز به نام BitGold را توسعه داد. این رمزارز از سیستم بلاک چین که زیربنای بسیاری از رمزارزهای مدرن کنونی است استفاده می کرد. اما همانند DigiCash هیچ گاه مورد توجه قرار نگرفت.
بعد از DigiCash سرمایه گذاری روی معاملات مالی الکترونیکی گسترش پیدا کرد. PayPal از جمله آنها بود که در مدت 10 سال گذشته به محبوبیت زیادی رسید. در واقع DigiCash منجر به ظهور دیگر ارزهای دیجیتال شد.

یکی از رمزارزهای ایجاد شده قبل از ظهور بیت کوین e-gold بود که توسط شرکتی به همین نام در فلوریدا تولید شد. در واقع کاربران جواهرات و سکه های قدیمی خود را به انبار این شرکت ارسال کرده و در ازای آن e-gold دیجیتال دریافت می کردند. در نهایت کاربران امکان معامله ارزهای e-gold خود با دیگر کاربران و یا با دلار آمریکا داشتند.
این رمزارز سالانه حدود میلیون ها دلار داد و ستد انجام می داد. اما به دلیل پروتکل های امنیتی ضعیفی که داشت هدف حمله هکرها و کلاهبردان قرار گرفت و به کاربران این رمزارز خسارت مالی وارد کرد. این پلتفرم در نهایت در سال 2009 به دلیل فشارهای قانونی فعالیت خود را متوقف نمود.

پیدایش بیت کوین

در اوایل سال 2009 ناکاماتو بیت کوین را که به عنوان اولین کریپتوکارنسی مدرن شناخته می شود برای مردم تولید و منتشر کرد. در پی آن گروهی از طرفداران رمزارزها، استخراج و مبادله ارز را شروع کردند. Litecoin ها به عنوان اولین مورد از ده ها کریپتوکارنسی مشابه در اواخر سال 2010 تولید شدند. اولین مبادله عمومی بیت کوین نیز به همین زمان برمیگردد.
وردپرس به عنوان اولین تاجر عمده در اواخر سال 2012 پرداخت در بیت کوین را قبول کرد. پس از آنها شرکت های مایکروسافت، Neweggs.com و Expedia هم وارد میدان شدند. در حال حاضر بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت قانونی بین ده ها بازرگان شناخته می شود.

بیشتر بخوانید: بیت کوین چیست؟

بازار کریپتوکارنسی چگونه کار می کند؟

نرخ مبادله ارز هم برای کوین و هم برای توکن در بازار رمزارزها تعیین می گردد. عملکرد فروشندگان و خریداران در واقع نرخ کریپتوکارنسی را مشخص می کند. در بازار رمزارزها امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال برای شما فراهم شده است.
معامله گران در بازار رمزارزها برای استفاده از نرخ ارزهای بسیار ناپایدار از جفت ارز(Cryptocurrency Pairs) استفاده می کنند.

مزایای کریپتوکارنسی چیست؟

• ارزش رمزارزها با عرضه محدود حفظ می گردد
• انحصار ارزی دولت کم می شود.
• حفاظت از حریم خصوصی
• سخت کردن کار دولت برای مجازات مالی دقیق
• ارزان تر بودن نسبت به معاملات الکترونیکی سنتی
• کاهش موانع و هزینه های معاملات بین المللی

معایب کریپتوکارنسی

• آسان نمودن فعالیت بازار سیاه به دلیل عدم وجود مقررات
• سهولت فرار مالیاتی
• امکان از دست دادن پول به دلیل از دست رفتن اطلاعات خصوصی
• نوسان بالای قیمت ها و احتمال دست کاری آنها
• در اکثر موارد امکان مبادله کریپتوکارنسی ها با ارز فیات وجود ندارد.
• عدم امکان برگشت پول در صورت اشتباه
• اثرات نامطلوب محیط به دلیل استفاده معایت و مزایای کریپتوکارنسی از دستگاه های استخراج کریپتوکارنسی

آیا امکان استفاده از رمزارزها برای پرداخت های آنلاین و غیرآنلاین وجود دارد؟

برخی از فروشگاه ها نظیر Overstock و فروشگاه اینترنتی Newegg امکان خرید با بیت کوین را برای کاربران خود فراهم کرده اند. علاوه بر این سایت مسافرتی Expedia اجازه برخی از رزروهای هتل با بیت کوین را برای کاربران فراهم کرده است. همچنین یک سایت پیتزا فروشی نیز وجود دارد که به طور اختصاصی برای خرید پیتزا با کریپتوکارنسی طراحی شده است.
در واقع پلتفرم های آنلاین آمادگی بیشتری برای پذیرش رمزارزها دارند. با این حال برخی از مکان های فیزیکی نظیر برخی KFC ها و متروها نیز امکان پرداخت با کریپتوکارنسی را برای کاربران خود فراهم کرده اند.

بیشتر بخوانید: مفهوم هش در بلاک چین چیست؟

امنیت رمزارزها یا کریپتوکارنسی ها چقدر است؟

کریپتوکارنسی ها از فناوری بلاک چین ساخته شده اند. این فناوری کاملا پیچیده و فنی است. در واقع دستکاری این فضای دیجیتالی برای هکرها کاری بسیار سخت است. همچنین تراکنش ها به صورت احراز هویت دو مرحله ای انجام می شود. با این حال این به مفهوم غیرقابل هک بودن رمزارزها نیست. دو مورد از بزرگ ترین هک های کریپتوکارنسی در سال 2018 هک Coincheck با مبلغ 534 میلیون دلار و BitGrail با مبلغ 195 میلیون دلار بود.
بیت کوین، لایت کوین، ریپل، اتریوم و دوج کوین از نمونه کریپتوکارنسی های جهان به شمار می روند.

بیشتر بخوانید: بلاک چین چیست؟

در این مطلب از کوینی فا با مفهوم کریپتوکارنسی، ماهیت و مزایا و معایب آن آشنا شدید و دانستید کریپتوکارنسی ها یک ایده هیجان انگیز با قدرت تغییر اساسی در جهت بهتر کردن امور مالی جهانی هستند. به نظر می رسد در سال های آینده محبوبیت کریپتوکارنسی ها نسبت به ارزهای فیزیکی بیشتر شود.

تاریخچه کریپتوکارنسی+ویژگی هایش

اولین بار از رمزنگاری در جنگ جهانی دوم برای انتقال دادن پیام و فرمان‌های نظامی استفاده شده است. دانشمندی به نام David Chaum که آمریکایی بود اولین بار در تحقیقات خود، از واژه ارزهای دیجیتال استفاده نمود. ارزهای دیجیتال، به ارزهایی گفته میشود که از رمزنگاری برای انتقال در سرعت اینترنت استفاده شود. رمزنگاری های ارزدیجیتال قابل هک نیستند و همچنین نمیتوان آن ها رو پیگیری نمود. کریپتوکارنسی یک فرم از پول الکترونیکی می‌باشد. کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنی ارز می‌‌باشد. کریپتوکارنسی یا ارزرمزنگاری شده نوعی ارز دیجیتال می‌باشند که بر اساس الگوریتم های رمزنگاری به وجود می‌آیند و استفاده میشوند. بیشتر ارزهای دیجیتال برای امنیت بیشتر، حذف واسطه و ناشناس بودن طراحی شده اند. اولین و معروف ترین کریپتوکارنسی، بیت کوین می‌باشد.
رمزارز، یک ارز دیجیتال که از علم رمزنگاری برای امنیت شبکه و معاملات استفاده می‌شود.به دلیل همین ویژگی امنیتی، جعل این ارزها سخت و تقریبا غیرممکن است.

فهرست مطالب

اطلاعاتی درمورد کریپتوکارنسی

ابزار دیجیتالی مبادله ای می‌باشند که توسط افراد یا گروه های خصوصی ایجاد شده و قابل استفاده می‌باشند.
کریپتوکارنسی توسط دولت های ملی تنظیم نمی‌شوند، بلکه به عنوان ارزهای جایگزین در نظر گرفته می‌شوند.
میتوان به الگوریتم های رمزگذاری مختلف و تکنیک های رمزنگاری اشاره کرد که از این ورودی ها محافظت میکنند. مثل حفت کلید عمومی، رمزگذاری منحنی بیضوی، خصوصی و توازبع هش.
کریپتوکارنسی برای امنیت واحدهای مبادله خود از پروتکل های سیستم های کد بسیار پیچیده که انتقال داده های حساس را رمزگذاری میکنند، استفاده میکنند.

چگونگی کار با ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال از فناوری غیرمتمرکز استفاده می‌کنند و به کاربران این امکان را می‌دهند که پرداخت امن و ذخیره پول را بدون نیاز به ثبت نام یا استفاده از بانک ها و سازمان های واسطه انجام دهند. نرخ کریپتوکارنسی معمولا بستگی به عملکرد فروشندگان و خریداران دارد. بیشتر واحدهای اصلی ارز دیجیتال البته به جز توکن ها توسط یک فرایند به نام استخراج یا ماینر تولید می‌شوند. اکثر ارزهای دیجیتال روی پایگاه داده به نام بلاک چین توزیع شده اند، اجرا می‌شوند.

معرفی ارزهای دیجیتال مشهور

• بیت کوین
• اتریوم
• لایت کوین
• کوینیه
• ریپل
• دوج کوین

کمیسیون تجارت فدرال (FTC) در وب سایت خود حقایق مفیدی را در مورد کریپتوکارنسی اشتراک گذاری نموده است.:

• ارزهای رمزنگاری شده مثل سپرده‌های بانکی ایالات متحده توسط دولت بیمه نمی‌شوند.
• ارزش کریپتوکارنسی می‌تواند ساعتی تغییر نماید. اگر این مقدار کاهش پیدا کند، هیچ تضمینی برای افزایش دوباره آن نیست.
• کریپتوکارنسی هیچ گونه حمایت قانونی ندارد و پرداخت ها برگشت پذیر نیستند.
• ویژگی های کریپتوکارنسی
• دیجیتالی بودن
• مبادله شخص با شخص
• غیر متمرکز بودن
• کاهش هزینه ها و افزایش سرعت تراکنش ها
• حفظ هویت و ناشناس بودن
• فراگیر بودن و تسهیل در جهانی شدن کسب کارها
• کنترل تورم و تولید بی رویه

مفاهیمی که برای کریپتوکارنسی باید بدانیم:

• بلاک چین
• کلیدهای خصوصی
• کیف پول
• ماینرها

معایت و مزایای کریپتوکارنسی

معایب

• اغلب نمی‌توان آن را با ارز فیات مبادله نمود.
• هیچ امکانی برای عودت وجه و بازپرداخت وجود ندارد.
• قیمت ها نوسان زیادی دارد و احتمال دست کاری آن وجود دارد.
• پتانسیل هایی برای فرار از مالیات دارد.
• احتمال از دست دادن پول به دلیل از دست دادن داده ها وجود دارد.
• عملیات استخراج کریپتوکارنسی اثرات نامطلوب محیطی ایجاد می‌کند.
• عدم وجود مقررات، فعالیت بازار سیاه را تسهیل میکند.

مزایا

• منجر به کم کردن انحصار ارزی دولت می‌شود.
• عرضه محدود باعث حفظ ارزش کریپتوکارنسی است.
• کار دولت ها را برای مجازات مالی دقیق، سخت می‌کند.
• به معایت و مزایای کریپتوکارنسی طور کلی از معاملان الکترونیکی سنتی ارزان تر است.
• موانع و هزینه های معاملات بین المللی آن کمتر است.
• به شدت از حریم خصوصی محافظت می‌کنند.

جمع بندی

کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنی ارز می‌باشد.
دانشمندی آمریکایی بنام DavidChaum برای اولین بار در تحقیقات خود از واژه ارزهای دیجیتال استفاده نموده است.
این ارز به ارزهایی گفته میشود که از رمزنگاری برای انتقال در سرعت اینترنت استفاده میشود.
این ارزها قابل هک نمی‌باشند و همچنین قابل پیگیری نیستند.
با مطالعه نمودن این مقاله چگونه کار کردن با ارزهای دیجیتال و معایب و مزایای کریپتوکارنسی آشنا میشوید.
همچنین ویژگی های ان را میتوانید مطالعه نمایید.

ارز دیجیتال (کریپتوکارنسی) چیست؟ + مزایا و معایب

به ارزهایی که با پروتکل های رمزگذاری شده طراحی میشوند ، ارز دیجیتال می گویند

به شکل خاصی از پول دیجیتال که بر پایه علم رمزنگاری بوجود آمده، ارز دیجیتال می گویند. از ارزهای دیجیتال اغلب برای بهره مندی از ویژگی های اساسی استفاده میشود که این ویژگی ها شامل غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین می باشد.

ارز دیجیتال

به ارزهایی که با پروتکل های رمزگذاری شده طراحی میشوند ، ارز دیجیتال می گویند و کاهش تقلب و ممانعت از جعل و کلاه برداری ارزی از اهداف طراحی این ارزها به شمار می رود. غیرمتمرکز بودن ارز دیجیتال ، مهم ترین ویژگی آن می باشد؛ یعنی تحت نظارت و کنترل هیچ نهاد، سازمان یا دولت خاصی نیست. از این رو دولت ها در مدیریت و پیشبرد پروژه های موجود در شبکه بلاک چین دخالت ندارد. شبکه بلاک چین به یک شبکه ی گسترده گفته میشود که در بستر آن، ارزهای دیجیتالی تبادل می شوند. برای تراکنش های مالی مختلف می توانید از انواع ارز دیجیتال در نقاط مختلف دنیا استفاده کنید. کلید های عمومی و خصوصی به منظور انجام هرگونه تراکنش با ارز دیجیتالی در بستری گسترده وجود دارد. از کاربرد این کلیدها، می توان به افزایش امنیت فعالیت با رمزارزهای دیجیتالی اشاره کرد. در واقع ، با استفاده از فرایندهای رمزگذاری مسیر تراکنش می توانید عملیات تراکنش با کریپتوکارنسی ها را انجام دهید.

تاریخچه ارز دیجیتال

بیت کوین از نظر خیلی از افراد، نخستین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که در سال ۲۰۰۸ ایده آن در وایت پیپر بیت کوین منتشر شد و در سال ۲۰۰۹ نخستین سکه های آن استخراج شد؛ اگرچه تلاش های زیادی پیش از بیت کوین به منظور ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفت. ایده شکل گیری ارزهای دیجیتال دو مشکل بزرگ را بهمراه داشت که از آن ها می توان به« اعتماد به شخص ثالث» و« دوبار خرج کردن» اشاره کرد. زمانی که شما برای انتقال پول و نگهداری آن از بانک ها استفاده می کنید، در واقع به بانک اعتماد دارید که این کار را انجام می دهید.

غیرمتمرکز بودن ارز دیجیتال ، مهم ترین ویژگی آن می باشد

در صورت کلی، اعتماد امری ضروری برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان تلقی می شود. سرورهای مرکزی که با بررسی موجودی ها مشکل دوبار خرج کردن در سیستم های مالی را حل کرده بود، از خرج کردن دوباره ی مقدار مشخصی پول توسط مردم ممانعت کرد. این راه حل در بیت کوین بطور غیرمتمرکز ارائه شد و تمامی افراد می توانستند از طریق بررسی تاریخچه تراکنش ها مانع تقلب کردن سایر افراد شوند.

نخستین ارز دیجیتال یا پول الکترونیکی عرضه شده که به حل مسأله اعتماد و دوبار خرج کردن پرداخت، بیت کوین نام داشت. با انجام این کار، افراد برای انتقال و نگهداری پول خود نیازی نبود که به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند. مسأله اعتماد برای انسانها نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در امور دیگر هم به یک مشکلی بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت های انسانی نیز مؤثر شد. با گذشت زمان برای حل دغدغه های متفاوت، ارزهای دیجیتال بوجود آمدند. به طور مثال اتریوم خود را یک بستر به منظور توسعه برنامه های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه نسبت به بانک ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم هزینه متمرکز شد. امروزه بر روی بستر ارزهای دیجیتالی توکن های بسیاری ساخته شده اند که از آن ها می توان به اتریوم، ایاس و ترون اشاره کرد که برای اجرای تراکنش هایشان از قدرت بلاک چین های اصلی استفاده میکنند.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال

به دلیل بازار پرنوسان ارز دیجیتال، فن آوری بکار رفته در آنها و ایده های آزادی خواهانه ی آن ها، بین مردم به سرعت محبوب شد. نوسانات بازار ارزهای دیجیتال به موجب نوپایی آنها ، زیاد است و امکان دارد قیمت یکی از آنها در یک روز تا چندصد درصد رشد کند و یا چند ده درصد ریزش کند. فن آوری که در ارزهای دیجیتال بکار رفته با بهره گیری از علم رمزنگاری که پایه اش ریاضیات است، از تقلب افراد ممانعت می کند و در جهت راستگویی سیستم های پرداختی را تشویق می کند. درکنار این موارد، جنبه آزادی خواهانه و کنارگذاشتن واسطه ها باعث شده تا افراد بدبین به سیستم های مالی سنتی به ارزهای دیجیتال روی بیاورند.

برای تراکنش های مالی مختلف می توانید از انواع ارز دیجیتال در نقاط مختلف دنیا استفاده کنید

کاربرد ارزهای دیجیتال

سهولت در استفاده و امنیت بالا از مهمترین کاربردهای رمز ارزهای دیجیتالی به شمار می رود. تمامی افراد این قابلیت را دارند که از ارزهای دیجیتالی به جای پول کاغذی یا کارت های بانکی استفاده کنند. درواقع تمام کارهایی که با استفاده از پول عادی انجام میشود، از طریق ارزهای دیجیتالی با سرعت بهتر و امنیت بالاتر قابل انجام است. از خدمات صورت گرفته در بعضی از کشورها با استفاده از رمزارزها می توان به خریدهای روزانه، خرید بلیط هواپیما، رزرو هتل و ثبت دامنه سایت اشاره کرد. همچنین بسیاری از افراد باتوجه به نوظهور بودن بازار رمزارزها از بازار کریپتوکارنسی به منظور سرمایه گذاری و کسب سود بهره می برند. به منظور انجام اموری مانند خرید، فروش و بطور کلی معامله ارزهای دیجیتال باید به صرافی ارز دیجیتال مراجعه کنید؛ صرافی های مجازی که به فعالیت در قالب سایت یا اپلیکیشن موبایل می پردازند.

انواع ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی

با توجه به تنوع ارزهای دیجیتال، اکثرشان دارای کارکرد و ویژگی های مشابهی هستند. بیت کوین از معروف ترین آن ها به شمار می رود. ولی در دنیای کریپتوکارنسی ها، موارد و گزینه های مشهور دیگری وجود دارد که شامل ترون، ریپل، اتریوم، لایت کوین، استلار و مونرو می باشد. ارزهای دیجتال از نظر قوانین و مقررات، به دو دسته به شرح زیر تقسیم می شوند:

- ارزهای دیجیتال متمرکز:

ارز دیجیتال متمرکز یعنی یک فرد وجود دارد تا نظارتگر بر اموری همچون تراکنش ها و معاملات همانند بانک باشد. زمان مراجعه به بانک، تعدادی اپراتور می بینید که یک سری از کارها مثل تراکنش ها و یا معاملات را انجام می دهند.

بیت کوین از نظر خیلی از افراد، نخستین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است

- ارز دیجیتال غیرمتمرکز:

ارز دیجیتالی غیرمتمرکز در مقایسه با ارزهای دیجیتالی دیگر در بازار مشهورتر هستند و به نوعی به عنوان رهبران بازار ارزهای دیجیتال محسوب میشوند.

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز، مدیر مرکزی شخص ثالث ندارند. در عوض ، یک سیستم توزیع وظیفه احراز هویت، تراکنش های مبتنی بر ارزهای دیجیتال را بر عهده دارد. اکثر ارزهای دیجیتال غیر متمرکز نظیر بیت کوین ، لایت کوین و اتریوم مبتنی بر شبکه بلاکچین هستند. زمان درخواست یک تراکنش، این درخواست از تعداد زیادی کامپیوتر در شبکه تشکیل می شود. پس از این که تراکنش توسط شبکه تائید شد، یک بلوک دائمی که حاوی اطلاعات تراکنش است، به شبکه بلاکچین اضافه میشود و تراکنش، کامل می شود و به ثبت میرسد. شبکه همتا به همتا غیرمتمرکز در مقایسه با سیستم متمرکز از مدیر مرکزی ممانعت می کنند و در نتیجه در این نوع تراکنش ها، مشکل امنیتی مرکزی رخ نمی دهد. از سوی دیگر، غیرمتمرکزسازی به علت عدم وجود واسط ها، باعث میشود بین طرفین، شفافیت بیشتری بوجود بیاید و همچنین هزینه های تراکنش کاهش یابد.

مزایای ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال در مقایسه با پول های رایج( فیات) مزایای فراوانی دارد و به همین علت هم روزانه بیشتر مورد استقبال قرار می گیرند.

* افزایش تولید ناخالص ملی:

دولت درصورت استخراج ارز های دیجیتال و فروشش به کشورهای خارجی میتواند درآمد چشمگیری را کسب کند. همینطور اگر برای استخراج بیت کوین ، قانون شفافی دایر شده باشد دولت می تواند درآمد فراوانی را از مالیات ماینر ها کسب کند.

به منظور انجام اموری مانند خریدو فروش باید به صرافی ارز دیجیتال مراجعه کنید

* امنیت بالای ارزهای دیجیتال:

معاملات رمزارز وابسته به بستر شبکه بلاک چین می باسد، گره های این شبکه توسط هزاران کاربر بوجود می آید که این کار باعث میشود که کار هک شبکه بلاک چین تقریباً غیرممکن شود.

* کارمزد پایین ارز دیجیتال:

به دلیل اینکه ارزهای دیجیتال برای کنترل تراکنش ها نهاد واسطه ای ندارند، به این ترتیب هزینه ی کارمزدی ندارند. معمولاً در چنین معاملاتی، کارمزد به منظور پرداخت هزینه های صرافی و درگاه می باشد.

* حریم خصوصی:

هیچ فرد یا سازمانی غیر از شما قادر نیست که دارایی های رمزارز شما را کنترل کند و شما تنها شخصی هستید که با داشتن کلیدهای خصوصی می توانید به دارایی هایتان دسترسی پیدا کنید.

* دسترسی جهانی ارزهای دیجیتال:

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال در تمام جهان، آنها را قابل دسترس می کند. رمز ارزها در کنار واحد پول دیجیتال، برای ترید بین المللی به یک چشم انداز تبدیل شده اند. برعکس پول سنتی که به تائیدیه بانک ها برای انتقال پول نیاز دارد، قابلیت این ارزها اینست که خود مختاری و استقلال مالی را به افراد عادی بدهند، بدون آنکه توسط بانک ها تائید شوند.

* اصلاح ساختار اقتصادی:

به دلیل آنکه ارز های دیجیتال از علوم جدید استفاده می کنند به همین علت به روشی مدیریت میشوند که مانع تورم و چاپ بی رویه پول میشوند. اکثر ارز های دیجیتال مثل بیت کوین و ریپل در تعداد محدودند و عمل استخراج پس از استخراج آخرین واحد به پایان میرسد و به همین خاطر، حجم پول به علت کسری بودجه های دولتی افزایش پیدا نمیکند. با این روش میزان تورم کاهش می یابد و در نتیجه ساختار اقتصادی کشور اصلاح میشود.

معایب ارزهای دیجیتال

> دوستی مجرمان با ارزهای دیجیتال:

ماهیت رمزارزها یا ارزهای دیجیتال، عدم مخفی بودن حساب ها و عدم نظاره گری یک سازمان، موجب جذب تبهکاران میشود.

> ثبات قیمت :

نوسانات قیمت ارز های دیجیتال بسیار بالاست، به همین منظور دولت ها در این سیستم دخالتی ندارد. نوسانات قیمت بالا یک تهدید جدی و بزرگ برای سرمایه گذاران بزرگ محسوب میشود که شاید برای بعضی از افراد نوسانگیری مفیدی باشد ولی یکی از دلایل محکم مخالفت افراد قدیمی و باتجربه اینست که به دنبال ثبات و ریسک کم تر هستند.

با توجه به تنوع ارز دیجیتال، اکثرشان دارای کارکرد و ویژگی های مشابهی هستند

> عدم ثبات:

با وجود تمام خوشبینی های رمزارزها، هنوز این رمزارزها بطور عمومی استفاده نشده اند و اگر رمزارزی اعتبارش را به هر علتی از دست بدهد، عملا برای شما کاربردی ندارد.

> از بین رفتن سرمایه در صورت از بین رفتن کلیدهای خصوصی:

در صورت فراموش یا گم کردن کلیدهای خصوصی دیگر به هیچ ترفندی نمیتوانید سرمایه ی خود را بازگردانید، کلیدهای خصوصی قابلیت بازیابی ندارند.

رمز ارز چیست ؟

ارز دیجیتال شکلی از دارایی دیجیتال مبتنی بر شبکه ای است که در تعداد زیادی از رایانه ها توزیع شده است. این ساختار غیرمتمرکز به آنها اجازه می‌دهد خارج از کنترل دولت ها و مقامات مرکزی وجود داشته باشند. که این یک مزیت به حساب می‌آید. در این مقاله در مورد معایب و مزایای رمز ارزها مطالبی را تهیه کرده‌ایم که در ادامه میخوانیم.

رمز ارز یا کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که توسط رمزنگاری ایمن می‌شود و تقلبهای رایج در ارزهای غیردیجیتال در آن تقریبا غیرممکن است. بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند. یکی از ویژگی‌های مشخص ارزهای دیجیتال این است که معمولاً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌مانند.

مزیت ارز دیجیتال چیست؟

رمزارزها در واقع ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که بر اساس سیستم‌های رمزنگاری شده عمل میکنند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه‌های شخص ثالث فراهم می‌کنند. کارشناسان بر این باورند که بلاک چین و فناوری‌های مرتبط با آن بسیاری از صنایع از جمله امور مالی و حقوقی را مختل می‌کند. از مزایای ارزهای دیجیتال میتوان به انتقال پول به صورت ارزان تر و سریع تر و با استفاده از سیستم‌‌های غیرمتمرکز میتوان اشاره نمود.

ارزهای رمز پایه نشان دهنده یک الگوی جدید و غیرمتمرکز برای پول هستند. در این سیستم، حضور واسطه‌های متمرکز مانند بانک‌ها و مؤسسات پولی برای اعمال اعتماد ضروری نیست. بنابراین، سیستمی با ارزهای رمزنگاری شده امکان یک نقطه شکست مانند یک بانک بزرگ را از بین می‌برد که این یک مزیت بحساب می‌آید.

از آنجایی که آنها از واسطه‌های شخص ثالث استفاده نمی‌کنند، انتقال ارز دیجیتال بین دو طرف معامله سریعتر از انتقال پول استاندارد است. نمونه ای از چنین نقل و انتقالات غیرمتمرکز، وام‌های فوری در امور مالی غیرمتمرکز است. این وام‌ها که بدون وثیقه پشتوانه پردازش می‌شوند، می‌توانند در عرض چند ثانیه اجرا شوند و در معاملات مورد استفاده قرار گیرند.

معایب ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال معایبی نیز دارند. نوسان قیمت، مصرف انرژی بالا برای فعالیت‌های ماینینگ و استفاده در فعالیت‌های مجرمانه از جمله معایب ارزهای دیجیتال است. اما ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی‌شوند. از این رو، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه‌های قضایی مختلف مالی جهان دشوار بوده است. در مواردی این مسائل باعث ایجاد محدودیت در استفاده از ارزهای دیجیتال میکند.

در حالی که رمزارزها ادعا می‌کنند یک شکل ناشناس از تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال در واقع نام مستعار هستند. آنها یک دنباله دیجیتالی به جا می‌گذارند که می‌تواند توسط آژانس‌هایی مانند اداره تحقیقات فدرال (FBI) رمزگشایی شود. این امر امکان ردیابی تراکنش‌های مالی شهروندان عادی را برای دولت‌ها یا مقامات فدرال باز می‌کند.

ارزهای رمزنگاری یا رمز ارزها شده به ابزاری محبوب برای مجرمان برای فعالیت‌های شرورانه مانند پولشویی و خریدهای غیرقانونی تبدیل شده‌اند. رمزارزها همچنین مورد علاقه هکرهایی هستند که از آنها برای فعالیت‌های باج افزار استفاده می‌کنند.

در تئوری، ارزهای رمزپایه قرار است غیرمتمرکز باشند و ثروت آنها بین بسیاری از افراد در یک بلاک چین توزیع شود.اما در واقعیت، مالکیت بسیار متمرکز است. به عنوان مثال، یک مطالعه MIT نشان داد که تقریباً 45 درصد از بیت کوین، یک ارز دیجیتال که ارزش آن در زمان‌های اخیر افزایش یافته است، تنها در اختیار 11000 سرمایه گذار است.

یکی از معایب ارزهای دیجیتال این است که هر کسی می‌تواند آن‌ها را با استفاده از رایانه با اتصال به اینترنت استخراج کند. با این حال، استخراج ارزهای رمزپایه محبوب (مانند بیتکوین) به انرژی قابل توجهی نیاز دارد. گاهی اوقات این انرژی به اندازه انرژی مصرف شده توسط کل کشورمی‌باشد.

از کجا ارز دیجیتال تهیه کنیم؟

ارزهای دیجیتال را می‌توان استخراج کرد (mine) یا از صرافی‌های ارز دیجیتال خریداری کرد. همه سایت‌های تجارت الکترونیک امکان خرید با استفاده از ارزهای دیجیتال را ندارند. در واقع ارزهای دیجیتال حتی ارزهای محبوب مانند بیت کوین، به سختی برای معاملات خرده فروشی استفاده می‌شوند. با این حال، ارزش سرسام‌آور ارزهای دیجیتال باعث محبوبیت آن‌ها به عنوان ابزار معاملاتی شده است. به میزان محدودی معایت و مزایای کریپتوکارنسی از آنها برای نقل و انتقالات برون مرزی نیز استفاده می‌شود. در ایران سایت نوبیتکس از جمله سایتهایی است که میتوانید با استفاده از خدمات آنها در جهت خرید رمز ارز اقدام کنید.

بلاکچین ، اساس عملکرد رمز ارزها

عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، بلاک چین در اصل مجموعه ای از بلوک‌های متصل به هم در فضای آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش‌هاست که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه تایید شده است. هر بلوک جدید ایجاد شده باید قبل از تأیید توسط هر گره تأیید شود، و جعل تاریخچه تراکنش‌ها تقریباً غیرممکن می‌شود. به همین دلیل امنیت این سیستم بسیار بالا می‌باشد.

کارشناسان می‌گویند که فناوری بلاک چین می‌تواند در صنایع متعددی مانند زنجیره تامین و فرآیندهایی مانند رای گیری آنلاین و تامین مالی جمعی استفاده شود. موسسات مالی مختلفی در حال آزمایش استفاده از فناوری بلاک چین برای کاهش هزینه‌های تراکنش با ساده کردن پردازش پرداخت هستند.

انواع رمز ارزها کدام اند؟

بیت کوین محبوب ترین و با ارزش ترین ارز دیجیتال است. این ارز توسط شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد و در سال 2008 از طریق کاغذ سفید به دنیا معرفی شد. امروزه هزاران ارز دیجیتال در بازار وجود دارد.

بیت کوین که در سال 2009 در دسترس عموم قرار گرفت، همچنان پرمعامله ترین و تحت پوشش ترین ارز دیجیتال است. تا نوامبر 2021، بیش از 18.8 میلیون بیت کوین با ارزش کل بازار حدود 1.2 تریلیون دلار در گردش بود. جالب اینجاست که درتعداد بیت کوین محدودیت وجود دارد. بطوریکه تنها 21 میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت.

در پی موفقیت بیت کوین، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که به نام «آلت کوین» شناخته می‌شوند، راه اندازی شده اند. برخی از این‌ها کلون یا فورک بیت کوین هستند، در حالی که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از ابتدا ساخته شده اند. آنها عبارتند از Solana، Litecoin، Ethereum، Cardano و EOS.

تا تاریخ نوامبر 2021، ارزش کل همه ارزهای دیجیتال موجود به بیش از 2.1 تریلیون دلار رسیده بود . در آن زمان بیت کوین تقریباً 41٪ از ارزش کل را تشکیل می‌داده است.

وضعیت رمز ارزها در کشورهای مختلف

از دسامبر 2021، کشور السالوادور تنها کشوری در جهان بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی برای تراکنش‌های پولی مجاز کرد. در سایر نقاط جهان، مقررات ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی متفاوت است. باتوجه به اینکه رمزارز یک پدیده تقریبا نوپا بحساب می‌آید، کشورهای مختلف سیاستهای متفاوتی را در مقابل آن اتخاذ کرده اند. برای مثال در حالیکه قانون خدمات پرداخت ژاپن بیت کوین را به عنوان دارایی قانونی تعریف می‌کند، چین مبادلات ارزهای دیجیتال و استخراج در مرزهای خود را ممنوع کرده است. همچنین در کشور هندوستان چارچوبی برای ارزهای دیجیتال در حال شکل گیری می‌باشد.

ارزهای دیجیتال در اتحادیه اروپا قانونی هستند. مشتقات و سایر محصولاتی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می‌کنند باید به عنوان “ابزار مالی” واجد شرایط شوند تا به آنها اجازه استفاده داده شود. در ایالات متحده، که بزرگترین و پیچیده‌ترین بازار مالی در جهان است، مشتقات ارز دیجیتال مانند بیت کوین فیوچر در بورس کالای شیکاگو موجود است. اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) گفته است که بیت کوین و اتریوم اوراق بهادار نیستند.

در این نوشته درمورد رمزارزها مطالبی را با هم خواندیم. ممنونیم که تا آخر این نوشته همراه ما بودید. لطفا نظرات خود را در مورد رمزارزها با ما در میان بگذارید.