معایت و مزایای کریپتوکارنسی


امضای حلقوی (Ring signature) یکی دیگر از راهکارها برای انجام معاملات امن یا اصطلاحاً تراکنش‌های دانش صفر است. با استفاده از این الگوریتم دانش صفر تمام تراکنش‌های شبکه با هم ترکیب می‌شوند و دیگر هیچ شخصی نمی‌تواند آدرس‌ها یا معاملات را پیگیری کند.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال چه مزایا و معایبی دارد؟

امروزه کمتر کسی است که در رابطه با ارزهای دیجیتال و ریسک سرمایه گذاری در معایت و مزایای کریپتوکارنسی این بازار را نداند. چه بخواهیم باور کنیم و چه نخواهیم، امروز درصد بالایی از حجم معاملات بازار سرمایه های در گردش، به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال اختصاص دارد. کسانی که با ارزهای دیجیتال آشنایی کمی داشته باشند، حتما ارزهایی مثل بیت کوین یا اتریوم و ریپل را می شناسند. اما این بازار گسترده، تنها به همین چند ارز معروف، ختم نمی شود و بیش از چندصد ارز مختلف را شامل می شود. فرقی نمی کند ما دارایی خود را روی یک ارز معروف همچون بیت کوین سرمایه گذاری کنیم یا روی یک ارز کمتر شناخته شده همچون لوپرینگ، به هر حال سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال دارای ریسک های خاص خودش است که در سایر موارد مشابه آن وجود ندارد.

ما در ادامه قصد داریم به بررسی دقیق ریسک های سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بپردازیم و علاوه بر این، مزایا و معایب اینگونه سرمایه گذاری ها را نیز برشماریم. همچنین در ادامه مبحثی را تحت عنوان بهترین ارزها برای سرمایه گذاری مطرح خواهیم نمود تا طبق نظر کارشناسان فعال در این زمینه، لیستی از بهترین و سودآورترین ارزها را در آینده، در اختیارتان قرار دهیم.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال می تواند سود خوبی داشته باشد

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

حقیقت امر این است که در دنیای امروزی، نقش معاملات فیزیکی بسیار کمرنگ شده و بیشتر حجم معاملات را معاملات غیر حضوری تشکیل می دهند. برای اینکه شما یک تبادل مالی غیر حضوری داشته باشید، نیاز است که مکانیسمی را در اختیار داشته باشید تا با استفاده از آن بتوانید از حساب خود پول را خارج کرده و به حساب فرد مقابل، واریز کنید. اما این روش تراکنش، ممکن است تنها در یک بانک خاص یا یک کشور خاص قابل انجام باشد و هنگامی که بحث معاملات فرا منطقه ای می شود، مکانیسم های معمول، پاسخگو نخواهد بود.

ارزهای دیجیتال در این زمان به کمک ما خواهند آمد و با مکانیسم های جدید خود، این محدودیت ها را می توانند از بین ببرند. ارزهای دیجیتال درصد عظیمی از حجم معاملات مجازی را تشکیل می دهند که معاملات ارزهای رمزنگاری شده، بخشی از آن می باشد. ما به غیر از ارزهای رمزپایه یا کریپتوکارنسی ها، ارزهای دیجیتال دیگری را نیز داریم که از جمله آن ها می توان به پرفکت مانی، وب مانی، پی پل و اسکریل اشاره کرد.

این ارزها ارتباط مستقیمی با میزان ارزش دلار یا واحد پولی که از آن حمایت می کنند داشته و معمولا توسط بانک مرکزی بسیاری از کشورهای پیشرفته همچون اتحادیه اروپا، پشتیبانی می شوند. سرمایه گذاری در این ارزها، معمولا ریسک چندانی نداشته و تنها ریسک آن این است که ارزش واحد پولی خریداری شده نسبت به واحد پولی کشور، افزایش می یابد یا کاهش.

اما دسته دیگری از ارزهای دیجیتال که به ارزهای رمزپایه شهرت دارند، بسیار ریسک پذیر هستند و می توانند یک شبه شما را به اوج یا به قعر برسانند. سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده، برای همه امکان پذیر است و نیازی به داشتن مهارت یا تجربه، همچون ورود به بازار بورس نیست. شما با داشتن یک کیف پول الکترونیک مخصوص ارز خود یا یک حساب کاربری در یک صرافی آنلاین، به سادگی می توانید مقدار ارز مورد نیاز خود را تهیه کرده و با استفاده از آن به معامله بپردازید.

این سادگی سبب شده است تا در مدت کوتاهی، معاملات ارزهای رمزپایه رشد چشمگیری پیدا کند و میلیاردها دلار سرمایه در گردش را ایجاد کند. اما از طرفی ریسک سرمایه گذاری در این ارزها را بسیار بالا برده است و در برخی شرایط ما شاهد تغییرات 100 درصدی ارزش این ارزها در عرض چند ساعت نیز بوده ایم.

سرمایه گذاری در بیت کوین

سرمایه گذاری در بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه می تواند شروع خوبی برای یک سرمایه گذاری پرسود باشد.

مزایای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال ، علاوه بر اینکه دارای ریسک زیادی است، اما از طرفی مزایای زیادی را هم شامل می شود. ما در ادامه تعدادی از مهمترین مزایایی که در سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال می تواند وجود داشته باشد، معرفی کرده ایم.

  • قابل ردیابی نبودن ارزهای دیجیتال باعث می شود تا هیچ کس از میزان دارایی شما آگاه نباشد. در نتیجه هیچ مالیاتی را از بابت دارایی دیجیتال خود نخواهید پرداخت.
  • تنوع و تعداد زیاد ارزهای رمزپایه که تاکنون معرفی شده اند و هنوز هم در حال معرفی هستند، به شما کمک می کند تا دست بازتری در انتخاب ارز مورد نظر خود داشته باشید. شما می توانید ارزهایی را خریداری کنید که در طول زمان نوسان چندانی را نداشته اند و یا ارزهایی را بخرید که با کوچکترین نبض بازار، نوسان پیدا می کنند و می توانند دارایی شما را بالاتر ببرند. و سایر ارزهای معتبر همچون دلار و یورو، از طریق صرافی های آنلاین
  • سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، یک راهکار خوب برای حفظ ارزش مقدار دارایی شماست خصوصا در زمانی که ارزش پول ملی در حال افت باشد.
  • امکان خرید و فروش کالا و خدمات با استفاده از این ارزها در سرویس های زیادی پشتیبانی می شود و میتوان مستقیما با استفاده از آن ها، خرید نمود.
  • امکان رشد و چند برابر شدن دارایی شما، به دلیل پیشی گرفتن تقاضا نسبت به عرضه این ارزها
  • امکان استخراج برخی از ارزهای رمزپایه با استفاده از تجهیزات کامپیوتری و بدون نیاز به خرید.

مزایای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

در اوایل سال 2018 ما شاهد چند برابر شدن ارزش انواع ارزهای دیجیتال بوده ایم.

معایب سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

اما از مزایای زیاد سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال که بگذریم، حال نوبت می رسد به شمردن معایب این گونه سرمایه گذاری ها. سرمایه گذاری در چیزی قابل لمس نیست همیشه باعث می شود تا یک سری شبهاتی برای افراد ایجاد شود. هنگامی که شما هزاران دلار خود را صرف خرید بیت کوین یا هر ارز رمزپایه دیگری می کنید، در واقع چیزی جز تعدادی کد را بدست نیاورده اید. کدهایی که اگر به دست کس دیگری بیفتند، می توانند دارایی شما را به سرقت برده و شما را با ورشکستگی روبرو سازند. اما همین کد های غیر قابل لمس، میلیاردها دلار ارزش دارند.

اگر بخواهیم بطور خلاصه به بررسی معایب سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بپردازیم، به موارد زیر خواهیم رسید:

  • عدم قابلیت ردیابی این ارزها سبب می شود تا در صورت بروز جرم های مالی مختلف، نتوان مجرم را شناسایی کرد و مبالغ را به صاحبان اصلی آن ها بازگرداند.
  • قابل ردیابی نبودن این ارزها سبب شده است تا افراد سودجو از آن ها برای پولشویی، مبادلات زیر زمینی، تجارت اسلحه و مواد مخدر و سایر موارد مجرمانه، استفاده کنند.
  • سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، بسیار ریسک پذیر است و ممکن است به صورت لحظه ای قیمت آن ها تغییر کند. کما اینکه ما در ابتدای سال 2018 شاهد افزایش قیمت بیت کوین تا حدود 20 هزار دلار بودیم. اما در ماه های جاری، قیمت این ارز تا مرز 5 هزار دلار نیز کاهش یافت.
  • فروشگاه های معتبر، از ارزهای رمزپایه پشتیبانی نمی کنند و نمی توان با استفاده از آن ها از فروشگاه هایی همچون آمازون خرید داشت.
  • تقریبا تمامی کشورها به جز چند کشور، پشتیبانی از ارزهای دیجیتال را انجام نمی دهند و بانک مرکزی آن ها را به عنوان یک ارز به رسمیت نمی شناسد.
  • در برخی کشورها خرید و فروش ارزهای دیجیتال، به طور رسمی جرم تلقی می شود.
  • امکان هک شدن و سرقت کیف پول یا حساب ارز دیجیتال در صرافی های آنلاین همیشه وجود دارد و تاکنون چند مورد بزرگ آن که منجر به سرقت میلیون ها دلار پول شده است، در اقصا نقاط جهان رخ داده است.

معایب سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

از ابتدای سال 2018 تاکنون، اکثر ارزهای رمزپایه با کاهش قیمت مواجه بوده اند.

مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی چیست؟

advantages-disadvantages-of-privacy-coins

کوین های غیرقابل ردیابی در سال‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده‌اند. در حالی که تا چند سال پیش تصور می‌شد تمام رمزارزها خصوصی و غیرقابل ردیابی هستند اما به مرور زمان مشخص شد امکان پیگیری اطلاعات تراکنش‌های بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد. در این مقاله به بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی می‌پردازیم و برخی از بهترین نمونه‌ها را معرفی خواهیم کرد.

دریافت ۳۰,۰۰۰ شیبا رایگان

توکن‌های خصوصی یا کوین های غیرقابل ردیابی چیست؟

بیت کوین هیچ گاه یک ارز دیجیتال کاملا خصوصی نبوده است. آدرس‌های BTC را می‌توان با استفاده از سرویس‌های مختلفی مثل CipherTrace، Chainalysis و Crystal ردیابی کرد. اگر IP یا سایر اطلاعات کاربران با استفاده از آدرس BTC شناخته می‌شود، پس همچنان حریم خصوصی کاربران در معرض خطر است.

مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی

تاریخچه تراکنش‌های کریپتو در دسترس عموم کاربران قرار دارد. بنابراین اگر آدرس کیف پول کاربری را در اختیار داشته باشید، می‌توانید تراکنش‌های او را ردیابی کنید. گرچه این آدرس‌ها به صورت رشته کاراکتر است اما راه‌هایی برای افشای اطلاعات وجود دارد.

با اینکه در ابتدا همه تصور می‌کنند رمزارزها دارایی‌هایی کاملاً خصوصی هستند اما حالا شک و تردیدهایی به وجود آمده است. داده‌های دفتر کل بلاکچین در دسترس عموم مردم قرار دارد و به همین دلیل برخی توسعه‌دهندگان به فکر طراحی کوین های غیرقابل ردیابی افتاده‌اند. آدرس این رمزارزها برای عموم قابل مشاهده نیست و به همین دلیل امنیت و سطح حریم خصوصی بیشتری در مقابل بیت کوین یا آلت کوین‌های قدیمی دارد. فراموش نکنیم که هدف کریپتوکارنسی از همان ابتدا ایجاد اکوسیستمی همتا به همتا و غیرمتمرکز با بالاترین سطح حریم خصوصی بوده است.

توکن غیرقابل ردیابی چطور توسعه می‌یابد؟

یکی از مکانیزم‌هایی فناوری بلاکچین برای افزایش سطح حریم خصوصی و تمرکززدایی، الگوریتم اثبات کار (PoW) است. به کمک این الگوریتم می‌توان تراکنش‌های دانش صفر (zero-knowledge) انجام داد. چنین تراکنش‌هایی قابل ردیابی نیستند. البته این الگوریتم نقطه‌ضعف‌هایی هم دارد. هزینه بالای تأمین تجهیزات و نیاز پردازشی بسیار زیاد مهم‌ترین معایب الگوی اثبات کار است.

مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی

امضای حلقوی (Ring signature) یکی دیگر از راهکارها برای انجام معاملات امن یا اصطلاحاً تراکنش‌های دانش صفر است. با استفاده از این الگوریتم دانش صفر تمام تراکنش‌های شبکه با هم ترکیب می‌شوند و دیگر هیچ شخصی نمی‌تواند آدرس‌ها یا معاملات را پیگیری کند.

روش دیگری که می‌توان از آن برای راه‌اندازی الگوریتم دانش صفر استفاده کرد، آدرس‌های مخفی (stealth addresses) است. در این الگو فقط فرستنده به آدرس گیرنده دسترسی خواهد داشت. از بین ارزهای دیجیتالی که بالاترین سطح حریم خصوصی را دارند می‌توان به زی‌کش (Zcash) اشاره کرد. توسعه‌دهندگان این رمزارز هر روز راهکارهای جدیدی برای انجام تراکنش‌های دانش صفر پیدا می‌کنند. با این حال نباید فراموش کنیم که دنیای فناوری دائماً در حال پیشرفت است. پس هیچ تراکنشی صد‌درصد امن نخواهد بود.

محبوب‌ترین کوین های غیرقابل ردیابی

اولین کوین غیرقابل ردیابی در سال ۲۰۱۲ توسعه یافت و بایت‌کوین (Bytecoin) نام داشت. پس از این رمزارز، توکن‌های دیگری مثل مونرو (Monero)، دش (Dash)، زی‌کشی، بیم (Beam) و گرین (Grin) توسعه یافتند که هر کدام به روش‌های مختلفی تراکنش‌های محرمانه را پردازش می‌کردند.

کوین های غیرقابل ردیابی

ارز دیجیتال مونرو از امضای حلقوی و آدرس مخفی برای انجام تراکنش‌های محرمانه بهره گرفته است. مهم‌ترین مزیت‌های مونرو پردازش تراکنش‌های بزرگ و مقیاس‌پذیری بالای شبکه است. ظرفیت پردازشی این بلاکچین ۵ برابر شبکه Bitcoin است.

شبکه زی‌کش از پروتکل اثبات دانش صفر zk-SNARKs استفاده می‌کند. تراکنش‌های این شبکه با استفاده از آدرس‌های خاصی انجام می‌شود. هنگام پردازش تراکنش، توکن‌ها سوزانده می‌شود و توکن‌های جدیدی برای گیرنده ارسال خواهد شد.

ارز دیجیتال دش از پروتکل PrivateSend بهره می‌گیرد. این پروتکل تراکنش‌ها را تجمیع و سپس آن‌ها را مخلوط می‌کرده و در نهایت همه معاملات را طی یک تراکنش پردازش می‌کند. مسترنودهای شبکه (Masternode) مسئول ترکیب نودها هستند. بدین ترتیب ردیابی فرستنده و گیرنده تقریباً غیرممکن است. با این حال اطلاعات در مستردنودهای شبکه ثبت می‌شود. پس دش را نمی‌توان یک ارز دیجیتال کاملاً خصوصی دانست.

در ژانویه ۲۰۱۹، دو ارز دیجیتال با استفاده از پروتکل MimbleWimble توسعه یافتند. رمزارز بیم و گرین، که هر دو از این پروتکل بهره گرفته‌اند، در سوم و پانزدهم ژانویه به بازار کریپتو معرفی شدند. این پروتکل از ساختار منحنی بیضوی (elliptic curve) برای امضای تراکنش‌ها استفاده کرده است. به علاوه برای پردازش تراکنش‌ها به صورت محرمانه از ساختار کوین‌جوین (CoinJoin) بهره گرفته شده است.

در پروتکل MimbleWimble هیچ آدرس مشخصی وجود ندارد و کیف پول‌ها داده‌ها را با یکدیگر تبادل می‌کنند. شبکه‌های مبتنی بر این پروتکل تاریخچه تراکنش‌ها را ذخیره نمی‌کنند و فقط اطلاعات مربوط به مالکان توکن‌ها و وضعیت رمزارزها ثبت می‌شود. از نظر حجم داده و ابعاد شبکه، چنین بلاکچین‌هایی سه برابر کوچک‌تر از شبکه بیت کوین هستند.

بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی

کوین های غیرقابل ردیابی مزایا و معایب مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

مزایا

شرکت حقوقی Perkins Coie ادعا کرده است کوین های غیرقابل ردیابی در مقایسه با سایر رمزارزها استفاده کمتری برای مقاصد مجرمانه و پولشویی دارند. این شرکت مدعی است مزایای این توکن‌ها بسیار بیشتر از معایب آنها است. در حالی که نهادهای مختلفی تلاش می‌کنند از رشد کمی و کیفی رمزارزهای غیرقابل ردیابی جلوگیری کنند اما شرکت حقوقی Perkins Coie معتقد است نیازی به چنین اقداماتی نیست.

طبق تحقیقات انجام‌شده توسط این شرکت، ۹۰ درصد آدرس‌ رمزارزها در دارک‌وب (dark web) متعلق به بلاکچین بیت کوین است و تنها 0.3 درصد آدرس‌ها مربوط به رمزارزهایی مثل دش، مونرو و زی‌کش معایت و مزایای کریپتوکارنسی است.

معایب

امکان قرار دادن کد اسکریپت در معاملات کوین های غیرقابل ردیابی وجود ندارد. بنابراین در چنین شبکه‌هایی نمی‌توان قرارداد هوشمند توسعه داد. گران بودن کارمزدها به دلیل استفاده از فناوری‌های پیشرفته، دیگر معضل رمزارزهای خصوصی است. به علاوه دولت‌ها و سازمان‌های نظارتی به پلتفرم‌های معاملاتی و پرداختی فشار می‌آورند تا کارمزدهای تراکنش‌های محرمانه را افزایش دهند.

گرچه فناوری توکن‌های غیرقابل ردیابی دائماً ارتقا می‌یابد اما داده‌های قدیمی به‌روز نمی‌شوند. در نتیجه پس از مدتی احتمال افشای اطلاعات تراکنش‌های ماه‌ها یا سال‌های گذشته وجود دارد.

آینده رمزارزهای خصوصی

کوین های غیرقابل ردیابی

با بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی می‌توان تصور کرد در یک دهه آینده شاهد رشد این رمزارزها باشیم. با این حال باید منتظر سخت‌گیری‌ها و مانع‌تراشی‌های دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی بود. ردیابی چنین تراکنش‌هایی بسیار سخت است. پس عجیب نیست که دولت‌ها علاقه‌ای به گسترش این معاملات نداشته باشند. آنها معتقدند چنین رمزارزهایی ابزاری برای مجرمان هستند. چندی پیش مقامات کشور ژاپن خواستار توقف توسعه و فعالیت تمام رمزارزهای خصوصی شده بودند. بنابراین چشم‌انداز این توکن‌ها هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

از سوی دیگر ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، خالق اتریوم، معتقد است کوین های غیرقابل ردیابی و غیرمتمرکز برتری محسوسی نسبت به ارزهای دیجیتال تحت نظارت سازمان‌های دولتی و قانونی دارند. او ابراز امیدواری معایت و مزایای کریپتوکارنسی کرده است که در آینده تبادلات اقتصادی با استفاده از رمزارزهای خصوصی انجام شود.

هر شخصی که بخواهد بالاترین سطح از حریم خصوصی در معاملات را تجربه کند، روزی به سراغ کوین های غیرقابل ردیابی می‌رود. در آینده‌ای نزدیک خواهیم دید که پول‌های الکترونیک به سمت تمرکززدایی و محرمانگی پیش خواهند رفت و در برابر ساختارهای نظارتی و فرایندهای احراز هویت مقاومت بیشتری نشان خواهند داد.

خلاصه مطلب

کوین های غیرقابل ردیابی یکی از دستاورهای نسبتاً جدید و البته جنجالی توسعه‌دهندگان کریپتو است. این رمزارزها مخالفان و موافقان زیادی دارند. در نگاه اول چنین توکن‌هایی بسیار خطرناک به نظر می‌رسند اما به نظر می‌رسد اکوسیستم‌های اقتصادی به چنین دارایی‌هایی نیاز دارند. دش، مونرو، زی‌کش و گرین مشهورترین توکن‌های غیرقابل ردیابی کریپتوکارنسی هستند. شاید در سال‌هایی نه چندان دور جنگی سخت بین دولت‌ها و فعالان کریپتو در مورد استفاده از این رمزارزها صورت گیرد؛ رمزارزهایی که بسیار کاربردی و امن اما دردسرساز هستند.

مزایا و معایب بلاکچین

مزایا و معایب بلاکچین

قطعا این روزها اسم فناوری بلاکچین زیاد به گوشتان خورده است. مزایا و معایب بلاکچین بسیاری از صنایع مختلف را درگیر خود کرده است.

بیشتر زنجیره های بلاکی به شکل یک پایگاه داده غیرمتمرکز طراحی شده اند و به عنوان یک دفتر توزیع شده دیجیتال عمل می کنند. این دفترهای بلاکچین داده ها را در بلاک هایی ضبط و ذخیره می کنند و از طریق اثبات رمزنگاری به یکدیگر متصل می شوند.

بلاکچین باعث افزایش امنیت در محیط های بی اعتماد می شود. با این حال ، غیرمتمرکز بودن آن معایبی نیز به همراه دارد. به عنوان مثال ، وقتی با پایگاه های داده متمرکز سنتی مقایسه می شود ، بلاکچین ها دارای کارایی محدودتری هستند و به ظرفیت ذخیره سازی بیشتری نیاز دارند.

در این مقاله مزایا و معایب بلاکچین را به تفصیل توضیح داده‌ایم.

مزایا

توزیع شده

از آنجا که داده های بلاکچین اغلب در هزاران دستگاه در شبکه توزیع شده گره ها ذخیره می شوند ، سیستم و داده ها در برابر خرابی های فنی و حملات مخرب بسیار مقاوم هستند. هر گره شبکه قادر است نسخه ای از پایگاه داده را تکثیر و ذخیره کند و به همین دلیل ، هیچ نقطه ای از کار نمی افتد. یک گره آفلاین ، تأثیری روی در دسترس بودن یا امنیت شبکه نمی گذارد.

در مقایسه با بلاکچین ، بسیاری از پایگاه های داده متداول به یک یا چند سرور متکی هستند و در برابر نقص فنی و حملات سایبری آسیب پذیرتر هستند.

برگشت بلاک های تأیید شده بسیار بعید است ، به این معنی که پس از ثبت داده ها در زنجیره بلاک ، حذف یا تغییر آن بسیار دشوار است. این باعث می شود بلاکچین یک فناوری عالی برای ذخیره سوابق مالی یا هر داده دیگری باشد که در آن ردیابی حسابرسی مورد نیاز است. زیرا هر تغییری در یک دفتر توزیع شده و عمومی ردیابی و ثبت می شود.

به عنوان مثال ، یک کسب و کار می تواند از فناوری بلاکچین برای جلوگیری از رفتارهای متقلبانه کارمندان خود استفاده کند. بلاکچین می تواند سابقه ای مطمئن و پایدار از تمام معاملات مالی که در داخل شرکت انجام می شود ، ایجاد کند. این امر کار پنهان کردن معاملات مشکوک را برای کارمند بسیار سخت خواهد کرد.

سیستم بی اعتماد

در بیشتر سیستم های پرداخت سنتی ، معاملات فقط به دو طرف درگیر وابسته نیستند بلکه به یک واسطه مانند بانک ، شرکت کارت اعتباری یا ارائه دهنده پرداخت نیز وابسته هستند. هنگام استفاده از فناوری بلاکچین این واسطه ها دیگر لازم نیست زیرا شبکه توزیع شده گره ها ، تراکنش ها را از طریق فرآیندی موسوم به استخراج تأیید می کند.

به همین دلیل ، از بلاکچین غالباً به عنوان یک سیستم بی اعتماد یاد می شود. بنابراین ، یک سیستم بلاکچین خطر اعتماد به یک سازمان واحد را نفی می کند و همچنین با قطع واسطه ها و اشخاص ثالث ، هزینه های کلی معاملات را کاهش می دهد.

معایب

حملات

اثبات شده است که الگوریتم توافق Proof of Work که از بلاکچین بیت کوین محافظت می کند ، در طول سالهای گذشته بسیار کارآمد بوده است. با این حال ، چند احتمال برای حملات بالقوه وجود دارد که می تواند علیه شبکه های بلاکچین انجام شود و حملات ۵۱ درصدی بیشترین مشکل را ایجاد می کند.

اگر یک نهاد موفق به کنترل بیش از ۵۰ درصد از قدرت هش شبکه شبکه شود ، چنین حمله ای ممکن است اتفاق بیفتد ، که در نهایت به آنها امکان می دهد شبکه را از بین ببرند یا ترتیب معاملات را حذف یا اصلاح کنند.

علیرغم امکان نظری ، هرگز حمله موفقیت آمیز ۵۱ درصدی به بلاکچین بیت کوین رخ نداده است. با بزرگتر شدن شبکه ، امنیت افزایش می یابد و بعید به نظر می رسد که استخراج کنندگان مبالغ زیادی پول و منابع برای حمله به بیت کوین سرمایه گذاری کنند.

به غیر از این ، یک حمله موفق ۵۱ درصدی فقط قادر است معاملات اخیر را برای مدت کوتاهی اصلاح کند زیرا بلاک ها از طریق اثبات رمزنگاری به هم متصل می شوند.

اصلاح داده ها

نکته منفی دیگر سیستم های بلاکچین این است که وقتی داده به زنجیره بلاک اضافه شود ، اصلاح آن بسیار دشوار است. در حالی که ثبات یکی از مزیت های بلاکچین است ، اما همیشه خوب نیست. تغییر داده ها یا کدهای بلاکچین معمولاً بسیار طاقت فرسا است و اغلب به یک هارد فورک نیاز دارد ، جایی که یک زنجیره کنار گذاشته می شود و یک زنجیره جدید ایجاد می شود.

کلیدهای خصوصی

بلاکچین با استفاده از رمزنگاری کلید عمومی مالکیت واحدهای رمزنگاری شده را به کاربران می دهد. هر آدرس بلاکچین دارای یک کلید خصوصی مربوطه است. می توان آدرس را به اشتراک گذاشت اما کلید خصوصی باید مخفی باشد.

کاربران برای دسترسی به وجوه خود به کلید خصوصی خود نیاز دارند. اگر کاربری کلید خصوصی خود را گم کند ، پول عملاً از دست می رود و هیچ کاری نمی تواند در این زمینه انجام دهد.

ذخیره سازی

دفترهای بلاکچین با گذشت زمان می توانند بسیار بزرگ شوند. بلاکچین بیت کوین در حال حاضر به حدود ۲۰۰ گیگابایت فضای ذخیره سازی نیاز دارد. به نظر می رسد که رشد موجود در اندازه بلاکچین از رشد درایوهای سخت افزاری فراتر رفته و اگر دفاتر برای بارگیری و ذخیره بیش از حد بزرگ شوند ، شبکه خطر از دست دادن گره ها را دارد.

سخن پایانی

با وجود نکات منفی ، فناوری بلاکچین مزایای منحصر به فردی دارد و قطعاً برای مدت زمان زیادی دنیای ما را درگیر خواهد کرد. هنوز راهی طولانی برای همه گیر شدن این فناوری وجود دارد ، اما بسیاری از صنایع در حال کنار آمدن با مزایا و معایب بلاکچین هستند.

چند سال آینده احتمالاً شاهد آن خواهیم بود که مشاغل و دولت ها با استفاده از برنامه های معایت و مزایای کریپتوکارنسی جدید آزمایشاتی انجام می دهند تا بفهمند فناوری بلاکچین تا چه جایی برای پیشبرد مسائل کشش دارد.

مهندس بختیار آهنی

بختیار آهنی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، ۱۸ سال سابقه برنامه نویسی، هم بنیان گذار کریپتوتانگ و مدیرمسئول پایگاه تحلیلی کارآفرینان کردستان است.

۵ سال هست که تمام تمرکز خود را روی بازار رمزارزها گذاشتم و در حال توسعه کریپتوتانگ و ساخت یک پلتفرم تخصصی برای ارزیابی پروژه های رمزارزی هستم.

ارز دیجیتال چیست؟ (رمز ارز – کریپتوکارنسی)

ارز دیجیتال چیست؟ (رمز ارز - کریپتوکارنسی)

در پاسخ به این سوال که ارز دیجیتال چیست؟ باید به تاریخچه این اصطلاح رجوع کنیم. با انتشار اولین مقاله سفید برای بیت‌کوین در ۳۱ اکتبر سال ۲۰۰۸، عبارتی تحت عنوان ارز دیجیتال به جامعه جهانی معرفی شد. این عبارت در ادامه تبدیل به یکی از جذابترین و معروفترین بازارهای سرمایه شد. عبارت ارز دیجیتال متشکل از دو بخش ارز و دیجیتال می‌باشد. ارز نشان دهنده معامله‌پذیر بودن این اشیاء غیرفیزیکی در ازای سایر دارایی‌ها است. دیجیتال نشان‌دهنده الگوریتم‌های کدگذاری متفاوتی است که به دامنه معاملاتی این سیستم امنیت می‌بخشد. در ادامه به معرفی این بازار از جنبه‌های مختلف می‌پردازیم.

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال یک ارز مجازی است که با تکنولوژی‌های رمزنگاری (Cryptography) ایمن شده‌است و به همین دلیل، در عمل قابلیت جعل و یا دوبار خرج‌کردن آن غیرممکن است. بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های نامتمرکز برپایه تکنولوژی بلاک چین هستند که خود یک فضای گسترده متشکل از یک شبکه از کامپیوترهای مستقل می‌باشد. یکی از ویژگی‌های اصلی ارز دیجیتال، این است که به طور کل توسط هیچ نهاد مرکزی توزیع نشده‌اند که به صورت تئوری آن‌ها را از دخالت و دستکاری دولت‌ها مصون می‌کند. این بحث باعث شد تا بسیاری از متخصصان بلاک‌چین و تکنولوژی مرتبط با آن را باعث بهم ریختگی صنعت‌هایی از جمله صنایع مالی و قانون بدانند.

ارزهای دیجیتال نیز به دلایل مختلفی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. دلایلی مانند استفاده برای فعالیت‌های غیرقانونی، عدم ثبات نرخ معامله و نفوذپذیری زیرساخت‌های آن‌ها. از طرفی آن‌ها به دلیل قابلیت انتقال، تقسیم‌پذیری، مقاومت نسبت به تورم و شفافیت در معاملات مورد ستایش قرار گرفته‌اند.

شروع بیت کوین

اولین ارز دیجیتال بر مبنای بلاک چین بیت‌کوین بود که همچنان شناخته‌شده‌ترین، محبوب‌ترین و با ارزش‌ترین ارز دیجیتال در این بازار است. امروزه، هزاران ارز دیجیتال جدید با کاربردها و ویژگی‌های مختلف وجود دارند. بعضی از این ارزها، همزادهای مشابه بیت‌کوین یا اصطلاحاً Fork های بیت‌کوین هستند، در حالی که سایر ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که پایه طراحی شده‌اند.

بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ توسط یک فرد یا یک گروه با نام اختصاری “ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)” عرضه شد. تا مارس ۲۰۲۱ بیش ۱۸.۶ میلیون بیت‌کوین در چرخش هستند که این مقدار ارزشی به اندازه حدوداً ۹۲۷ میلیارد دلار ایجاد کرده است.

در رابطه با بعضی از ارزهای دیجیتال رقیب که در پی موفقیت بیت‌کوین ایجاد شدند و با نام Altcoin (کوین‌های جایگزین) شناخته می‌شوند، می‌توان به Litecoin، Peercoin، Namecoin، مخصوصاً Ethereum، Cardano و EOS اشاره کرد. امروزه، مجموع ارزش همه ارزهای دیجیتال موجود حدوداً ۱.۵ تریلیون دلار است که بیت‌کوین بیش از ۶۰٪ از این مقدار را ارائه می‌دهد.

نکته مهم در رابطه با سیستم رمزنگاری ارزهای دیجیتال، این است که بعضی از این رمزنگاری‌ها در اصل کاربردهای نظامی داشتند. در یک برهه زمانی، دولت آمریکا تلاش کرد تا همانند محدودیت‌های قانونی در رابطه با اسلحه، روی رمزنگاری‌ها نیز کنترل قرار دهد. ولی حق شهروندان برای استفاده از استفاده از رمزنگاری توسطه قوانین آزادی بیان حفظ شد.

تا مارس ۲۰۲۱ ارزش بیت‌کوین ۹۲۷ میلیارد دلار بوده است.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

مزایا

ارتباط فرد به فرد بدون نیاز به بانک

ارزهای دیجیتال امکان انتقال ساده‌تر سرمایه به صورت مستقیم بین دو فرد را بدون نیاز به شخص ثالث مورد اعتماد نظیر یک بانک یا شرکت اعتباری امکان‌پذیر کرده است. این انتقالات توسط استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی و سیستم‌های مشوق مختلف همانند Proof of Work یا Proof of Stake محافظت می‌شود.

در سیستم‌های ارز دیجیتال مدرن، کیف پول یک شخص یا آدرس حساب کاربری وی، یک کلید عمومی دارد، در حالی که از کلید خصوصی تنها صاحب کیف پول اطلاع دارد و برای انجام مبادلات استفاده می‌شود. انتقال سرمایه با حداقل کارمزد انجام می‌شود که به کاربر اجازه می‌دهد تا از هزینه‌های زیادی که توسط بانک‌ها و موسسات مالی برای انتقالات الکترونیکی تحت عنوان Wire Transfer گذاشته شده‌است اجتناب کند.

تکنولوژی بلاک چین

هسته جذابیت و کارکرد بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال، تکنولوژی بلاک‌چین است که برای حفظ یک سابقه معاملاتی آنلاین از همه معاملات که تا حال حاضر اتفاق افتاده‌است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نتیجه بلاک‌چین یک ساختار داده برای این سابقه معاملاتی ارائه می‌دهد که بسیار امن است و توسط یک شبکه کلی از گره‌های مستقل (Nodes) ،یا کامپیوتر حاوی یک کپی از سابقه معاملاتی، اشتراک‌گذاری و تأیید می‌شود.

هر بلوک تازه ایجاد‌شده باید توسط هر گره قبل از تأیید اعتبارسنجی شود که باعث می‌شود جعل تاریخچه مبادلات تقریباً غیرممکن باشد.

سایر کارایی‌ها

بسیاری از متخصصان، پتانسیل بسیار زیادی برای تکنولوژی بلاک‌چین برای مصارفی مانند رأی‌گیری آنلاین و سرمایه‌گذاری جمعی (Crowdfunding) می‌‎بینند و موسسات مالی بزرگ مانند JPMorgan (JPM) پتانسیل هزینه معاملات پایین‌تر توسط ساده‌سازی پروسه پرداخت را می‌بینند. البته بدلیل مجازی بودن ارزهای دیجیتال و عدم امکان ذخیره‌سازی روی یک پایگاه ‌داده مرکزی، یک حساب ارز دیجیتال می‌تواند به طور کلی با از دست دادن یا از بین رفتن یک هارد درایو از بین برود اگر که یک کپی پشتیبان از کلید خصوصی وجود نداشته باشد. همچنین، هیچ بخش، دولت یا شرکت مرکزی وجود ندارد که به سرمایه یا اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشد.

معایب

طبیعت نیمه ناشناس مبادلات ارزهای دیجیتال، آن‌ها را برای فعالیت‌های غیرقانونی نظیر پول‌شویی و فرار از مالیات بسیار مناسب می‌کند. هرچند، طرفداران ارزهای دیجیتال معمولاً ناشناس بودن خود را بسیار باارزش می‌دانند و به مزایای این حریم خصوصی از جمله حفاظت از افشاگران و یا فعالانی که در زیر پرچم حکومت‌های سرکوبگر زندگی می‌کنند اشاره می‌کنند. بعضی از ارزهای دیجیتال از سایر ارزها محرمانه‌تر هستند.

برای مثال، بیت‌کوین یک انتخاب نسبتاً ضعیف برای پیشبرد یک کسب و کار آنلاین غیرقانونی است؛ زیرا تحلیل‌های بخش جنایی از بلاک‌چین بیت‌کوین به مسئولین برای دستگیری و پیگیری قانونی مجرمین کمک کرده است. کوین‌های دیگری نظیر Dash، Monero یا ZCash بر مبنای حریم خصوصی بیشتر وجود دارند که برای ردگیری بسیار سخت‌تر هستند.

نقد ارز دیجیتال

از آنجاییکه تغییرات قیمت بازار ارزهای دیجیتال بر مبنای عرضه و تقاضا پایه‌گذاری شده‌اند، نرخ مبادله ارزهای دیجیتال با یک ارز دیگر می‌تواند به شدت نوسان داشته باشد. زیرا طراحی بسیاری از ارزهای دیجیتال از درجه بالایی از کمبود آن ارز در بازار اطمینان حاصل می‌کند.

بیت‌کوین، برای مثال، صعود و نزول‌های شدیدی در ارزش خود تجربه کرده است: از رسیدن به قله ۱۹۰۰۰ دلار به ازای هر بیت‌کوین در دسامبر سال ۲۰۱۷ قبل از ریزش به محدوده ۷۰۰۰ دلار در ماه‌های بعد از آن. در نتیجه، ارزهای دیجیتال توسط بعضی از اقتصاددانان یک جریان زودگذر یا یک حباب نوسانی در نظر گرفته‌شده‌ اند.

از طرفی یک سری نگرانی‌ها در رابطه با ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین و ریشه نداشتن آن‌ها در کالاهای مادی وجود دارد. هرچند، یک سری تحقیق به این نتیجه رسیده است که هزینه تولید (استخراج) یک بیت‌کوین که نیازمند مقدار زیاد و رو به افزایش انرژی است، به طور مستقیم با قیمت بازار ارتباط دارد.

بلاک‌چین‌های رمزارز به شدت امن هستند، ولی سایر بخش‌های یک اکوسیستم ارز دیجیتال از جمله صرافی‌ها و کیف‌های پول نسبت به تهدید هک شدن مصون نیستند. در تاریخچه ۱۰ ساله بیت‌کوین، چند صرافی آنلاین مورد حمله هک و دزدی قرار گرفتند که در بعضی موارد این عمل با میلیون‌ها دلار کوین دزدیده‌شده همراه بود.

بسیاری از افراد برتری‌های احتمالی مانند احتمال حفظ ارزش در برابر تورم و ساده‌سازی مبادلات ارزی برای انتقال و بخش‌بندی نسبت به فلزات ارزشمند و سایر موارد موجود خارج از محدوده تأثیرگذاری بانک‌های مرکزی و دولت‌ها در ارزهای دیجیتال می‌بینند.

سیستم‌های متمرکز و غیرمتمرکز

شمای کلی سیستم‌های متمرکز و غیرمتمرکز

در تصویر بالا، بخش سمت چپ چیزی است که یک سیستم مانند بانک استفاده می‌کند. کاربر می‌بایست با سرور مرکزی ارتباط برقرار کند. در سمت راست، هیچ سلسله مراتبی وجود ندارد و گره‌ها به هم مرتبط هستند و اطلاعات را بین خود رد و بدل می‌کنند.

نامتمرکز بودن شبکه‌های ارزدیجیتال، آن‌ها را نسبت به خاموشی یا سانسورشدن مقاوم می‌کند. در مقابل، برای معلول کردن یک شبکه متمرکز، تنها باید دسترسی به سرور اصلی را دچار مشکل کرد. اگر یک بانک پایگاه داده خود را از دست بدهد و هیچ پشتیبانی (Backup) نداشته باشد، مشخص کردن حساب کاربران بسیار مشکل می‌شود.

در دنیای ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین، هر گره یک کپی از پایگاه‌ داده را دارد و هریک به طور موثر تحت عنوان سرور خود عمل می‌کند. هر گره امکان آفلاین شدن را دارد ولی همتاهای آن قادر خواهند بود تا همچنان از گره‌های دیگر اطلاعات کسب کنند. به همین دلیل ارزهای دیجیتال به صورت 24 ساعته در طول 365 روز سال فعال هستند و امکان انتقال دارایی به هرجایی از کره زمین بدون دخالت واسط را فراهم می‌کنند و گاهاً به آن‌ها ارزهای بی‌اجازه (Permissionless) نیز گفته می‌شود؛ هرکس با یک اتصال اینترنت می‌تواند دارایی منتقل کند.

رمزارزها (کوین‌ها) و توکن‌ها

در نگاه اول، رمزارزها و توکن‌ها کاملاً یکسان هستند. هردو در صرافی‌ها معامله می‌شوند و قابل ارسال مابین آدرس‌های داخل یک شبکه بلاک‌چین هستند.

رمزارزها منحصراً تحت عنوان پول طراحی شده‌اند که می‌تواند واسط معامله و دارای ارزش باشد. هر واحد به طور کاربردی مثلی است؛ به این معنا که یک کوین دقیقاً به اندازه کوین دیگر ارزش دارد.

بیت‌کوین و سایر رمزهای اولیه تحت عنوان ارز طراحی شدند ولی بعدها شبکه‌های بلاک‌چین دنبال چیزی فراتر بودند. اتریوم، به عنوان مثال، تنها کابرد ارزی ندارد. این ارز به توسعه‌دهندگان امکان اجرای کد (قراردادهای هوشمند) در یک شبکه گسترده و ساخت توکن‌ها برای تعدادی از کاربردهای نامتمرکز را می‌دهد.

توکن‌ها می‌توانند همانند رمزارزها مورد استفاده قرار بگیرند ولی از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار هستند. می‌توان میلیون‌ها توکن مشابه یا فقط تعدادی با ویژگی‌های خاص ایجاد کرد و از آن‌ها تحت عنوان هرچیز از یک قبض دیجیتال برای گروی یک شرکت تا امتیازات وفاداری استفاده کرد.

در یک پروتکل قادر به ایجاد قرارداد هوشمند (Smart-Contract-Capable)، ارز پایه مورد استفاده در مبادلات یا سایر کاربردها از توکن خود جداست. در اتریوم، برای مثال، ارز محلی اتر (Ether(ETH)) است و باید برای ساخت و انتقال توکن‌ها درون شبکه اتریوم استفاده شود. این توکن‌‌ها بر مبنای استانداردهائی نظیر ERC-20 یا ERC-721 پیاده‌سازی می‌شوند.

کیف پول ارز دیجیتال (Crypto Wallet)

به طور پایه، کیف پول ارز دیجیتال چیزی است که کلید‌های شخصی فرد را نگهداری می‌کند که می‌تواند یک دستگاه ساخته شده بر این مبنا (Purpose-Built Device) یا کیف پول سخت‌افزاری (Hardware Wallet) باشد، یک نرم‌افزار بر روی کامپیوتر شخصی یا تلفن هوشمند فرد باشد یا حتی یک تکه کاغذ باشد.

کیف پول‌ها پل ارتباطی هستند که اکثر کاربران برای ارتباط با شبکه ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌دهند. مدل‌های مختلف کارکردهای مختلفی ارائه می‌دهند؛ مشخصاً یک تکه کاغذ قادر به امضای قراردادها یا نشان‌دادن قیمت‌های فعلی براساس ارزهای فیات (Fiat Currency) نخواهد بود.

به منظور سادگی، کیف پول‌های نرم‌افزاری (برای مثال Trust Wallet) برای پرداخت‌های روزانه برتر شناخته می‌شوند. برای امنیت، کیف پول‌های سخت‌افزاری عملاً در این ویژگی که کلیدهای خصوصی را از چشم سایرین پنهان کنند بی‌رقیب هستند. کاربران ارزهای دیجیتال در هر دو مدل کیف پول اقدام به نگهداری دارائی‌های خویش می‌کنند.

استخراج ارز دیجیتال (Cryptocurrency Mining)

شمای کلی کارکرد سیستم استخراج یا ماینینگ (Mining) ارز دیجیتال

پروسه‌ای که در عکس بالا به آن اشاره شده را اصطلاحاً استخراج (Mining) می‌نامند. اگر ماینر یک راه‌حل پیدا کند، بلوک ساخته شده به زنجیره بلاک‌چین اضافه می‌شود. در نتیجه، ماینر یک جایزه بر پایه ارز محلی در آن بلاک‌چین، برای مثال بیت‌کوین، دریافت می‌کند.

پازل رمزنگاری که ماینرها باید حل کنند شامل هش کردن دیتا به صورت مداوم برای ایجاد یک عدد کمتر از یک مقدار مشخص است. هش کردن تحت عنوان یک فعالیت یک طرفه به این معناست که در صورت داشتن خروجی، حدس زدن ورودی عملاً غیرممکن است؛ ولی در صورت داشتن ورودی، اعتبارسنجی خروجی کاملاً بدیهیست. در این صورت، هر شرکت‌کننده می‌تواند تأیید کند که ماینر یک بلوک “صحیح” ایجاد کرده است و موارد نامعتبر را رد کند. در این صورت، ماینر هیچ جایزه‌ای نگرفته و منابع را برای ساخت یک بلوک نامعتبر هدر داده است.

این باعث یک تئوری بازی جالب می‌شود که برای فردی که تلاش به تقلب می‌کند هزینه‌ساز بوده ولی برای افرادی که صادقانه فعالیت می‌کنند سودآوری دارد. هیچ مورد مخربی منابع مورد نیاز برای حمله نامحدود به یک شبکه قدرتمند را ندارد. در نتیجه، برای افرادی که با منابع خود به درستی فعالیت و مشارکت داشته باشند، انتظار برگشت سود بر روی سرمایه‌گذاری شان می‌رود.

اثباط کار یا Proof of Work

به جایزه‌ای که تحت عنوان حل کردن معما یا حل معادلات پیشرفته شبکه بلاک‌چین به ماینر داده می‌شود، اصطلاحاً تایید کار (Proof-of-Work(PoW)) گفته می‌شود. تعریف کلی PoW توصیف سیستمیست که نیازمند تلاش قابل توجه ولی قابل انجام است به منظور جلوگیری از مصارف خراب‌کارانه یا بیهوده از توان محاسباتی، همانند ارسال ایمیل‌های Spam یا شروع حملات رد سرویس. این ایده متعاقباً در امن‌کردن پول دیجیتال و در ایده تایید کار قابل استفاده مجدد (Reusable Proof of Work) با استفاده از الگوریتم SHA-256 در سال ۲۰۰۴ توسط هال فینی مورد استفاده قرار گرفت. بعد از معرفی آن در سال ۲۰۰۹، بیت‌کوین اولین کاربرد گسترده این ایده بود (فینی نیز جزء اولین طرف حساب‌های مبادلات بیت‌کوین بود).

خرید و فروش ارزهای دیجیتال در جهان و ایران

صرافی‌های بسیاری در طول این مدت به منظور مبادلات ارزهای دیجیتال شروع به کار کرده‌‌اند که لیست همه این صرافی‌ها و ارزهای مورد معامله در هر یک را می‌توان با جزئیات کامل در وبسایت CoinMarketCap مشاهده کرد. برای مثال برای مشاهده ارزها و انواع معاملات صرافی Binance با جزئیات کامل به اینجا مراجعه کنید. به طور کلی معاملات ارزهای دیجیتال به دو دسته تقسیم می‌شوند: معاملات لحظه‌ای (Spot) و معاملات آتی (Futures) که برای بررسی کارمزد هریک از این مدل معاملات باید به وبسایت رسمی صرافی مدنظر مراجعه شود.

در ایران نیز، نوسانات بزرگ این بازار توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و تمایل به ورود به این بازار روزافزون است. فعالیت‌های صرافی‌های داخل ایران از دید بین‌الملل رسمی نیستند و از این صرافی‌ها داخل وبسایت CoinMarketCap نامی برده نشده است.

منابع

“What Is Cryptocurrency? | Binance Academy”, Binance Academy, 2021.

بیت کوین بخرم یا بیمه عمر؟!

به احتمال زیاد شما هم مثل اکثر مردم کشورمان به تازگی با این واژه آشنا شده اید و اطلاعات چندانی در این حوزه ندارید. به همین دلیل بهتر است که در ابتدا در مورد ارز دیجیتال و ماهیت آن صحبت کنیم.در طی نگارش این مقاله سعی شده است که به این پرسش که : بیمه عمر و سرمایه گذاری بهتری است یا خرید بیت کوین؟ پاسخ داده شود! انتخاب هر کدام از این روش ها بر عهده شماست و ما فقط به عنوان یک راهنما و مشاور مزایا و معایب هر کدام را به شما معرفی خواهیم کرد تا بتوانید یک سرمایه گذاری پر سود داشته باشید. امیدواریم که مطالب ارائه شده برای شما سودمند واقع گردد..

ارز دیجیتال/ بیت کوین:

شکل جدیدی از پول و سرمایه که با استفاده از علم رمزنگاری ساخته شده را ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی می نامند.اولین ارز دیجیتالی که ساخته شد، بیت کوین بود.کریپتوکارنسی از شبکه بلاک چین استفاده می کند.پول و بانکداری تا به امروز دست خوش تغییرات زیادی شده و با گذشت زمان تکامل یافته تا در نهایت به جایگاه فعلی خود رسیده است. با توجه به ناکارآمدی بانک ها و سیستم های مالی که در حال حاضر دنیا را اداره میکنند، میتوانیم انتظار داشته باشیم که این سیستم هم منسوخ شود و Crypto و شبکه بلاک چین جایگاه آن را تصرف کند.Satoshi Nakamoto با انتشار مقاله ای در مورد نحوه کار و ساختار این ارز، Bitcoin را به جهانیان معرفی کرد. Satoshi در این مقاله بیان کرد: بیت کوین، یک پول نقد الکترونیک همتا به همتا (وایت پیپر بیت کوین) بود، در ابتدا در مورد مشکلات پول های فیات و بانکداری سنتی صحبت کرده بود و سپس بیت کوین را به عنوان راه چاره ای برای مقابله با آن ها مطرح کرده بود. هم اکنون بیشتر افراد بیت کوین را به عنوان یک گزینه برای سرمایه گذاری امن میدانند. جالب است بدانید که این ارز از سال ۲۰۰۸ تا به الان عنوان برترین ارز دیجیتال رو به خودش اختصاص داده و از نظر حجم پولی که در شبکه اش دارد، رتبه اول بازار قرار گرفته. و اما چرا خرید بیمه عمر به جای خرید انواع ارز دیجیتال موجود در بازار های سرمایه گذاری؟؟ پرسشی که پاسخ به آن می تواند راهگشای شما در جهت آغاز مسیر سرمایه گذاری امن برای تأمین آینده باشد!

قیاس بیمه عمر با ارز دیجیتال:

در بیمه عمر شما میتوانید یک قرارداد بیمه ای متناسب با شرایط خود را انتخاب کنید. به این ترتیب دست شما در تعیین مقدار حق بیمه، سرمایه فوت، غرامت های ناشی از نقص عضو و از کار افتگی و. . . باز است. این نوع سرمایه گذاری در کشور هایی که اقتصاد پایدار و تورم پایینی دارند بسیار مناسب است. البته با توجه به اقتصاد ناپایدار کشورمان و تورم های بی سابقه ای که در چند سال اخیر پیشامد کرده است، پیشنهاد بیمه سامان اصفهان در جهت رفع ابهامات این است که: روش‌های سرمایه‌گذاری باید اصلاح شود تا خلأیی که در حال حاضر در بحث توسعه بیمه‌های عمر وجود دارد از بین برود و با افزایش بازدهی شرکت‌های بیمه، سود قطعی مناسب‌تری به بیمه‌گذاران پرداخت گردد تا این موضوع، بتواند بخشی از تورم موجود در کشور را جبران کند.

نوسانات بازار و هزینه ها:

بزرگترین عیبی که بیشتر مردم از سرمایه گذاری در Bitcoin و سایر ارزهای دیجیتال میگیرند، نوسانات قیمت بیت کوین و فراز و نشیب های آن است. در حال حاضر هر بیت کوین حدودا ۴۶ هزار دلار قیمت دارد، این در حالیست که کمتر از شش ماه قبل ارزش هر بیت کوین ۶۳ هزار دلار بود. البته اگر با دید بازتر و بلند مدت تری به سرمایه گذاری در این ارز نگاه کنیم، متوجه میشیم که ده سال قبل برای خرید این ارز، پرداخت دو دلار به ازای هر بیت کوین کافی بود.

خطاهای انسانی:

یکی از مواردی که باعث کاهش اعتماد عمومی نسبت به ارز دیجیتال بیت کوین شده است، اشتباهاتی است که معایت و مزایای کریپتوکارنسی انسان ها انجام داده اند. اتفاقی که برای صرافی Gox با هک شدنش افتاد، باعث شد که اعتماد ضعیفی که نسبت به ارزهای دیجیتال وجود داشت به طور کامل از بین برود. البته چنین وقایعی در صنعت بانکداری هم رخ داده اما تفاوت در این است که خسارت وارد شده به مشتریان بانک توسط بیمه پوشش داده میشود. در مقابل صرافی ارز دیجیتال هیچ سیاستی برای جبران خسارت وارد معایت و مزایای کریپتوکارنسی شده به کاربرانش را ندارد.

شیوه های عجیب کلاهبرداری:

بیت کوین و شبکه آن بسیار پیچیده است، به همین جهت ممکن است که افراد عادی و غیر متخصص که چندان با تکنولوژی و فناوری های روز آشنا نیستند، از نظر فنی این ارز را درک نکنند. در این بین افراد سود جویی وجود دارند که با استفاده از ناآگاهی مردم و اسم بیت کوین و ادعا های وسوسه انگیز سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، اقدام به فروش نسخه قلابی این ارز میکنند. البته در صورتی که مردم از یک صرافی ارز دیجیتال معتبر اقدام به خرید بیت کوین کنند، هیچ گاه طعمه ای برای این افراد نمیشوند.

مزایای خرید بیمه عمر:

در صورتی که فرد بیمه گذار فوت کند یا دچار بیماری های خاص، از کار افتادگی، نقص عضو و. . . شود، با توجه به مشخصاتی که در بیمه نامه ­ی فرد انتخاب شده، بیمه موظف است که بخشی از هزینه ها را پوشش دهد. اگر فرد بیمه گذار قبل از پایان تعهدات بیمه ای خود فوت کند، به ذی نفعان تا ۲۵ برابر حق بیمه ای که هر سال پرداخت کرده، غرامت داده میشود.برای بازنشسته شدن با بیمه عمر، ۵ سال کافیست. البته باید به این نکته توجه کنید که هر چه مدت زمان سابقه­ ی شما بیشتر باشد، مبلغ بیشتری در انتها به شما پرداخت میشود.بعد از بازنشسته شدن، به دو روش میتوانید سرمایه ی خود را از بیمه دریافت کنید که یکی از آن ها به شکل مستمری است. با سرمایه گذاری در بیمه عمر ، در انتهای قرارداد علاوه بر سرمایه­ ی خود، سود آن را نیز دریافت میکنید.با سرمایه گذاری در بیمه عمر میتوانید تا ۹۰ درصد سرمایه­ی اندوخته خود بدون نیاز به ضامن وام دریافت کنید.شرکت های بیمه ای همواره مشاورانی را برای برطرف کردن ابهامات و سوالات شما دارند.شما عزیزان می توانید جهت راهنمایی بیشتر و استفاده از آمورش های رایگان درمورد انواع ارز دیجیتال و بیمه نامه های سرمایه گذاری و دیگر نکات مربوط به انواع شیوه های نوین سرمایه گذاری به صفحه رسمی حامیان فرتاک سامان در پلتفرم اینستاگرام مراجعه فرمایید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.