انواع اشتباهات در سرمایه‌گذاری

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

بازده چیست؟

سود یا پاداش حاصل از هر نوع سرمایه‌گذاری، بازده نامیده می‌شود. این مفهوم نیز همانند ریسک برحسب درصد بیان شده و کیفیت آن، معمولاً بر مبنای دوره زمانی حصول، عملکرد سایر دارایی‌ها در مدت مشابه و شاخص‌های پولی، ارزیابی می‌گردد. بازدهی سرمایه‌گذاران بازار سهام، از دو طریق افزایش قیمت سهم و سود نقدی سالانه، حاصل می‌شود. به منظور تعیین درصد بازدهی بهینه، معیار مشخصی وجود ندارد زیرا، همانگونه که در بالا اشاره شد؛ محاسبه بازدهی مطلوب می‌تواند تابعی از افق سرمایه‌گذاری، ماهیت دارایی، ریسک، هزینه‌های معاملاتی، نرخ بهره، درصد تورم و… باشد.

به عبارت دیگر، نحوه ارزیابی بازدهی اوراق دارای درآمد ثابت با سهام موجود در بورس که سود مقرر شده‌ای برای آن‌ها وجود ندارد؛ کاملاً متفاوت است.

برای مثال اگر نرخ تورم کشور را ۲۰ درصد فرض کنیم، کسانی که در اوراق مشارکت با سود ۲۵ درصد سرمایه‌گذاری کنند؛ علاوه بر حفظ ارزش پول خود در مقابل تورم، ۵ درصد نیز بازده واقعی داشته‌اند. اما زمانی که کارشناسان مالی به ارزیابی عملکرد بازار سرمایه می‌پردازند، علاوه بر موارد فوق، معمولاً تمرکز اصلی آن‌ها بر مقایسه عملکرد بورس، با سایر بازارهای سرمایه‌گذاری نظیر ارز و طلا در مدت مشابه می‌باشد.

بازده در طرف مقابل ریسک بوده و به گونه‌ای، نتیجه تقبل ریسک است. در واقع سرمایه گذاران به منظور دست‌یابی به بازدهی معقول حاضر می‌شوند تا درصد ریسک احتمالی مشخصی را تحمل کنند. واژه بازده، الزاماً به کسب سود تعبیر نمی‌شود و این موضوع به اشتباه در ذهن برخی سرمایه گذاران نقش بسته است. مثبت یا منفی بودن بازدهی، طبیعت سرمایه‌گذاری است و سود و زیان هر دو، پاداش معاملاتی ما محسوب می‌شوند. در یک کلام می‌توان گفت، کسب بازدهی انگیزه تمام افراد از ورود به دنیای سرمایه‌گذاری است.

انواع بازده در بازار سهام

در معاملات سهام و بازار مالی، بازده به دو دسته کلی مورد انتظار و واقعی تقسیم می‌شود.

بازده مورد انتظار؛ پیش از ورود به معامله تعیین شده و بیانگر انتظارات سوددهی، از موقعیت معاملاتی مذکور است. به منظور تعیین بازده مورد انتظار خود از هر موقعیت معاملاتی سهام، باید به متدهای تحلیلی مختلف مسلط باشیم. برحسب تحلیل شرایط بنیادی و گزارشات مالی منتشره از سوی شرکت‌ها، در مورد سود تقسیمی پایان سال، سناریوهایی در نظر می‌گیریم. سپس وضعیت نموداری سهم را بر اساس اصول و روش‌های تکنیکالی بررسی نموده و اهداف قیمتی آینده آن، مشخص خواهند شد. در نهایت بازدهی تقریبی مورد انتظار با توجه به ریسک و حجم معامله، از مجموع پتانسیل سوددهی آتی سهم محاسبه می‌شود.

بازده واقعی؛ پس از خروج و بر اساس سود قطعی کسب شده از موقعیت معاملاتی، قابل محاسبه می‌باشد. به بیان ساده، مجموع اختلاف قیمت خرید و فروش سهم، سود نقدی و بعضاً درآمد حاصل از حق تقدم‌های سهام، نشان دهنده بازده واقعی شما است. تفاوت بازده واقعی و مورد انتظار، بیانگر سطح کیفی سرمایه‌گذاری طی دوره مذکور است.

بسیاری از کارشناسان سرمایه‌گذاری توصیه می‌کنند که حین انجام محاسبات تعیین بازده مورد انتظار، رویکرد محافظه کارانه‌ای داشته باشید. زیرا موجب می‌شود که با داشتن دیدگاهی واقع بینانه، درصد خطا کاهش یافته و از شناسایی سودهای موهومی جلوگیری شود.

نحوه تعیین بازده یک موقعیت معاملاتی

همان‌گونه که توضیح داده شد؛ برای محاسبه بازده واقعی باید پس از فروش سهام، مجموع سود حاصل شده از این موقعیت معاملاتی را محاسبه نمایید؛ تا درصد بازده نسبت به سرمایه کل مشخص شود. در همین راستا و به منظور درک عمیق مطلب، توجه شما را به یک معامله فرضی جلب می‌کنیم:

سرمایه گذار الف با دارایی ۵۰ میلیون تومانی خود، در بازار سهام تهران مشغول فعالیت است. وی در ابتدای سال تصمیم می‌گیرد؛ با افق سرمایه‌گذاری یکساله، روی سهام شرکت ایران خودرو سرمایه‌گذاری نماید. طبق تحلیل نموداری، پیش بینی می‌شود این سهم تا پایان سال، حداقل یک رشد قیمت ۲۰ درصدی را تجربه کند. همچنین نتایج تحلیل بنیادی نشان دهنده این است که شرکت وضعیت سوددهی فوق العاده‌ای داشته و بر اساس سیاست‌های مدیریتی فعلی، تقسیم سود نقدی ۲۰۰ تومانی به ازای هر سهم در پایان سال مالی، بسیار محتمل است.

حداکثر ریسک قابل تحمل برای این سرمایه گذار در موقعیت معاملاتی مذکور، ۱۵ درصد نسبت به کل سرمایه می‌باشد. اگر نقطه ورود مد نظر، در ناحیه قیمتی ۱۰۰۰ تومانی بوده و طبق استراتژی معاملاتی در صورت افت قیمت تا محدوده ۸۰۰ تومان، سرمایه گذار با پذیرش زیان از معامله خارج شود؛ با انجام محاسبات مربوط به تعیین حجم بر اساس مدیریت سرمایه مشخص می‌شود که این شخص مجاز است حداکثر ۳۷۵۰۰ سهم از این شرکت را خریداری کند.

۵۰/۰۰۰/۰۰۰ × ۱۵% = ۷/۵۰۰/۰۰۰

۱۰۰۰ – ۸۰۰ = ۲۰۰

۷/۵۰۰/۰۰۰ ÷ ۲۰۰ = ۳۷۵۰۰

تفاوت بازده واقعی و مورد انتظار

طبق تحلیل‌ فوق و با توجه به مقادیر سود مورد انتظار ناشی از رشد قیمت و تقسیم سود نقدی سهام، مجموع بازدهی احتمالی این موقعیت معاملاتی بر اساس حجم حدوداً ۳۰ درصد می‌باشد، که نشان دهنده شرایط ایده‌آل معامله مذکور از لحاظ قوانین مدیریت سرمایه است.

۲۰۰ (سود نقدی احتمالی سهم) + ۲۰۰ (مقدار افزایش قیمت احتمالی سهم) = ۴۰۰ (مجموع بازده مورد انتظار به ازای هر سهم)

۳۷۵۰۰ × ۴۰۰ = ۱۵/۰۰۰/۰۰۰

اما پس از گذشت یک‌ سال، قیمت سهم به ۱۱۰۰ تومان می‌رسد (افزایش قیمت ۱۰ درصدی). از طرف دیگر، گزارشات مالی شرکت در سامانه کدال نیز بیان‌گر این است، که سود نقدی شرکت ایران خودرو در پایان سال مالی مذکور، صرفاً ۵۰ تومان است! پس از انجام محاسبات سود و زیان مشخص می‌شود؛ این سرمایه‌گذار مجموعاً در این معامله، ۱۱.۱درصد بازدهی کسب کرده است.

۱۰۰ (سود نقدی سهم) + ۵۰ (مقدار افزایش قیمت سهم) = ۱۵۰ (مجموع بازده واقعی به ازای هر سهم)

۳۷۵۰۰ × ۱۵۰ = ۵/۶۲۵/۰۰۰

با توجه به اختلاف قابل ملاحظه بازده واقعی و مورد انتظار (حدوداً یک سوم)، افق زمانی و مقدار ریسک معامله، به این نتیجه می‌رسیم؛ که مثال فوق موقعیت معاملاتی چندان پرسودی نبوده است! اما در این قسمت ذکر دو مورد ضروری است.

همان‌طور که خودتان می‌دانید، خرید و فروش سهام در بازار بورس شامل کارمزد ۱.۵ درصدی می‌باشد، که جهت سهولت محاسبات، از در نظر گرفتن آن چشم پوشی کردیم. نکته بعدی این است، که معمولاً فرآیند پرداخت سود نقدی سهام شرکت‌ها، به سرعت و عیناً در پایان سال انجام نمی‌شود و مسلماً طولانی‌تر شدن دوره پرداخت، تأثیر منفی بر بازدهی معاملات دارد. در نتیجه اگر موارد مذکور را نیز در نظر بگیریم؛ سرمایه گذار «الف» بازدهی واقعی کمتری خواهد داشت. چنین نتایج معاملاتی، می‌تواند ناشی از پیش بینی‌های بسیار خوشبینانه، ضعف روش تحلیل یا استراتژی معاملاتی، ریسک‌های سیستماتیک و… باشد. بسیاری از این عوامل، به مرور زمان و پس از کسب تجربه سرمایه‌گذاری در بازار، قابل اصلاح و اجتناب خواهند بود. در واقع کسب بازدهی مناسب تا حد زیادی، نتیجه مهارت شما در معامله‌گری است، زیرا توانسته‌اید موقعیت‌های معاملاتی خود را در تمام مراحل، از لحظه ورود تا خروج به گونه‌ای مدیریت کنید، که بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.

تا اینجا سعی شد، مفاهیم ریسک و بازده در بازار سهام و جزئیات مربوط به آن‌ها شرح داده شوند. در مطالب آتی، رابطه ریسک و بازده و نسبت‌های کاربردی در مدیریت سرمایه را توضیح خواهیم داد.

صندوق درآمد ثابت چیست؟

بسیاری از افراد به دلایل مختلفی مثل نداشتن وقت کافی برای تحلیل بازار و یا برای گذراندن دوره‌های آموزشی و همچنین نداشتن اطلاعات کافی درباره فرصت‌های سرمایه گذاری در بازار فعلی برای پس‌انداز پول خود تنها به گزینه بانک فکر می‌کنند. ولی با این کار، فقط فرصت بدست آوردن سود بیشتر را از دست خواهند داد.

صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت در چنین شرایطی به افراد کمک می‌کنند با هر سطح دانش مالی و بورسی، بتوانند با سرمایه‌گذاری در صندوق از سود بیشتری نسبت به بانک بهره‌مند شوند. در این مطلب از بلاگ داراتو، قرار است به صورت جامع و کاربردی صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت را تعریف کنیم و با انواع و روش‌های سرمایه‌گذاری در آن آشنا شویم.

فهرست موضوعات مقاله

صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت چیست؟

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت نوعی صندوق سرمایه گذاری برای افرادی با شخصیت مالی کم‌ریسک است. گاهی با توجه به شرایط بحرانی بازار، افراد بسیار حرفه‌ای هم برای مدتی در صندوق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌کنند. پس لزوما این مدل صندوق‌ها برای افراد غیرحرفه‌ای و تازه‌کار نیست؛ بلکه زمانی کاربرد دارد که به دنبال سود تضمین شده‌ای باشید و نیاز داشته باشید درجه ریسک سرمایه‌گذاری را به حداقل برسانید.

حجم دارایی صندوق با درآمد ثابت

غالب حجم دارایی صندوق با درآمد ثابت در بورس (بین 75 تا 90 درصد) به شکل سپرده‌های بانکی، اوراق بهادار و گواهی سپرده بانکی اوراق مشارکت سرمایه‌گذاری می‌شود. باقیمانده آن نیز در بازار سهام سرمایه‌گذاری می‌شود.انواع اشتباهات در سرمایه‌گذاری

پرداخت سود در صندوق با درآمد ثابت

سود صندوق درآمد ثابت در بورس غالبا تضمین‌شده است و در دوره‌هایی یک‌ماهه یا سه‌ماهه به سرمایه‌گذاران صندوق پرداخت می‌شود. هر سرمایه‌گذاری که به هر دلیل در کوتاه‌ترین زمان ممکن نیاز به دریافت سرمایه خود داشته باشد، به‌راحتی با ابطال واحدهای خود در داراتو، می‌تواند سرمایه خود را به‌صورت نقدی دریافت کند.

مزایای صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت چیست؟

سرمایه‌گذاری در صندوق‌های درآمد ثابت یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین سازوکارهای بازارهای مالی است. این موضوع دلایل زیادی دارد، که در زیر بخشی از مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق درآمد ثابت ذکر شده است. هرچند بخشی از این مزایا به صورت کلی برای صندوق سرمایه گذاری مشترک است.

مدیریت حرفه‌ای دارایی

تیم‌های تحلیلگر گروه مالی آگاه همراه کارشناسان خبره داراتو و همکاری مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری، با اطلاعات و دانش تخصصی، مناسب‌ترین اوراق را پیدا می‌کنند. اگر اوراق مورد هدف قرار داده شده به موقع خرید انواع اشتباهات در سرمایه‌گذاری و فروش شود، عملکرد صندوق و سود سرمایه‌گذاران بیشتر می‌شود.

اینکه مدیریت دارایی خود را به داراتو می‌سپارید، دلایل دیگری مانند تحمیل هزینه به سرمایه‌گذار را هم دارد. ‌چون وقتی سرمایه‌گذاران مایل باشند خودشان سرمایه‌گذاری کنند هم هزینه بیشتری برای آموزش خود باید بپردازند و هم زمان بیشتری را باید صرف آموزش دیدن و همچنین رصد کردن بازار و اخبار در زمان خرید و فروش کنند. این در حالی است که شما می‌توانید با هر میزان سرمایه از تخصص مدیران حرفه‌ای با هزینه‌ای به مراتب کمتر در اپلیکیشن و سایت داراتو بهره‌مند شوید.

نقدشوندگی بالا

خرید و فروش واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت بسیار آسان است. این موضوع یکی از مزیت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری در صندوق درآمد ثابت به حساب می‌آید. با کمک اپلیکیشن داراتو هر شخصی که قصد مدیریت دارایی خود را دارد، می‌تواند در هر روزی از ماه واحدهای خود را خرید و فروش کند.

سود بالاتر نسبت به سپرده‌گذاری در بانک

نرخ بازدهی صندوق‌های سرمایه‌گذاری درآمد ثابت همیشه بیشتر از نرخ بازدهی سپرده‌گذاری در بانک است. اما از اصلی‌ترین قسمت‌های سرمایه‌گذاری صندوق‌ها خود اوراق گواهی سپرده بانکی است. پس چرا رشد بیشتری در صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت می‌بینیم؟ مهمترین دلیل آن تفاوت سرمایه گذاری با سپرده گذاری بانکی است.

نکته مهمی که در صندوق درآمد ثابت وجود دارد، سرمایه‌گذاری با پول کم است. در واقع صندوق‌ها با جمع آوری و متمرکزسازی سرمایه‌های خرد و تشکیل یک سبد بسیار بزرگ دارایی، به عنوان یک سپرده‌گذار کلان وارد مذاکره با بانک می‌شوند. به همین دلیل در مقایسه با یک شخص سپرده‌گذار خرد نرخ سود بالاتری را از بانک دریافت می‌کنند. این سود حاصل شده به طور یکسان میان سرمایه‌گذاران صندوق تقسیم می‌شود.

دلیل دیگر برای نرخ بالاتر سود سرمایه‌گذاری بخشی از دارایی صندوق با درآمد ثابت در بازار سرمایه است. معمولا بین 10 تا 25 انواع اشتباهات در سرمایه‌گذاری درصد از کل دارایی صندوق زیر نظر کارشناسان خبره و حرفه‌ای بازار سرمایه، در سهام سرمایه‌گذاری می‌شود که در بلند مدت باعث رشد بیشتر ارزش دارایی صندوق نسبت به بانک می‌شود.

یکی از مزیت‌های داراتو سرمایه‌گذاری با پول کم است و شما با حداقل 550 هزار تومان می‌توانید در صندوق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنید. داراتو به عنوان یک راهکار هوشمند با تیمی از کارشناسان خبره بازار سرمایه همراه و مشاور شماست تا مدیریت دارایی و پخش سرمایه حرفه‌ای داشته باشید. بدین ترتیب سود بالاتری نسبت به سایر روش‌های سرمایه‌گذاری خواهید داشت.

قابل اعتماد و دارای حداقل ریسک ممکن

نکته‌ اساسی که اطمینان سوددهی صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت را تضمین می‌کند، این است که همواره حداقل ۷۰ تا ۹۰ درصد دارایی این صندوق‌ها در گواهی سپرده بانکی و اوراق مشارکت دولتی سرمایه گذاری می‌شود. به این دلیل که اصل و سود همه این دارایی‌ها توسط دولت یا بانک مرکزی تضمین شده است، ریسک زیان یا از بین رفتن دارایی سرمایه‌گذار به حداقل ممکن می‌رسد.

اطمینان، بخش مهمی در خرید و فروش یا سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. داراتو به عنوان یک خدمت جدید برای مدیریت دارایی شما، همراه با پشتوانه کارگزاری آگاه به عنوان یکی از برترین کارگزاری‌های ایران، راهکارهای مناسبی برای سرمایه‌گذاری موفق و مطمئن شما پیشنهاد می‌دهد. کارگزاری آگاه با اطمینان شما توانسته تا به حال حدود 7000 میلیارد تومان جذب سرمایه داشته باشد.

نحوه پرداخت سود صندوق های بورسی درآمد ثابت

معمولا صندوق‌های درآمد ثابت را از نظر پرداخت سود به دو دسته تقسیم می‌کنند:

با پرداخت سود دوره‌ای

با توجه به اساسنامه‌ صندوق درآمد ثابت، درصدی از سود در بازه‌های زمانی مشخص مثلا دوره‌های یک ماهه یا سه ماهه به حساب سرمایه‌گذار واریز می‌شود.

بدون پرداخت سود دوره‌ای

سرمایه‌گذاران در این مدل از افزایش قیمت واحدهای صندوق خود سود می‌برند.

سرمایه‌گذاری آسان با مبلغ کم

امکان سرمایه‌گذاری در صندوق درآمد ثابت به سادگی از طریق داراتو قابل انجام است. تنها لازم است ابتدا ریسک سنجی خود را انجام دهید و سطح ریسک‌پذیری شما مشخص شود. در اینجا داراتو به شما پیشنهادهای خود را به منظور ارائه بهترین روش سرمایه‌گذاری می‌دهد. اما شما همچنین می‌توانید به دلخواه صندوق مورد نظر خود را بخرید. در این قسمت با کمترین مبلغ ممکن یعنی 550 هزار تومان سرمایه‌گذاری خود را شروع می‌کنید.

میانگین سود صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت چقدر است؟

اول این نکته را بدانیم که قیمت هر واحد صندوق، روزانه بر اساس ارزش خالص روز دارایی‌های صندوق (NAV) محاسبه می‌شود. سود صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، معمولا به صورت پرداخت نقدی یا غیر نقدی است. به طور میانگین معمولا صندوق درآمد ثابت بین 19 تا 25 درصد بازدهی سالانه دارد که این عدد از سود بانکی همیشه به میزان چند درصد بیشتر خواهد بود.

سود نقدی صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت

نحوه پرداخت سود نقدی در صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت، همیشه در امیدنامه آن‌ها آورده شده است. از زمان صدور هر واحد صندوق برای سرمایه‌گذار، محاسبه سود شروع می‌شود و در صورت ابطال این واحدها اصل سرمایه و سود باقیمانده آن به سرمایه‌گذار پرداخت می‌شود.

سود غیرنقدی صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت

در این حالت تمام سود به صورت افزایش قیمت واحدهای صندوق به سرمایه‌گذار نشان داده می‌شود و زمانی که سرمایه‌گذار واحدهای خود را بفروشد، از سود آن بهره‌مند می‌شوند. در واقع سازوکار این صندوق‌ها باعث می‌شود سرمایه‌ گذاران سود خود را دوباره در صندوق سرمایه‌ گذاری کنند و از اثر سود مرکب در آن بهره‌مند شوند.

در حال حاضر سود صندوق یاقوت آگاه به این شکل عمل می‌کند. یعنی هم از نوع صندوق‌های قابل معامله در بورس است و هم جزو صندوق‌های با درآمد ثابت قرار می‌گیرد و در نهایت پرداخت سود آن غیرنقدی است.

داراتو برای خرید صندوق یاقوت همیار شما خواهد بود. ثبت نام کنید.

صندوق‌های غیرقابل معامله بورسی

معمولا قیمت هر واحد در صندوق‌های غیرقابل معامله، روز کاری بعد از واریز وجه مشخص می‌شود. پس زمانی ‌که شما برای سرمایه‌گذاری به آن صندوق مراجعه می‌کنید، صندوق تعداد واحد مشخصی را برایتان صادر می‌کند و پس از ۳ روز قیمت مشخص شده و واحدها صادر می‌شود. با توجه به اینکه قیمت واحدها مدام در حال تغییر است و میان مبلغ پرداختی و مبلغ واحدهای خریداری شده تفاوت وجود دارد، صندوق مابه‌التفاوت مبلغ را به حساب فرد عودت می‌دهد.

صندوق‌های قابل معامله

قیمت هر واحد صندوق پایان روز و پس از محاسبه NAV مشخص می‌شود و شما می توانید یک یا چند واحد از یک صندوق ETF را در طول روز به صورت آنلاین مانند سهام در بازار بورس خرید و فروش نمایید. سود حاصل از سرمایه گذاری منابع صندوق یا به صورت افزایش قیمت سهام موجود در صندوق اتفاق می‌افتد و یا به صورت دوره‌ای به سرمایه‌گذار پرداخت می‌شود.

تفاوت قیمت صدور در حالت پرداخت سود دوره‌ای و غیر دوره‌ای

در صورتی که پرداخت سود دوره‌ای و نقدی باشد، انتهای دوره ارزش خالص هر واحد به قیمت اولیه بر می‌گردد و قیمت واحدها تعدیل می‌شود. ولی اگر پرداخت سود غیرنقدی باشد، قیمت هر واحد، دوره به دوره ممکن است افزایش یابد و سود هر دوره به قیمت صدور اضافه می‌گردد.

انواع واحدهای صندوق درآمد ثابت در بورس

معمولا صندوق های سرمایه گذاری را بر اساس نحوه خرید و فروش واحدهای آن به دو دسته تقسیم می‌کنند:

• صندوق های مبتنی بر صدور و ابطال
• صندوق های قابل معامله در بورس (ETF)

صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت نیز به همین شکل می‌توانند تقسیم شوند. برای خرید و فروش واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مبتنی بر صدور و ابطال باید مدارک شناسایی (اصل شناسنامه و کارت ملی) را با خود همراه داشته باشید و به شعبه صندوق مورد نظر خود مراجعه کنید و به صورت حضوری درخواست صدور یا ابطال واحدهای صندوق خود را بدهید.

برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله در بورس، ابتدا می‌بایست در یکی از کارگزاری‌ها عضو شده و کد بورسی دریافت کنید و برای خرید و فروش، از پنل معاملاتی کارگزاری و تنها با جستجوی نماد صندوق، اقدام به خرید و فروش واحدهای آن کنید.

برای اینکه درگیر این دو مورد نشوید، داراتو راهکار متفاوتی برای مدیریت دارایی به شما می‌دهد و فقط با گذراندن روند ثبت نام در اپلیکیشن داراتو می‌توانید بدون اینکه وارد پنل پیچیده مدیریت معاملات صندوق و سهام در کارگزاری شوید، تنها با چند کلیک به نام خودتان صندوق مورد نظر خریداری شود.

هدف سرمایه گذاری در صندوق درآمد ثابت چیست

صندوق های درآمد ثابت راهکار مناسبی برای توسعه بازار سرمایه و سرمایه‌گذاری غیرمستقیم افراد است. همچنین ورود افراد غیرحرفه‌ای را به بازار کاملا راحت کرده است. مهم‌تر از همه امکان تشکیل سبد متنوعی از دارایی‌ها را به سرمایه‌گذار می‌دهد تا ضمن کسب بازدهی مناسب، ریسک بسیار پایینی داشته باشد.

مراحل سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت

سرمایه گذاری در صندوق با درآمد ثابت از طریق وب‌سایت یا اپلیکیشن داراتو امکان‌پذیر است. کافیست به عنوان یک سرمایه‌گذار، کد بورسی داشته باشید. پس از ثبت نام در داراتو به شما بهترین پیشنهاد سرمایه‌گذاری یا خرید صندوق داده خواهد شد.

انتخاب با خود شماست که با توجه به سطح ریسک از پیشنهادهای هوشمندانه داراتو استفاده نمایید یا خودتان مستقیم صندوق خاصی را برای خرید برگزینید.

ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت چیست؟

صندوق‌های با درآمد ثابت معمولا بین 70 تا 90 درصد دارایی خود را در سپرده‌های بانکی، اوراق بهادار و گواهی سپرده بانکی اوراق مشارکت سرمایه‌گذاری می‌کنند. از باقیمانده دارایی معمولا بین ۱۵ تا ۲۵ درصد را در سهام‌ سرمایه‌گذاری می‌کنند.

براساس آماری که در انتهای دی ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است، در حال حاضر 98 صندوق درآمد ثابت فعال موجود است و ارزش روز دارایی‌های آن‌ها برابر با ۳۸۷ هزار میلیارد تومان است.

حداقل مبلغ سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت

صندوق‌هایی که صدور و ابطالی هستند، حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری به اندازه قیمت یک واحد از این صندوق است و در صندوق‌‌های ETF یا همان صندوق قابل معامله در بورس، حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری، به اندازه حداقل ارزش سفارش در بازار بورس ایران است، که این مبلع با هزینه‌های کارمزد و خرید تقریبا برابر با ۵۵۰ هزار تومان است.

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت مناسب چه افرادی است؟

صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت حداقل سود را به سرمایه‌گذاران خود می‌رساند، با این حساب افرادی که واحدهای این صندوق ها را خریداری می‏‌کنند‏، در واقع در اغلب مواقع سرمایه‌گذارانی کم ریسک هستند. انتظار این افراد سودی معقول با حداقل ریسک ممکن است.

از طرف دیگر سرمایه‌گذارانی هم هستند که مباحث اولیه خرید و فروش در بورس را آموخته‌اند ولی قصد دارند در زمان‌های بحرانی بازار برای مدتی از افت قیمت سهام در امان باشند، به صورت کوتاه مدت یا میان مدت سرمایه خود را به صندوق‌های با درآمد ثابت منتقل می‌کنند تا از حداقل سود بازار بهره‌مند شوند.

در حال حاضر می‌توانید با کمک داراتو در یکی از بزرگترین و مطمئن‌ترین صندوق‌های با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنید.

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت داراتو

داراتو به عنوان خدمتی از کارگزاری آگاه، صندوق‌های متنوعی برای سرمایه‌گذاری در اختیار شما قرار می‌دهد. در حال حاضر یکی از مطمئن‌ترین صندوق‌های با درآمد ثابت با نماد یاقوت در حال جذب سرمایه است. اگر با هدف دریافت سود تضمین شده و بیشتر از سپرده بانکی به دنبال سرمایه گذاری هستید، فرصت استفاده از داراتو را از دست ندهید.

تحریریه داراتو

ما در تیم تحریریه داراتو امیدواریم با مطالب آموزشی بتوانیم سطح دانش مالی شما را ارتقا بدهیم تا در آینده سرمایه گذاری را به شکل بهتری تجربه کنید. در این راه حمایت‌های شما با نظرات و پیشنهادات بیشترین کمک را به ما خواهد کرد. پس منتظر شنیدن نظرات شما در بخش ارسال دیدگاه‌ها هستیم. همیشه در سود باشید.

تفاوت ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟

اصطلاح «سرمایه‌گذاری» و «تریدینگ» با اینکه تفاوت‌های کلیدی زیادی باهم دارند، معمولا به اشتباه و به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند. هدف از سرمایه‌گذاری، جمع کردن سود در میان مدت و بلند مدت است؛ در صورتی که منظور از تریدینگ، کسب درآمد سریع در کوتاه مدت است. در این مقاله از ارز تودی قرار است به بررسی اصول سرمایه‌گذاری و تریدینگ و همچنین اصلی‌ترین شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو اصطلاح ارز دیجیتال بپردازیم.

سرمایه‌ گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری (Investing)، به زبات ساده یعنی استراتژی خرید و نگه داشتن دارایی‌ها در مدت زمان طولانی و یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود. ممکن است یک سرمایه‌گذار دارایی خود را به مدت ۱۰ سال هم نگه دارد. هدف از سرمایه‌گذاری افزایش قیمت دارایی‌ها با گذشت زمان است که بعد از مدت طولانی سود زیادی را برای سرمایه‌گذار به ارمغان می‌آورد. البته مدت زمانی که یک فرد پولی را سرمایه گذاری می‌کند، به اهداف مالی او بستگی دارد. برای مثال، فردی که برای بازنشستگی پس انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۲۰ سال یا بیشتر برای این کار داشته باشد. از طرف دیگر، شخصی که برای پیش‌ پرداخت خانه پس‌انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۵ ساله‌ای داشته باشد.

در سرمایه‌گذاری یک اصل اساسی و مهم وجود دارد که می‌گوید:

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

این قانون به نام قانون «مبادله ریسک و بازده» شناخته می‌شود؛ ریسک یعنی «بازدهی واقعی» برای سرمایه‌گذار از «بازدهی پیش‌بینی شده» آن متفاوت خواهد بود. افق زمانی طولانی به سرمایه‌گذار، فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری‌های بهتر با ریسک بیشتر ارائه می‌دهد. دلیل آن هم این است که آن‌ها فرصت بهتری برای آرام شدن شرایط نابسامان بازار خواهند داشت.

اگر یک سرمایه‌گذار افق زمانی کوتاه‌تری دارد، باید در انتخاب‌های خود محتاط‌ باشد، چرا که ممکن است به اهداف مالی خود نرسد. این واقعیت که بازار‌های مالی در کوتاه مدت افزایش و کاهش می‌یابد، توسط اکثر سرمایه‌گذاران پذیرفته شده است. در نتیجه، آن‌ها مکررا زمان‌های عملکرد ضعیف را پشت سر می‌گذارند به این‌ امید که ارزش دارایی‌ها در نهایت افزایش یابد و هرگونه ضرر کوتاه‌مدت جبران شود.

آشنایی با شیوه‌های سرمایه گذاری

به‌طور کلی،‌ دو شیوه کلی برای انجام سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد:

۱. سرمایه‌گذاری فعال

سرمایه‌گذاران از استراتژی سرمایه‌گذاری فعال (Active Investing) برای خرید و فروش فعال دارایی‌های موجود در سبر خرید خود با هدف شکست دادن شاخص معیار در طول زمان استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار فعال در بازار سهام، ۳۰ عدد سهام به‌‌خصوص را خریداری می‌کند تا بازدهی شاخص S&P ۵۰۰ (شاخص بازار سهام که از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی تشکیل شده است) افزایش یابد.

۲. سرمایه‌گذاری غیرفعال

هدف از سرمایه گذاری غیرفعال (Passive Investing) پیروی از عملکرد یک بازار یا شاخص معیار در طول زمان است. سرمایه‌گذاران در این استراتژی دارایی‌های خاصی را برای پرتفوی خود انتخاب نمی‌کنند؛ در عوض، آن‌ها پول خود را در صندوق‌های مشخصی مانند صندوق‌های قابل معامله (ETF) یا صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی که سعی می‌کنند عملکرد بازار را دنبال کنند، قرار می‌دهند.

تریدینگ چیست؟

تریدینگ (Trading)، برخلاف سرمایه‌گذاری یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است. تریدر‌ها معمولا دارایی‌های خود را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند. این افراد معمولا از افزایش و کاهش ارزش دارایی‌ها سود می‌برند در حالی که سرمایه‌گذاران تنها از افزایش ارزش دارایی سود می‌برند. از سوی دیگر معامله‌گران به‌جای تمرکز بر احتمالات رشد بلندمدت دارایی مانند سرمایه‌گذاران، بر روی مسیر بعدی که انتظار می‌رود قیمت دارایی پیش برود تمرکز می‌کنند و سعی می‌کنند از آن حرکت قیمت سود ببرند.

سرمایه‌گذاران معمولا منتظر می‌مانند تا روند ضعیف یک بازار بهبود یابد و به رشد خود ادامه دهد، اما تریدر‌ها از ویژگی «حد ضرر» یا Stop Loss برای خارج شدن از یک معامله زیان‌آور استفاده می‌کنند. این کار به حفظ سرمایه کمک خواهد کرد. برخلاف سرمایه‌گذار که ممکن است سهام یا صندوقی را بخرد و آن را فراموش کند، یک تریدر باید به طور مداوم تغییرات بازار را دنبال و سرمایه‌ خود را حفظ کند.

شیوه‌های تریدینگ

تریدر‌های از سبک‌های معاملاتی مختلفی استفاده می‌کنند، برخی از این سبک‌ها در ادامه آورده شده است:

۱. اسکالپینگ

اسکالپینگ (Scalping) به سیستم معاملاتی گفته می‌شود که تریدر برای کسب سود‌های متوالی هر چند ناچیز از آن استفاده می‌کند. یعنی نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی در مدت زمان کوتاه، چند دقیقه یا حتی کمتر.

۲. معاملات روزانه

معاملات روزانه (Day trading) نوعی معامله است که در آن موقعیت‌های معاملاتی را در یک روز باز و بسته می‌کنید؛ بستن معامله قبل از پایان بازار، احتمال رسیدن اخبار بد یک شبه را کاهش می‌دهد.

۳. معامات پوزیشن

هدف از معاملات پوزیشن (Position trading) سود بردن از تغییرات قیمتی که غالب هستند، است. زمانی که قیمت یک دارایی در یک جهت و در یک دوره زمانی طولانی حرکت کند، به آن روند می‌گویند.

۳. معاملات سوئینگ

به جای تعیین شروع و پایان روند قیمت، هدف معاملات نوسانی یا سوئینگ (Swing trading) تمرکز بر تغییرات بیشتر قیمت است. موقعیت‌ها ممکن است برای روز‌ها تا هفته‌ها با این روش حفظ شوند.

سوشیال تریدینگ چیست؟

سوشیال تریدینگ (Social Trading) نوع جدیدی از ترید کردن است که به کاربران امکان می‌دهد از تاکتیک‌های معاملاتی تریدر‌های باتجربه‌تر برای سرمایه گذاری خود استفاده کنید. برخی از پلتفرم‌ها از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند؛ در این پلتفرم‌ها تریدر‌های مختلف در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط می‌گیرند و در مورد تحلیل‌ها بحث می‌کنند. ویژگی کپی کردن (Copy Trade) روش معاملاتی سایر تریدر‌ها یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های سوشیال تریدینگ است.

مزایای سوشیال تریدینگ

• به افرادی که اطلاعاتی کمی در مورد بازار مالی دارند کمک می‌کند تا دنبال کردن افراد با تجربه سود کنند. آن‌ها می‌توانند با این افراد ارتباط بگیرند و از آن‌ها برای رشد و یادگیری استراتژی معاملاتی خود کمک بخواهند.
• کار با یکدیگر و به اشتراک‌گذاری‌ ایده‌ها به تریدر‌ها اجازه می‌دهد تا عملکرد خود را به طور بالقوه افزایش دهند.
• در زمان بسیاری از ترید‌های دیگر صرفه‌جویی می‌شود، چرا که آن‌ها همه چیز را به اشتراک می‌گذارند.
• می‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از کلاس‌های دارایی مختلف از جمله سهام، ETF، ارز‌ها، کالا‌ها و ارز‌های دیجیتال استفاده کرد.

تفاوت‌های تریدینگ و سرمایه‌ گذاری

جدا از تفاوت‌هایی که بالاتر اشاره کردیم، تریدینگ و سرمایه‌گذاری چند تفاوت اصلی دیگری نیز باهم دارند:

بازار‌های مالی

بازار سهام (Stock) محبوب‌ترین نوع دارایی در بین سرمایه‌گذاران است. این نوع بازار‌ها نشان دهنده سرمایه‌گذاری یک شخص در یک شرکت است؛ معمولا گزینه‌ی مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلند مدت محسوب می‌شود. از لحاظ تاریخی، سهام در بلندمدت بازدهی بسیار خوبی را به سرمایه‌گذاران ارائه کرده است. برای مثال، شاخص S&P ۵۰۰ از زمان ایجاد آن در سال ۱۹۲۶، هر سال به طور متوسط حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است. این نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها مانند اوراق قرضه و پس انداز نقدی بازدهی بیشتری را نشان می‌دهد.

سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام فردی (مانند اپل، آمازون و مایکروسافت) را خودشان انتخاب کنند. برخی دیگر نیز از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاران سایر دارایی‌ها را جهت افزایش بازدهی به پرتفوی خود اضافه می‌کنند. برای مثال، یک سرمایه‌گذار می‌تواند علاوه صندوق‌ها مالک کالا‌هایی مانند طلا نقره و حتی ارز‌های دیجیتال باشد. اما ترید‌ها نسبت به سرمایه‌گذاران در زمینه‌های بیشتری فعالیت می‌کنند. تریدر معمولا اطلاعات و دانش کافی در بازار سهام، شاخص، ارز‌ها و کالای دیگر دارند. به طور کلی، از آنجایی که کار تریدر‌ها با نوسانات است، معمولا از بازار‌های بی‌ثبات‌تر استفاده می‌کنند.

تریدر‌های برای معامله معمولاً از یک CFDs استفاده می‌کنند، اما سرمایه‌گذاران معمولاً دارایی‌ها را به طور کامل خریداری می‌کنند. CFD‌ها ابزار‌های مالی هستند که به ترید‌ها اجازه می‌دهد از تغییرات قیمت یک دارایی بدون نیاز به داشتن آن سود ببرند. علاوه بر این، تریدر‌ها می‌توانند با استفاده از CFD و اهرم، مدیریت بهتری بر دارایی خود داشته باشند. برای مثال، با استفاده از لورج دو برابر، یک تریدر ممکن است دارایی به ارزش ۵۰۰۰ دلار را با سرمایه گذاری ۲۵۰۰ دلاری مدیریت کند. با استفاده از لورج شما می‌توانید دارایی خود را چند برابر کنید. البته فراموش نکنید که در صورت نداشتن دانش کافی و استفاده از اهرم، ممکن است عکس این اتفاق بیفتد و از ارزش دارایی شما چند برابر کم شود.

تحقیق و تحلیل

یکی دیگر از تفاوت‌های بین تریدر و سرمایه‌گذار، نحوه تحقیق و تحلیل‌های آن‌ها از بازار است. سرمایه‌گذاران معمولا بر روی تحلیل‌های بنیادی تمرکز می‌کنند. در این نوع، یک سرمایه‌گذار تمام جوانب یک دارایی را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای مثال، برای تعیین ارزش خرید سهام، سرمایه‌گذار رشد اخیر فروش و درآمد شرکت، ترازنامه آن، خطر رقبا و پیشینه اقتصادی را بررسی می‌کند.

در صورتی که تریدر‌ها بیشتر به تحلیل‌های تکنیکال می‌پردازند. در این نوع تحلیل تریدر‌ها به مشاهده نمودار‌های قیمت و تجزیه و تحلیل روند‌ها، الگو‌ها و نشانه‌ها می‌پردازند تا پیش‌بینی کنند که قیمت ارز دیجیتال یا یک دارایی در آینده چگونه حرکت می‌کند. به بیان بهتر تحلیل تکنیکال، بر پایه تاریخچه حرکات یک دارایی است که برای پیش‌بینی تغییرات قیمت در آینده استفاده می‌شود.

سه استراتژی رایج تحلیل تکنیکال به شرح زیر است:

معاملات روند

این رویکرد به دنبال کسب درآمد از طریق تجزیه و تحلیل روند قیمت یک دارایی است. زمانی که یک معامله‌گر آن را با معامله در همان جهت روند شناسایی کرد، ممکن است سود بردن از یک روند امکان‌پذیر باشد.

خط مقاومت و حمایت

در این استراتژی تریدر‌ها با یافتن سطوح حمایت و مقاومت یک دارایی سود می‌کنند. سطحی در نمودار که سقوط قیمت دارایی به آن دشوار است، به عنوان حمایت شناخته می‌شود. سطح مقاومت نقطه‌ای است که در آن قیمت یک دارایی به سختی افزایش می‌یابد. پس از یافتن این مکان‌ها، معامله‌گران می‌توانند با وارد کردن معاملات اسپات که احتمال معکوس شدن قیمت دارایی وجود دارد، سود ببرند.

معاملات شکست مقاومت

تریدر با این استراتژی می‌تواند با پیدا کردن دارایی‌هایی که از سطوح حمایت یا مقاومت ثابت عبور کرده‌اند سود کسب کند. شکست‌ها ممکن است سیگنال‌های قدرتمندی باشند، به‌ویژه زمانی که توسط سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال تأیید شوند.

ریسک و مدیریت آن

هر نوع کسب درآمدی که به وسیله این دو روش باشد، قطعاً با خطراتی همراه است. از این رو، هم سرمایه‌گذار و هم تریدر باید اطلاعات کافی در مورد نحوه مدیریت سرمایه و ریسک داشته باشند. خطرات اصلی که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک بازار: به موقعیتی که یک بازار ارزش خود را از دست بدهد، ریسک بازار گفته می‌شود.
• ریسک خالص: ارزش یک دارایی خاص، مانند یک سهام یا یک ارز دیجیتال، کاهش یابد.

هر سرمایه‌گذار می‌تواند با استفاده از سهام مختلف در سبد خرید خود، جلو ضرر خود را بگیرد. این عمل توزیع پول بین انواع سرمایه‌گذاری‌ها به منظور جلوگیری از وابستگی بیش از حد به یک دارایی یا اوراق بهادار است. چرا که پرتفویی که شامل طیف وسیعی از دارایی‌ها است، ریسک کمتری نسبت به پرتفویی دارای یک سهام یا دارایی دیجیتال دارد. خطرات اصلی که تریدر‌ها با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک نوسان: ریسک نوسانات به خطرات ناشی از تغییرات کوتاه مدت قیمت اشاره دارد.
• ریسک اهرمی: ریسک استفاده از اهرم به عنوان ریسک اهرمی شناخته می‌شود. در حالی که اهرم ممکن است به شما کمک کند پول بیشتری کسب کنید، همچنین می‌تواند منجر به ضرر و زیان شما شود.

معامله گران می‌توانند از استراتژی‌های مدیریت ریسک زیر استفاده کنند:

• انتخاب اندازه مناسب برای نقش خود
• تنظیم توقف ضرر برای به حداقل رساندن تلفات
• اجتناب از استفاده بیش از حد از لوریج

تریدینگ یا سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟

هر دو مزایا و معایب خود را دارند. هیچ استراتژی برتری از دیگری وجود ندارد. هر دو نشان داده‌اند که استراتژی‌های مؤثری برای بهره‌مندی از بازار‌های مالی جهانی هستند. انتخاب هر یک از این دو به هدف و معیار برمی گردد؛ برخی از این اهداف عبارتند از:

• اهداف مالی شما
• ریسک‌پذیری شما
• دانش شما از یک بازار خاص یا نوع دارایی
• میزان تلاشی که می‌خواهید برای تحقیق و پیگیری سرمایه‌گذاری‌های خود صرف کنید.
• مقدار پولی که برای شروع دارید.

سوالات متداول

سرمایه‌گذار کیست؟

سرمایه‌گذار شخصی است که بر اساس تحلیل‌های بنیادی، دارایی خود را در یکی از بازارهای مالی به مدت زمان طولانی نگه داری می‌کند.

تریدینگ یا معامله‌گری چیست؟

یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است؛ در این استراتژی تریدرها دارایی‌ها را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند.

کسب سود از طریق سرمایه‌گذاری بهتر است یا تریدینگ؟

هر دو استراتژی معایب و مزایای خود را دارند و نمی‌توان گفت کدام بهتر است. در نتیجه باید بر اساس اهداف مالی، ریرسک‌پذیری، اطلاعات و دانش و در نهایت سرمایه اولیه یکی از این موارد را انتخاب کنید.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.

بیشترین اشتباهات در سایت های سرمایه گذاری هایپ

سرمایه گذاری پروسه ی آسانی نیست، ذهنی آرام، دیدگاه عاقلانه، درک از صنعت های و توانایی گیر نیفتادن در دام ادمین های کلاهبردار را لازم دارد. هرچند برای کامل کردن مهارت زمان و تجربه قطعا نیاز است، بیگ اینکام در این مقاله اشتباهات رایجی که اکثرا سرمایه گذاران انجام می دهند را به شما میگوییم تا شما از این اشتباهات دوری کنید . آن ها را انجام ندهید تا ریسک از دست دادن پول و سرمایه شما تا حد ممکن کاهش یابد.

اشتباهاتی که سرمایه گذاران در سایت های هایپ باید از آنها اجتناب کنند

بدون پیدا کردن یک بررسی نرمال در مورد یک پروژه در آن سرمایه گذاری نکنید

این قانون بسیار ساده اما خیلی ضروری می باشد و باید از آن پیروی کنید. هرروزه پروژه های بسیار زیادی وارد این عرصه می شوند و شروع به کار می کنند رکه ادمین و مدیره آن سایت حتی به فکره پرداخت سود به کاربرانش هم نیست. با این وجود باید بررسی کرد، هرچند یک بررسی کافی نمی باشد چون بررسی ممکن است که به وسیله خود ادمین با اکانت تقلبی نوشته شده یا خریده شده باشد. ما به شما پیشنهاد می کنیم که یک منبع پیدا کنید که همیشه اطلاعات درست و لازم را ارائه دهد، و بهتر است که همزمان از چندین منبع این چنینی استفاده کنید. اگر شما گروهی را در رسانه اجتماعی به عنوان منبع انتخاب کرده اید به کسانی که نظر ارایه میدهند خیلی دقت کنید.

به هیچ وجه در پروژه ای که نمی توانید مستقیما با ادمین و مدیره آ« ارتباط برقرار کنید سرمایه گذاری نکنید

زمانی است که در یک پروژه بابت به وجود آمدن مشکل نیاز است که شما با ادمین و مدیران آن سایت ارتباط برقرار کنید و این تنها به داشتن یک ایمیل نباید محدود شود. در یک پروژه خوب باید از شبکه های اجتماعی مانند تلگرام، واتس آپ، اسکایپ و … استفاده شود و راه های زیادی با کاربران ارتباط برقرار کند و کاربران به راحتی بتوانند مشکلات خود را با آن ها بازگو کنند.

سرمایه تان را به صورت معقول پراکنده کنید

بیشترین و مهم ترین عاملی که سرمایه گذاران تازه وارد مرتکب می شوند این است که سرمایه های خود را به صورت پراکنده در پروژه های تصادفی به صورت بی قاعده سرمایه گذاری می کنند. این کار عمدتا به جای آن که ریسک ها را کاهش دهد حتی دو چندان هم می کند. بنابراین اگر تصمیم دارید سبد سرمایه گذاری تان را پراکنده بچینید با کمال جدیت پروژه ها را انتخاب کنید.

به داستان های ادمین های سایت هایپ اعتماد نکنید

کار ادمین این است که تا آنجایی که امکان دارد سرمایه جذب کند. بنابراین ادمین هایپ در مورد موفقیت شرکتش و اینکه چقدر صادق است و پرداخت ها منظم انجام می شوند حرف میزند، اما لازم است که با اینگونه ادعاها با چاشنی شک برخورد شود!

از حرف مردم پیروی نکنید!

ارزش ندارد در یک پروژه سرمایه گذاری کنید فقط به خاطر اینکه همه در آن سرمایهگذاری میکنند. هر پروژه ای دیر یا زود اسکم می شود وظیفه شما این است که بدون توجه به نظر جمع زمان اسکم شدن را تشخیص دهید.

صندوق سرمایه گذاری چیست و انواع آن کدامند؟

آزادی مالی، یکی از اهدافی است که سرمایه گذاران به دنبال آن هستند. رسیدن به این آزادی، نیازمند آشنایی با انواع روش‌های سرمایه گذاری است تا بتوانیم از این راه، هم ارزش دارایی‌های خود را حفظ کنیم و هم قدمی برای رشد آنها برداریم. به قول «رابرت کیوساکی» پس انداز کردن پولی که هر روز در حال از دست دادن ارزش خود است به تنهایی کافی نیست، بلکه این سرمایه گذاری است که شما ثروتمند می‌کند. بورس، یکی از روش‌های سرمایه گذاری به شمار می‌رود. اگر این روش به درستی و با مهارت انجام شود می‌تواند انواع اشتباهات در سرمایه‌گذاری بازدهی مناسبی را برای سرمایه گذار به ارمغان بیاورد. اما شاید همه مردم از مهارت، اطلاعات یا زمان کافی برای این سرمایه گذاری برخوردار نباشند. به همین دلیل آنها باید با استفاده از روش‌های غیرمستقیم سرمایه گذاری از ارزش پول خود محافظت کنند. در این قسمت از خانه سرمایه به موضوع «صندوق سرمایه گذاری» می‌پردازیم.

نسبت p/e به چه معناست؟

یکی از فاکتورهایی که همیشه در بین سرمایه گذاران بورس کاربرد زیادی دارد نسبت p/e است. هر کدام از سرمایه گذاران به نوعی از این نسبت استفاده می کنند. برخی آن را درست و بسیاری نیز به شکل اشتباه مورد استفاده قرار می دهند. برای اینکه بتوانید از این نسبت به درستی استفاده کنید باید با مفهوم و کارکرد آن آشنایی پیدا کنید. به طور خلاصه نسبت p/e خلاصه شده عبارت price تقسیم بر eps است: price / earning per share = P/E

در فارسی اصطلاحا به نسبت p/e نسبت قیمت به درآمد نیز گفته می شود (کلمه price به معنی قیمت و کلمه eps به معنی سود هر سهم است). اگر با مفهوم eps آشنایی ندارید می توانید مقاله تفاوت eps و dps چیست را مطالعه کنید. حال سوال اینجاست که این نسبت چه چیزی به ما می گوید.

مفهوم نسبت p/e

نسبت p/e در واقع انتظارات سرمایه گذاران از بازدهی آینده یک دارایی را به ما نشان می دهد.به این معنی که یک سرمایه گذار حاضر است به ازای هر ۱ ریال بازدهی (در این مقاله بازدهی از سهام) که بدست می آورد، چند ریال پرداخت کند. برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه کنید. فرض کنید شما ۱ میلیون تومان در بانک سپرده گذاری می کنید. بانک به شما می گوید که به ازای این پولی که شما سپرده گذاری کرده اید سالیانه ۲۰% سود به شما پرداخت می کند.

یعنی در ازای ۱ میلیون تومان سپرده گذاری شما، سالیانه ۲۰۰ هزار تومان سود به شما پرداخت می کند. برای اینکه در این مثال p/e را محاسبه کنید باید قیمتی که یرداخت می کنید (یعنی ۱ میلیون تومان) را به سودی که بدست می آورید (یعنی ۲۰۰ هزار تومان) تقسیم کنید: ۵ = ۲۰۰,۰۰۰ / ۱۰۰۰,۰۰۰

پس در این مثال p/e سود بانکی برابر با ۵ شده است. اینجا p/e برابر ۵ به این معنی است که شما حاضر شده اید به ازای هر ۱ ریال سودی که از بانک دریافت می کنید ۵ ریال پرداخت بکنید. برخی نیز اینگونه تفسیر می کنند که اگر p/e برابر ۵ است به این معنی است که ۵ سال زمان می برد تا سرمایه شما از طریق بازدهی های بدست آمده برگردد.

نسبت p/e در بورس

در بورس نیز مفهوم کلی p/e شبیه به همین مثالی است که گفته شد. مثلا فرض کنید شرکتی در حال حاضر ۲۰۰ تومان قیمت دارد و eps (سودی) که برای سال جاری پیش بینی کرده است برابر با ۵۰ تومان است. برای محاسبه p/e این شرکت قیمت روز آن را بر سودی که دارد تقسیم می کنیم: ۴ = ۵۰ / ۲۰۰

اینجا نیز p/e برابر ۴ به این معنی است که سرمایه گذاران بورس حاضر هستند به ازای هر ۱ ریال سودی که این شرکت دارد ۴ ریال پرداخت کنند. در شکل زیر آخرین p/e شرکت فولاد مبارکه اصفهان با توجه به سودی که پیش بینی کرده برابر با ۸٫۸۴ است. این عدد از تقسیم قیمت فولاد به eps آن بدست آمده است.

مفهوم کلی نسبت p/e

این مفهوم کلی نسبت p/e است. اما این عدد فقط انتظارات سرمایه گذاران از آینده سهم را به ما نشان می دهد. ولی نمی گوید که چرا سرمایه گذاران حاضر هستند برای هر ۱ ریال سود این شرکت ۸٫۸۴ ریال پرداخت کنند. همچنین به ما نمی گوید که این انتظارات سرمایه گذاران درست است یا نه. در اینجا هرچه قیمت سهم بالاتر برود p/e نیز افزایش پیدا می کند و برعکس. حال باید ابتدا ببینیم که اصلا p/e باعث بالا و پایین شدن قیمت می شود و یا اینکه تغییر قیمت باعث بالا و پایین شدن p/e می شود. به همین دلیل لازم است ابتدا یک آشنایی با کاربرد این نسبت و همچنین انواع آن داشته باشیم.

نسبت p/e چه کاربردی دارد؟

اگر بخواهیم در یک جمله و خیلی ساده بگوییم که p/e چه کاربردی دارد، می توان گفت این نسبت یکی از ابزارهایی است که برای ارزش گذاری سهام مورد استفاده قرار می گیرد. تاکید می کنیم این نسبت فقط یکی از ابزارهای ارزش گذاری سهام است، نه تنها ابزار ارزش گذاری. اما چگونه از این نسبت برای ارزش گذاری استفاده می شود؟ یکی دیگر از نام های این نسبت، ضریب سهام است. برای ارزش گذاری با استفاده از p/e باید عکس رابطه ای که توضیح دادیم مورد استفاده قرار بگیرد. به این شکل که یک p/e برای سهم محاسبه می شود، سپس در سود آن ضرب می شود و ارزش آن سهم بدست می آید: P/E * eps = price

وقتی شما ارزش سهم را با این روش محاسبه می کنید، باید ببینید که قیمت آن سهم در بازار بیشتر از قیمت محاسباتی شماست یا کمتر. اگر قیمت سهم در بازار بیشتر از این عدد باشد، یعنی آن سهم ارزنده نیست. ولی اگر قیمت سهم در بازار کمتر از این عدد باشد، به این معنی است که آن سهم ارزنده است و قابلیت رشد دارد. نکته ای که اینجا وجود دارد این است که تمام این موارد به این بستگی دارد که شما نسبت p/e را به درستی محاسبه کنید. در غیر این صورت ارزشی که برای سهام بدست می آورید اشتباه خواهد بود. نحوه محاسبه نسبت p/e یک بحث مفصل و تخصصی است که از حوصله این مقاله خارج است.
مثال برای ارزش گذاری سهم با استفاده از نسبت p/e

فرض کنید که شما با استفاده از روش های محاسبه p/e، این نسبت را برای شرکتی ۶ محاسبه کرده اید. سود (eps) این شرکت نیز برابر با ۱۰۰ تومان است. با استفاده از روشی که توضیح دادیم. ارزش این شرکت برابر است با: تومان ۶۰۰ = ۱۰۰ * ۶

حال اگر قیمت روز این سهم در بازار ۵۰۰ تومان باشد،یعنی این سهم ارزنده است و جا دارد که تا قیمت ۶۰۰ تومان رشد بکند. پس می توان اقدام به خرید آن کرد. ولی اگر قیمت آن در بازار مثلا ۷۰۰ تومان باشد به این معنی است که این سهم گران است و جا دارد که تا ۶۰۰ تومان افت بکند. پس نباید این سهم را خرید. همانطور که گفته شد تمام این موارد و استراتژی ها مستلزم این است که شما p/e سهم را به درستی محاسبه کرده باشید.
انواع p/e

p/e دنباله دار: این نوع از p/e ساده ترین شکل و همان است که در مثال ابتدای مقاله برای شما توضیح دادیم. نحوه محاسبه آن به این شکل است که قیمت روز سهم بر سود (eps) آن تقسیم می شود و p/e سهم بدست می آید. این نسبت نشان می دهد که سرمایه گذاران حاضر هستند به ازای هر ۱ ریال سود شرکت، چند ریال پرداخت کنند. پس هر چقدر قیمت سهام تغییر بکند این نسبت نیز به دنبال آن تغییر خواهد کرد.

p/e برآوردی: به این نوع از p/e، تحلیلی یا پیشتاز هم گفته می شود. این نسبت با استفاده از روش های خاص و با در نظر گرفتن عواملی از قبیل نرخ رشد سود شرکت، نرخ بهره بانکی، تورم و …. محاسبه می شود. این نسبت همانی است که در ارزش گذاری مورد استفاده قرار می گیرد. بعد از محاسبه آن، نسبت را در سود (eps) برآوردی سال آینده شرکت ضرب می کنیم و ارزش شرکت بدست می آید. اگر سود شرکت نیز توسط ما تحلیل شود و خود سود اعلامی شرکت مورد استفاده قرار نگیرد، این کامل ترین نوع ارزش گذاری بر مبنای p/e خواهد بود.