نقطه شروع برای ورود به بازار بورس کجاست؟
فرقی نمیکند که در حال حاضر شما در بورس فعالیت دارید یا قصد ورود به بازار بورس را دارید، در هر دو حالت شما باید بدانید که چه مقدار پول برای سرمایهگذاری در بورس میتوانید کنار بگذارید؟ یعنی در گام اول برای ورود به بازار بورس باید داراییها و بدهیهای خود را مشخص کنید. برای این کار باید ترازنامه شخصی خودتان را بکشید و اطلاعات داخل آن را پر کنید. برای اینکار باید آموزش بورس را مطالعه کرده باشید.
ترازنامه یک جدول است که در سمت راست آن، داراییها و در سمت چپ، بدهیها نوشته میشوند و وقتی بدهیها از داراییها کم شود، ثروت خالص به دست میآید. (تعریف دقیق و کاملتر ترازنامه را در دانشنامه مالی بخوانید.)
ممکن است شما با شنیدن این واژههای حسابداری حالتان بد شود، اما مدیرمالی به شما اطمینان می دهد دانستن اینها برای ورود به بازار بورس و موفقیتهای آتی شما حیاتی است. پس تنبلی نکنید، فوراً یک مداد بردارید و مراحل زیر را همراه با ما انجام دهید:
۱- مطمئن شوید که حتماً پساندازی برای مخارج ضروری و پیشبینینشده دارید:
انواع حسابهای نقد خود را به ترتیب لیست کنید، حسابهای پسانداز در بانکهای مختلف، سپردههای بلندمدتی که محدودیتی برای تبدیل بهنقد کردن آنها وجود ندارد و هر پول دیگری که در صورت درخواست میتوانید سریعاً به آن دسترسی داشته باشید. هدف ما این است که حداقل برای سه تا شش ماه پول نقد برای پوشش هزینههای زندگی در حساب خود داشته باشیم. این کار تا حدودی خیال ما را راحت میکند تا در صورت بروز هر نوع مشکلی تا شش ماه زندگی عادیمان دچار اخلال نمیشود.
فرض کنید شما در ماه دو میلیون تومان صرف هزینههای زندگی خود میکنید، بنابراین باید حداقل شش میلیون یا بهتر اینکه دوازده میلیون تومان پسانداز در حساب بانکی کوتاهمدت خود یا سپردهی بانکی با نرخ سود بالاتر داشته باشید. توجه داشته باشید که پسانداز شما در این حساب، برای اتفاقات پیشبینینشده است و نباید بههیچوجه از این پول برای سرمایهگذاری در بورس استفاده کنید.
۲- داراییهای خود را به ترتیب نقدشوندگیشان یادداشت کنید:
نقدشوندگی یعنی سرعت تبدیلشدن یک دارایی به وجه نقد در کوتاهترین زمان ممکن و به قیمت بازار. دارایی از نقدشوندگی بالاتری برخوردار است که سریعاً بتوان آن را به وجه نقد تبدیل کرد. اغلب اوقات، بسیاری از ما داراییهای نقد کم و داراییهای غیر نقد زیادی نظیر زمین و ملک و ماشین داریم و این یعنی اگر همین حالا به پول نقد احتیاج داشته باشیم، پول نقدی نداریم. بنابراین داراییهای خود را مرور کنید و مطمئن شوید که مقدار مناسبی وجه نقد یا دارایی با نقدشوندگی بالا دارید.
نمونه داراییهای با نقدشوندگی خوب: پول نقد، حساب کوتاهمدت نکات مهم قبل از ورود به بازار بانک، سپردههای بلندمدت، اوراق مشارکت، سهام.
نمونه داراییهای با نقدشوندگی بد: زمین، خانه، مغازه، ماشین، جواهرات.
جدول (۱) به شما کمک میکند تا مطابق با آن، داراییهای خود را به ترتیب نقدشوندگی مرتب کنید:
آموزش زیر و بم مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال
بسیاری از کسب و کارهای امروزی برای آنکه خود را با دنیای دیجیتالی و مدرن امروز هماهنگ کنند، به ارزهای دیجیتال روی آوردهاند. روزبهروز تعداد کسانی که با هدف سود بیشتر به سمت این دنیای هیجانانگیز حرکت میکنند، بیشتر میشود. اما متاسفانه خیلی از آنها کورکورانه بدون هیچ پیشینه نظری وارد بازار کریپتو میشوند. به عبارت سادهتر آمدهاند تا یکشبه میلیونر شوند! غافل از اینکه ورود به این بازار اصول و مقدمات خاصی دارد که رعایت نکردن آنها ضرری به مراتب بزرگتر را به دنبال خواهد داشت. در این مقاله قصد داریم با مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال آشنا شویم. همراه ما باشید.
فهرست عناوین مقاله:
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال، ارز رمزنگاری شده یا همان کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یک ارز مجازی است که به صورت آنلاین نگهداری و توزیع میشود و واحد آن کوین (Coin) یا توکن (Token) است. چیزی که ارز دیجیتال را از ارز استاندارد متمایز میکند، علاوه بر ماهیت غیر فیزیکی آن، این است که ارز دیجیتال «غیرمتمرکز» است. به این معنی که هیچ مرجع مرکزی بر کل تراکنشها و نقل و انتقالها حاکم نیست و اطلاعات تراکنشها جایی ذخیره نمیشود. امروز محبوبترین ارز رمزنگاری شده بیت کوین است.
ارز دیجیتال بهطور کلی روی سیستمی نگهداری و مدیریت میشود که به آن بلاکچین میگویند. این سیستم هیچ مکان مرکزی یا سروری ندارد که واحدهای ارز روی آن ذخیره شوند و همه تراکنشها به صورت همتا به همتا یا از طریق قراردادهای هوشمند انجام میشوند.
رمز ارزها چطور کار میکنند؟
بلافاصله بعد از آنکه یک تراکنش ارز دیجیتال رخ میدهد، اطلاعات آن به دفتر کل تراکنشها روی شبکه غیرمتمرکز بلاکچین اضافه میشود. رایانهها یا «نودهای» بلاکچین با درجات مختلفی از تمرکز و عدم تمرکز، دادههای جدیدی که باید افزوده شود یا بلاک شود را تایید میکنند.
این سازوکار امنیت بلاک چین را بالا میبرد، طوری که هک کردن آن غیرممکن باشد. اگر کسی بخواهد تراکنشی را جعل کند، باید بتواند ۵۱ درصد از گرههای یک شبکه را هک کند که بسیار وقتگیر و هزینهبردار خواهد بود.
مزیتهای ارز دیجیتال در دنیای امروز چیست؟
قبل از آنکه به مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال بپردازیم، بیایید با مهمترین مزیتهای ارز دیجیتال آشنا شویم:
- رمز ارز به عقیده حامیانش ارز آینده است و در آینده نه چندان دور ارزش بیشتری خواهد یافت.
- ارز دیجیتال بانکهای مرکزی را بهعنوان مرجع مدیریت عرضه پول از میان برمیدارد. به عقیده حامیان رمز ارز، بانکهای مرکزی به مرور زمان با تورم ارزش پول را کم و کمتر میکنند.
- این سیستم پردازش و ضبط غیرمتمرکز به مراتب امنتر از سیستمهای پرداخت سنتی است.
- برخی از ارزهای رمزنگاری شده به صاحبان خود این فرصت را میدهند تا طی فرآیندی به نام استیکینگ (سهامداری) درآمد غیرفعال کسب کنند.
- در دنیای امروز بسیاری از فروشندهها ارز دیجیتال را به عنوان راهی برای پرداخت هزینه محصولات و خدمات خود میپذیرند.
معایب ارز دیجیتال در دنیای امروز چیست؟
از مهمترین معایب ارز دیجیتال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- بسیاری از پروژههای ارزهای دیجیتال آزمایش نشدهاند و فناوری بلاک چین هنوز مورد پذیرش گسترده قرار نگرفته است. چنانچه ایده زیربنای ارز دیجیتال به پتانسیل خود نکات مهم قبل از ورود به بازار نرسد، شاید سرمایهگذاران بلندمدت هرگز بازدهی مورد انتظار خود را نبینند.
- بازار ارز دیجیتال پر از نوسانهای لحظهای است و سرمایهگذاران کوتاهمدت این بازار همواره در معرض خطرند. برخی از آنان به سرعت به سودهای کلانی دست پیدا میکنند و بسیاری از آنها سرمایه خود را از دست میدهند.
- تاثیرات زیست محیطی بیتکوین و سایر ارزهایی که روند استخراج مشابهی دارند، قابل توجه است.
- نبود نهاد مرکزی برای مدیریت تراکنشها همچنین به این معنی است که هیچگونه مقررات و نظارتی وجود ندارد و مسئولیت کامل معاملات بر عهده طرفین معامله است.
- هنوز همه دولتها در سراسر جهان تدابیر مناسبی برای مدیریت ارزهای دیجیتال نیاندیشیدهاند. بنابراین احتمال آنکه تغییرات نظارتی و سرکوبها بازار را تحت تأثیر قرار دهد، همیشه وجود دارد.
قدم به قدم مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال
در این بخش با قدم به قدم مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال آشنا میشویم.
مرحله ۱: درک و تخصیص سرمایهگذاری
قبل از انجام هر گونه سرمایه گذاری، یک سرمایه گذار باید طبقه دارایی و نیاز به سرمایه گذاری در آن طبقه دارایی را درک کند. باید درک کرد که بازار کریپتو بسیار بیثبات است و تنها درصد کمی از پرتفوی باید به چنین روشهای سرمایهگذاری پرخطری تخصیص یابد.
کارشناسان صنعت پیشنهاد میکنند سرمایهگذاران نباید بیش از ۵ تا ۱۰ درصد از کل سرمایه خود را روی ارزهای دیجیتال نکات مهم قبل از ورود به بازار سرمایهگذاری کنند. چرا که بسیاری از ارزهای دیجیتالی که طی دهه گذشته وارد بازار شدهاند، امروز ارزش چندانی ندارند یا بهطور کامل ناپدید شدهاند. قبل از شروع سرمایهگذاری باید این را مدنظر قرار دهید که احتمال دارد سرمایه شما هم به صفر برسد!
مرحله ۲: انتخاب ارز دیجیتال برای ورود به بازار
شاید این بزرگترین چالش ورود به بازار باشد. تقریبا همه شما اسم ارزهای بزرگ مثل بیت کوین، اتریوم، دوج کوین و نامهای مشابه را شنیدهاید. اما باید بدانید که بیش از ۵۳۰۰ توکن دیجیتال در دنیای توکنهای دیجیتال موجود است که انتخاب را برای سرمایهگذاران پیچیده میکند.
بیت کوین با توجه به حجم و ارزشش بیشترین معاملات بازار را به خود اختصاص میدهد و برای بسیاری از سرمایهگذاران تقریبا مترادف با رمز ارز است. با این حال ارزهای دیگری هستند که تا امروز بهمراتب بهتر از بزرگترین ارزهای دیجیتال دنیا عمل کردهاند.
- ابتدا به تاریخچه ارز، بنیانگذاران آن، میزان توانمندی تیم و قابلیت اعتماد آنها نگاه کنید.
- فاکتور سودمندی را در نظر بگیرید؛ هر چه یک ارز دیجیتال مفیدتر باشد، پتانسیل بیشتری دارد.
- اندازه شبکه و پویایی نرخ ارز را بررسی کنید. هرچه افراد بیشتری از یک کوین کریپتو استفاده کنند، ارزش بازار آن بیشتر و ریسک سرمایهگذاری آن کمتر خواهد بود.
مرحله ۳: انتخاب پلتفرم برای خرید ارز دیجیتال
قدم بعدی در مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال انتخاب پلتفرم صرافی است.
توکنهای دیجیتال را تنها میتوان از صرافیهای اختصاصی ارز دیجیتال خریداری کرد. برای خرید و فروش ارز از صرافیها باید هزینهای تحت عنوان کارمزد تراکنش بپردازید که در صرافیهای مختلف متفاوت است. حتی میتوانید ارز دلخواه را از فروشندهای غیر از صرافی خریداری کنید که قصد دارد دارایی خود را بفروشد.
در نهایت هر صرافی که برای خرید و فروش داراییهای دیجیتال خود انتخاب کنید، یادتان باشد که معاملهگری ارزهای دیجیتال یک دنیای کاملا ناشناس است و مسئولیت معامله تمام و کمال به عهده شخص شماست.
- اطمینان حاصل کنید که صرافی موردنظر از ارزهای متنوعی پشتیبانی میکند.
- اکثر صرافیهای ارز دیجیتال قبل از آنکه به کاربر اجازه خرید و فروش دهند، از او میخواهند هویت خود را احراز کند. فرآیند تأیید میتواند بین چند تا چند هفته طول بکشد.
- نرخ کارمزد صرافی را بررسی کنید. این مبلغ در صرافیهای مختلف بین ۰.۱ تا ۱۰ درصد متغیر است.
- به دنبال یک رابط کاربر پسند با ویژگیهای ساده باشید که اطلاعات را به سرعت در اختیارتان بگذارد و احتمال اشتباه را کمتر کند.
- بهخوبی درباره امنیت صرافی پرسوجو کنید و با مطالعه نظرات کاربران، قابلیت اطمینان آن را بسنجید.
مرحله ۴: ذخیره ارز دیجیتال در کیف پولهای مخصوص
ارزهای رمزنگاری شده در کیف پولهای کریپتو (والت) ذخیره میشوند که کیف پولهای سرد یا گرم هستند. فرق این دو در اتصال آنها به اینترنت است. کیف پولهای گرم به اینترنت متصلاند و کیف پولهای سرد بهصورت یک برنامه نرم افزاری آفلاین عمل میکنند که مخصوص ذخیره ارزهای دیجیتال است.
کاربران برای تکمیل هر تراکنش به دو کلید خصوصی و عمومی نیاز دارند که به آنان اجازه میدهد روی بلاک چین به رمز ارزها دسترسی داشته باشند. کلیدهای خصوصی و عمومی کاربران در این والتها ذخیره میشوند.
انواع کیف پولهای دیجیتال مثل کیف پول دسکتاپ، کیف پول موبایلی، تحت وب، سختافزاری و کاغذی هست که بنا به ترجیحات امنیتی و راحتی کاربران مورد استفاده قرار میگیرند.
نقاط خروج از معامله
یکی از عوامل حیاتی بقای معاملهگران در بازار مالی، مدیریت سرمایه است. نواحی ورود و خروج از معامله، دو بخش اصلی یک استراتژی معاملاتی کامل میباشند. مدیریت ریسک معاملات در بازار سهام، در گرو تعیین نقاط خروج بهینه در شرایط سود و زیان است. به عبارت دیگر، در صورتی که حین ورود به موقعیت معاملاتی، برنامه خروج احتمالی ما مشخص نشده باشد؛ نمیتوان حجم معاملاتی منطقی تعیین نمود و در نتیجه عملاً قادر به مدیریت سرمایه خود نخواهیم بود. تعیین نقاط خروج از موقعیتهای معاملاتی، یکی از مهم ترین مهارتهای معاملهگری است که به باور برخی کارشناسان اهمیت این موضوع از نحوه ورود به معامله نیز بیشتر است زیرا، حتی اگر در بهترین زمان ممکن نیز وارد بازار شده باشیم؛ اما نتوانیم برای خروج از معامله تصمیم درستی اتخاذ کنیم، قطعاً معاملات پرسودی نخواهیم داشت!
به طور کلی حین خروج از معاملات، نتایجی جز سود، زیان و در مواقع نادری خنثی(نقطه سر به سر) در انتظار ما نیست. در واقع اگر پیش بینی ما صحیح بوده باشد؛ در نقطه احتمالی پایان روند بر اساس استراتژی معاملاتی، سهام را به فروش میرسانیم و در صورت اشتباه بودن دیدگاه ما نسبت به روند آتی سهم، در ناحیهای که دیگر امیدی برای بازگشت قیمتها وجود ندارد؛ با پذیرش زیان از معامله خود خارج میشویم. عموماً در بازار مالی، معاملهگران نقاط خروج خود را بر اساس روشهای نموداری یا سایر روشهای مبتنی بر تابلوی قیمت و متناسب با افق سرمایهگذاری خود تعیین میکنند که در مقالات بعدی بلاگ آسان بورس به شرح این اصول و ابزار تحلیلی میپردازیم. فلسفه اصلی تعیین نقاط خروج این است که در مواقع حرکات موافق بازار بتوانیم در ناحیه مناسبی از بازار خارج شده تا سود حاصل از معاملات از دست نرود و زمانی که بازار در جهت مخالف ما در حال پیشروی است؛ در بهترین نقاط ممکن دارایی خود را به فروش رسانده و از زیان بیشتر جلوگیری کنیم.
نقاط خروج از معامله در بازار مالی، به دو دسته کلی حد سود و حد زیان تقسیم میشوند؛ که در ادامه نکات مهم قبل از ورود به بازار به توضیح آنها خواهیم پرداخت.
حد سود چیست؟
ناحیه بهینه خروج از بازار حین حرکت قیمت در جهت موافق موقعیت معاملاتی و صحت پیش بینی را، اصطلاحاً حد سود مینامند. در درجه اول هدف از تعیین حد سود این است که بتوانیم بازدهی مورد انتظار از معاملات خود را محاسبه کنیم و همچنین برنامه از پیش تعیین شدهای برای فروش دارایی خود داشته باشیم تا، هنگام تصمیم برای خروج از معامله دچار طمع یا استرس نشده و در مواقع رسیدن به سود مد نظر، بدون هیچگونه اتلاف وقتی از معامله خارج شویم. تعیین حد سود پیش از ورود به معامله الزامی است زیرا، همگان میدانند روندهای بازار مالی پایدار نیستند و باید رویکردهای تدافعی حفاظت از سود داشته باشیم تا بازدهی مناسبی کسب کنیم.
حد سود به ما توانایی قیاس بین موقعیتهای معاملاتی مختلف را میدهد؛ تا از ورود به معاملاتی که پتانسیل سوددهی مناسبی ندارند، اجتناب نموده و در صورت وجود چندین موقعیت مناسب همزمان، بتوانیم از لحاظ بازده مورد انتظار، بهترین آنها را برگزینیم. گاهاً مشاهده میشود؛ معاملهگران تمرکز اصلی خود را بر نقطه ورود و حد ضرر گذاشته و توجه خاصی به تعیین حد سود ندارند. این رویکرد کاملاً اشتباه است زیرا، در این صورت شما برنامه خاصی برای خروج نداشته و تابع شرایط جاری بازار هستید. در چنین وضعیتی، اگر معاملهگر از تجربه و مهارت بالایی برخوردار نباشد؛ امکان از دست رفتن سودها و تبدیل معاملات موفق به موقعیتهای بازنده بسیار محتمل است. .
حد ضرر چیست؟
حد زیان در نقطه مقابل حد سود قرار دارد. نقطه خروج از بازار به هنگام پیشروی قیمت بر خلاف موقعیت معاملاتی، سطح توقف زیان یا حد ضرر نام دارد. به محض رسیدن قیمت به این ناحیه، معاملهگران باید سهام خود را به فروش برسانند زیرا، حد زیان نیز همانند حد سود یک رویکرد تدافعی در مقابل نوسانات بازار محسوب شده و هدف آن پیشگیری از وقوع زیان بیشتر است. تعیین و پایبندی به حدود زیان، یکی از نکات کلیدی سرمایهگذاری موفق در بازار مالی است. فردی که هیچگونه محدودیتی برای زیان خود قائل نباشد، قطعاً نمیتواند معاملات موفقی را تجربه کند!
در واقع معاملهگری بدون حد ضرر را میتوان به رانندگی عمدی با خودروی بدون ترمز تشبیه نمود که به احتمال خیلی زیاد منجر به مرگ سرنشینان آن خواهد شد. فایده اصلی حد ضرر این است که پیش از وقوع زیانهای سنگین و شرایط بحرانی به معاملهگر یادآوری میشود؛ در صورت شکست این ناحیه ممکن است هیچ نقطه توقفی برای بازار وجود نداشته باشد!
در مبحث تعیین ریسک معاملات نیز، حد ضرر نقش اساسی ایفا میکند. در صورتی که ما پیش از ورود به معامله، سطح توقف زیانی مشخص نکنیم، قادر به تعیین حجم بر اساس حداکثر ریسک، نخواهیم بود. ذکر این نکته الزامی است که هنگام تعیین و اعمال نقاط خروج از معامله در بورس سهام تهران، شرایط خاص این بازار نظیر محدودیت درصد نوسان مجاز روزانه و صفوف خرید و فروش را نیز در نظر بگیرید تا، با موقعیتهای غیر منتظرهای مواجه نشده و در تمام مواقع امکان اعمال تصمیمات معاملاتی خود را داشته باشید.
نقاط خروج نکات مهم قبل از ورود به بازار ثابت یا متحرک
یکی از پندهای سرمایهگذاری رایج در بازار مالی این است که؛ ” ضررهایتان را محدود کرده و به سودهایتان اجازه پیشروی دهید “.
تأکید این جمله بر داشتن حد ضرر معقول و حد سود حداکثری اما قابل دسترس میباشد؛ تا در مواقع درست بودن تحلیلها، به بهترین نحو ممکن از شرایط بازار بهرهمند شوید. برخی معاملهگران مجرب و حرفهای، در عوض مقادیر ثابت حد سود و زیان، از نقاط خروج متحرک استفاده میکنند تا، بازدهی حداکثری و ریسک حداقلی داشته باشند. زمانی که بازار در مراحل ابتدایی طبق پیش بینی آنها عمل کند؛ با جابجایی حد ضرر خود در مسیر سوددهی، ریسک معاملات را تا نزدیکی صفر تقلیل داده و در ادامه بخشی از سود خود را نیز اصطلاحاً قفل می نمایند که در صورت حرکات بازگشتی احتمالی تمام سود آنها از بین نرفته باشد. همچنین زمانی که معاملاتشان در آستانه حد سود باشد؛ با تحلیل دقیق قدرت روند و شرایط حاکم بر بازار، اهداف سوددهی خود را در سطوح بالاتر قرار داده تا، از تمام پتانسیل موقعیت معاملاتی خود استفاده کرده باشند.
تعیین حد سود و زیان و اعمال آنها در جریان معاملهگری، روشهای مختلفی دارد که هر سرمایهگذار باید بر اساس مهارت کاری خود بهترین روش را برگزیند.
جدیدترین تحلیل بازار مسکن را اینجا بخوانید
بیشترین سوالات در حوزۀ املاک و مستغلات مربوط به بخش تحلیل بازار مسکن میباشد. یعنی بیشترین مسئلهی افرادی که میخواهند وارد بازار مسکن شوند، این موارد است:
- چه زمانی وارد بازار مسکن شویم؟
- چه مدت ملک را نگه داریم؟
- چه زمانی ملک را بفروشیم؟
مردم در اکثر موارد به دنبال تحلیل افراد سرشناس در حوزۀ بازار مسکن میروند ولی متاسفانه بیشتر اوقات تحلیل نادرست میگیرند و برای سرمایه گذاری در بازار مسکن دچار خسارتهای سنگینی میشوند. دلیل این امر این است که بازار مسکن بحث بسیار گسترده و پیچیدهای است و کارشناسان این حوزه بیشتر مسائل کلی بازار را مطرح میکنند. در حالی که برای اشخاص تازهوارد مسائل جزئی بازار مهم تر است.
مثلا کارشناسی تحلیل میکند، بازار مسکن روند رو به رکود در کشور دارد. در حالی که در همان زمان، در یک شهر یا یک منطقهای، در محصولی دیگر از بازار املاک رونق بسیار زیادی وجود دارد. پس این روش تحلیل بسیار ضعیف و دچار خطاست.
تحلیل قیمت مسکن
برای اینکه تحلیل درستی از بازار مسکن داشته باشید، همیشه این سوالات را مدنظرتان قرار دهید.
1-جزء کدام دسته از خریداران املاک هستم؟ سرمایه گذاران، خریداران یا سوداگران
2-در چه دوره ای از بازار مسکن قرار داریم؟ اوایل رونق بازار مسکن، اواسط رونق بازار مسکن، اوج رونق مسکن، اوایل رکود بازار املاک، اواسط رکود بازار املاک، عمق رکود بازار املاک
3-در کدام شهر و کدام منطقه هستم؟
4-قصد خرید چه محصولی را، با چه معاملهای، در بازار مسکن دارم؟ خرید و فروش، بازسازی، ساخت و ساز زمین، پیش فروش و تغییر کاربری.
شما با توجه به پیدا کردن جواب این سوالات و ریز شدن در بحث تحلیل بازار میتوانید، به تحلیل درستی از روند بازار مسکن برسید. در این مقاله به توضیح بخش اول «شناخت دستههای مختلف خریداران املاک» میپردازیم.
تقاضای مسکن، چطور در روند بازار مسکن تاثیر میگذارد؟
در مبحث سنجش نیاز خرید مسکن، موارد مختلفی مانند خانوادههای تازه تشکیل شده، خانوادههای تازه گسسته شده، تخریب و سازش و حتی کمبود موجودی فعلی عرضه مسکن مورد توجه قرار میگیرد.
اما تقاضا برای مسکن (در این بخش منظور از تقاضا، تقاضای موثر و بالفعل است) آن بخش که از روی نیاز میباشد و با قدرت خرید همراه بوده، به بازار مسکن وارد میشود. گفتنی است که قدرت خرید یا توان مالی هر خانوار بستگی به میزان درآمد و پساندازشان دارد.
عوامل موثر بر تقاضای مسکن
عوامل موثر بر قیمت مسکن متفاوت هستند. به همین دلیل علاوه بر توان مالی، عوامل متنوعی از جمله: انتظار تغییر قیمت مسکن در آینده، نقدینگی مردم، تورم، تحولات جمعیتی و. در موضوع میزان تقاضا مسکن نقش دارند. گفتنی است که مسکن را نمیتوان تنها به یک کالای مصرفی محدود دانست، بلکه بازار مسکن هدف بسیار مناسبی برای سرمایه گذاری نیز میباشد.
تقسیم بندی تقاضا در بازار مسکن
در یک تقسیم بندی کلی، میتوان تقاضای مسکن را به سه بخش: تقاضای مصرفی (خانوادههایی که قصد خانهدار شدن را دارند) و تقاضای سرمایهای و تقاضای سوداگری تقسیم کرد. مصرف کنندهها از منظر حجم سرمایه هم به سه دسته تقسیم میشوند: 1- مصرف کنندۀ مرفه (افرادی که قیمت و زمان ورود به بازار برایشان زیاد اهمیت ندارد. بلکه منطقه، موقعیت، کیفیت و شرایط ملک بیشتر مدنظرشان است) 2-مصرف کنندۀ متوسط (افرادی که در دوران رکود بیشتر وارد بازار میشوند و با کمک وام و فروش برخی از داراییهایشان، میخواهند ملک بخرند) 3- مصرف کنندۀ اقتصادی (افرادی که پول خرید خانه را ندارند و در حال افزایش درآمد و راهکارهای تامین مالی برای خرید در چند سال آینده هستند)
سرمایه گذاران بازار مسکن
با توجه به نظرات کارشناس ما که خود یکی از سرمایه گذاران حوزۀ املاک هستند؛ سرمایه گذاران عموما درآمد خوبی در حرفۀ شخصی و یا کار خود دارند و به سرمایه گذاری در مسکن به عنوان یک سرمایه گذاری کم ریسک و مطمئن در بلند مدت نگاه میکنند. اصولا سرمایه گذارها در دورۀ رکود نه به فکر خرید مسکن هستند، نه به فکر فروش آن!
دیدگاه رایج اکثر سرمایه گذاران این است که کسی از داشتن ملک در ایران ضرر نمیکند. باید بگویم سرمایه گذار با پس اندازه کننده، زمین تا آسمان تفاوت دارد. با یک مثال ساده این مسئله را برای شما شرح میدهم؛ فرد سرمایه گذار (فردی که جرات سرمایه گذاری با ریسک دارد) با پول اندک وارد بانک میشود و با چندین برابر پولش از بانک خارج میشود.
اما فرد پس انداز کننده (فردی که تنها به فکر از دست ندادن پول خود میباشد) با پول اندکش وارد بانک شده و به امید اینکه روزی سرمایه اش افزایش یابد با دست خالی و همان پول اولیهاش که تورم ارزشش را نیز کم کرده، دست از پا درازتر به سمت خانه برمیگردد.
در تحلیل روند بازار مسکن، به این نکته دقت کنید!
یکی از بازارهای هدف سرمایه گذاران، مصرفکنندههای اقتصادی هستند. یعنی سرمایه گذاران، املاکی را بیشتر ترجیح میدهند بخرند که مشتریان آن ملک، خانوادههایی که اولویت اولشان نکات مهم قبل از ورود به بازار قیمت خانه است، باشند.
کجا سرمایه گذاری کنم؟
سرمایه گذار خرد
از ویژگیهای سرمایهگذاران خرد این است که در ابتدا دارای یک خانه یا ملک هستند و قصد این را دارند با مرور زمان املاک خود را افزایش دهند. این افراد بعد خرید یک ملک، بعد از دریافت رهن یا اجاره بها با سرمایه بدست آمده در صدد این بر میآیند که ملکهای بعدی را خریداری کنند.
رابرت کیوساکی، یکی از بزرگترین افراد در حوزۀ سرمایه گذاری اینگونه توصیه میکند: هنگامی که یک خانه را خریداری کردید، آن را اجاره دهید و با سند خانه وام بگیرید و از اجارۀ خانه وام را پرداخت کرده و به فکر خرید خانۀ جدید باشید.
سرمایه گذار کلان
درصد زیادی از این دسته را، افراد ثروتمند و یا شرکتهای بزرگ تشکیل میدهند. هدف این گروه کسب بازدهی از محل افزایش قیمت مسکن میباشد. به بیان دیگر افزایش تورم در جامعه و یا انتظارات تورمی قابل توجه و در اندازۀ غیر معمول در آیندۀ نزدیک، این گروه را تشویق به سرمایه گذاری در بازار میکند.
بهترین زمان سرمایه گذاری در مسکن
سرمایه گذاران براساس مدت سرمایه گذاریشان به سه دسته تقسیم میشوند: کوتاه مدت (یک ساله )، میان مدت (سه تا پنج ساله) و بلند مدت (بالای پنج سال).
افراد وارد شده به بازار مسکن هنگامی که به این سه دسته تقسیم میشوند، باید پارامترهایی برای سرمایه گذاری موفق رعایت کنند که یکی از آنها زمان است.
سرمایه گذاری کوتاه مدت
در مسکن برای این دسته چه زمانی وارد بازار شدن بسیار مهم است. زیرا این دسته قصد دارند در مدت زمان کمتری نسبت به دیگر سرمایه گذاران، وارد بازار شوند. در نتیجه باید مسئلۀ زمان ورود به بازار جزو الویتهای اصلی خود قرار دهند. این دسته باید در اواسط دورۀ رونق وارد بازار شده (رونق اندک که در مقاله قبلی توضیح داده شد) و در دورۀ اواخر رونق قبل ورود بازار به رکود خارج شوند.
سرمایه گذار میان مدت
در مسکن این دسته افرادی هستند که میتوانند هزینههای عمومی خود را پرداخت کرده و همچنین توانایی ثابت ماندن سرمایهشان را برای مدت چند ساله دارند و حدودا یک دوره سیکل وار از رونق و رکود را طی میکنند.
برای آنها بسیار مهم است که در کف بازار شروع به خرید کرده و با صبر به خرج دادن منتظر فرصت مناسب باشند تا بازار به دورۀ اوج رونق که انجام معاملات بسیار بالا میرود برسند. یکی از روشهای خرید برای این دسته، میتوان به خرید ملک کلنگی در کف بازار و مناطق پرت اشاره کرد که به مرور زمان و در دورۀ اوج رونق سود زیادی را عاید سرمایه گذاران میان مدت میکند.
سرمایه گذار بلند مدت
در مسکن سرمایه گذاران بلند مدت، تشکیل شده از افراد ثروتمند و یا شرکتها هستند که استراتژی خاصی دارند و برنامۀ سود در بلند مدت را برای خود طرح کردند و اهمیتی به این که در دورههای رونق و رکود چه اتفاقی میافتد، نمیدهند. به عنوان مثال، سرمایه گذاران بلند مدت زمینی را در یک منطقه در نظر میگیرند و با استفاده از اطلاعاتی که در اختیار دارند (در منطقه مورد نظر، طی سالهای آتی قرار است مترو، بیمارستان یا طرحهای عمرانی ایجاد شود) ملک را خریداری کرده و بیشترین سود از معاملۀ ملک را این دسته میبرند.
نتیجه گیری برای تحلیل بازار مسکن
شما با انواع دسته بندیهای تقاضای مسکن آشنا شدید و دستۀ خودتان را شناسایی کردید و متوجه شدید که برای اینکه بدانید چه زمانی باید وارد بازار مسکن شوید و چه مدت ملک را نگه دارید و چه زمانی از بازار مسکن خارج شوید. میبایست اول دسته موردنظرتان برایتان شفاف شود تا تحلیل درستی از وضعیت بازارمسکن بتوانید کسب کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید.
پس از این آموزش تحلیل بازار مسکن و روند بازار مسکن، در مقاله بعدی شروع به تحلیل انواع دستهها برای ورود و خروج به بازار مسکن را انجام میدهیم.
من، حلیه رضایی، تولیدکنندهی محتوای متنی 2نبش و دانشجوی مدیریت صنعتی دانشگاه فردوسی مشهد هستم. برای تولید محتوای موردنیاز مخاطبان 2نبش فعالیت میکنم.
آموزش زیر و بم مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال
بسیاری از کسب و کارهای امروزی برای آنکه خود را با دنیای دیجیتالی و مدرن امروز هماهنگ کنند، به ارزهای دیجیتال روی آوردهاند. روزبهروز تعداد کسانی که با هدف سود بیشتر به سمت این دنیای هیجانانگیز حرکت میکنند، بیشتر میشود. اما متاسفانه خیلی از آنها کورکورانه بدون هیچ پیشینه نظری وارد بازار کریپتو میشوند. به عبارت سادهتر آمدهاند تا یکشبه میلیونر شوند! غافل از اینکه ورود به این بازار اصول و مقدمات خاصی دارد که رعایت نکردن آنها ضرری به مراتب بزرگتر را به دنبال خواهد داشت. در این مقاله قصد داریم با مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال آشنا شویم. همراه ما باشید.
فهرست عناوین مقاله:
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال، ارز رمزنگاری شده یا همان کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یک ارز مجازی است که به صورت آنلاین نگهداری و توزیع میشود و واحد آن کوین (Coin) یا توکن (Token) است. چیزی که ارز دیجیتال را از ارز استاندارد متمایز میکند، علاوه بر ماهیت غیر فیزیکی آن، این است که ارز دیجیتال «غیرمتمرکز» است. به این معنی که هیچ مرجع مرکزی بر کل تراکنشها و نقل و انتقالها حاکم نیست و اطلاعات تراکنشها جایی ذخیره نمیشود. امروز محبوبترین ارز رمزنگاری شده بیت کوین است.
ارز دیجیتال بهطور کلی روی سیستمی نگهداری و مدیریت میشود که به آن بلاکچین میگویند. این سیستم هیچ مکان مرکزی یا سروری ندارد که واحدهای ارز روی آن ذخیره شوند و همه تراکنشها به صورت همتا به همتا یا از طریق قراردادهای هوشمند انجام میشوند.
رمز ارزها چطور کار میکنند؟
بلافاصله بعد از آنکه یک تراکنش ارز دیجیتال رخ میدهد، اطلاعات آن به دفتر کل تراکنشها روی شبکه غیرمتمرکز بلاکچین اضافه میشود. رایانهها یا «نودهای» بلاکچین با درجات مختلفی از تمرکز و عدم تمرکز، دادههای جدیدی که باید افزوده شود یا بلاک شود را تایید میکنند.
این سازوکار امنیت بلاک چین را بالا میبرد، طوری که هک کردن آن غیرممکن باشد. اگر کسی بخواهد تراکنشی را جعل کند، باید بتواند ۵۱ درصد از گرههای یک شبکه را هک کند که بسیار وقتگیر و هزینهبردار خواهد بود.
مزیتهای ارز دیجیتال در دنیای امروز چیست؟
قبل از آنکه به مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال بپردازیم، بیایید با مهمترین مزیتهای ارز دیجیتال آشنا شویم:
- رمز ارز به عقیده حامیانش ارز آینده است و در آینده نه چندان دور ارزش بیشتری خواهد یافت.
- ارز دیجیتال بانکهای مرکزی را بهعنوان مرجع مدیریت عرضه پول از میان برمیدارد. به عقیده حامیان رمز ارز، بانکهای مرکزی به مرور زمان با تورم ارزش پول را کم و کمتر میکنند.
- این سیستم پردازش و ضبط غیرمتمرکز به مراتب امنتر از سیستمهای پرداخت سنتی است.
- برخی از ارزهای رمزنگاری شده به صاحبان خود این فرصت را میدهند تا طی فرآیندی به نام استیکینگ (سهامداری) درآمد غیرفعال کسب کنند.
- در دنیای امروز بسیاری نکات مهم قبل از ورود به بازار از فروشندهها ارز دیجیتال را به عنوان راهی برای پرداخت هزینه محصولات و خدمات خود میپذیرند.
معایب ارز دیجیتال در دنیای امروز چیست؟
از مهمترین معایب ارز دیجیتال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- بسیاری از پروژههای ارزهای دیجیتال آزمایش نشدهاند و فناوری بلاک چین هنوز مورد پذیرش گسترده قرار نگرفته است. چنانچه ایده زیربنای ارز دیجیتال به پتانسیل خود نرسد، شاید سرمایهگذاران بلندمدت هرگز بازدهی مورد انتظار خود را نبینند.
- بازار ارز دیجیتال پر از نوسانهای لحظهای است و سرمایهگذاران کوتاهمدت این بازار همواره در معرض خطرند. برخی از آنان به سرعت به سودهای کلانی دست پیدا میکنند و بسیاری از آنها سرمایه خود را از دست میدهند.
- تاثیرات زیست محیطی بیتکوین و سایر ارزهایی که روند استخراج مشابهی دارند، قابل توجه است.
- نبود نهاد مرکزی برای مدیریت تراکنشها همچنین به این معنی است که هیچگونه مقررات و نظارتی وجود ندارد و مسئولیت کامل معاملات بر عهده طرفین معامله است.
- هنوز همه دولتها در سراسر جهان تدابیر مناسبی برای مدیریت ارزهای دیجیتال نیاندیشیدهاند. بنابراین احتمال آنکه تغییرات نظارتی و سرکوبها بازار را تحت تأثیر قرار دهد، همیشه وجود دارد.
قدم به قدم مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال
در این بخش با قدم به قدم مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال آشنا میشویم.
مرحله ۱: درک و تخصیص سرمایهگذاری
قبل از انجام هر گونه سرمایه گذاری، یک سرمایه گذار باید طبقه دارایی و نیاز به سرمایه گذاری در آن طبقه دارایی را درک کند. باید درک کرد که بازار کریپتو بسیار بیثبات است و تنها درصد کمی از پرتفوی باید به چنین روشهای سرمایهگذاری پرخطری تخصیص یابد.
کارشناسان صنعت پیشنهاد میکنند سرمایهگذاران نباید بیش از ۵ تا ۱۰ درصد از کل سرمایه خود را روی ارزهای دیجیتال سرمایهگذاری کنند. چرا که بسیاری از ارزهای دیجیتالی که طی دهه گذشته وارد بازار شدهاند، امروز ارزش چندانی ندارند یا بهطور کامل ناپدید شدهاند. قبل از شروع سرمایهگذاری باید این را مدنظر قرار دهید که احتمال دارد سرمایه شما هم به صفر برسد!
مرحله ۲: انتخاب ارز دیجیتال برای ورود به بازار
شاید این بزرگترین چالش ورود به بازار باشد. تقریبا همه شما اسم ارزهای بزرگ مثل بیت کوین، اتریوم، دوج کوین و نامهای مشابه را شنیدهاید. اما باید بدانید که بیش از ۵۳۰۰ توکن دیجیتال در دنیای توکنهای دیجیتال موجود است که انتخاب را برای سرمایهگذاران پیچیده میکند.
بیت کوین با توجه به حجم و ارزشش بیشترین معاملات بازار را به خود اختصاص میدهد و برای بسیاری از سرمایهگذاران تقریبا مترادف با رمز ارز است. با این حال ارزهای دیگری هستند که تا امروز بهمراتب بهتر از بزرگترین ارزهای دیجیتال دنیا عمل کردهاند.
- ابتدا به تاریخچه ارز، بنیانگذاران آن، میزان توانمندی تیم و قابلیت اعتماد آنها نگاه کنید.
- فاکتور سودمندی را در نظر بگیرید؛ هر چه یک ارز دیجیتال مفیدتر باشد، پتانسیل بیشتری دارد.
- اندازه شبکه و پویایی نرخ ارز را بررسی کنید. هرچه افراد بیشتری از یک کوین کریپتو استفاده کنند، ارزش بازار آن بیشتر و ریسک سرمایهگذاری آن کمتر خواهد بود.
مرحله ۳: انتخاب پلتفرم برای خرید ارز دیجیتال
قدم بعدی در مراحل ورود به بازار ارز دیجیتال انتخاب پلتفرم صرافی است.
توکنهای دیجیتال را تنها میتوان از صرافیهای اختصاصی ارز دیجیتال خریداری کرد. برای خرید و فروش ارز از صرافیها باید هزینهای تحت عنوان کارمزد تراکنش بپردازید که در صرافیهای مختلف متفاوت است. حتی میتوانید ارز دلخواه را از فروشندهای غیر از صرافی خریداری کنید که قصد دارد دارایی خود را بفروشد.
در نهایت هر صرافی که برای خرید و فروش داراییهای دیجیتال خود انتخاب کنید، یادتان باشد که معاملهگری ارزهای دیجیتال یک دنیای کاملا ناشناس است و مسئولیت معامله تمام و کمال به عهده شخص شماست.
- اطمینان حاصل کنید که صرافی موردنظر از ارزهای متنوعی پشتیبانی میکند.
- اکثر صرافیهای ارز دیجیتال قبل از آنکه به کاربر اجازه خرید و فروش دهند، از او میخواهند هویت خود را احراز کند. فرآیند تأیید میتواند بین چند تا چند هفته طول بکشد.
- نرخ کارمزد صرافی را بررسی کنید. این مبلغ در صرافیهای مختلف بین ۰.۱ تا ۱۰ درصد متغیر است.
- به دنبال یک رابط کاربر پسند با ویژگیهای ساده باشید که اطلاعات را به سرعت در اختیارتان بگذارد و احتمال اشتباه را کمتر کند.
- بهخوبی درباره امنیت صرافی پرسوجو کنید و با مطالعه نظرات کاربران، قابلیت اطمینان آن را بسنجید.
مرحله ۴: ذخیره ارز دیجیتال در کیف پولهای مخصوص
ارزهای رمزنگاری شده در کیف پولهای کریپتو (والت) ذخیره میشوند که کیف پولهای سرد یا گرم هستند. فرق این دو در اتصال آنها به اینترنت است. کیف پولهای گرم به اینترنت متصلاند و کیف پولهای سرد بهصورت یک برنامه نرم افزاری آفلاین عمل میکنند که مخصوص ذخیره ارزهای دیجیتال است.
کاربران برای تکمیل هر تراکنش به دو کلید خصوصی و عمومی نیاز دارند که به آنان اجازه میدهد روی بلاک چین به رمز ارزها دسترسی داشته باشند. کلیدهای خصوصی و عمومی کاربران در این والتها ذخیره میشوند.
انواع کیف پولهای دیجیتال مثل کیف پول دسکتاپ، کیف پول موبایلی، تحت وب، سختافزاری و کاغذی هست که بنا به ترجیحات امنیتی و راحتی کاربران مورد استفاده قرار میگیرند.
دیدگاه شما